Ὁμιλία
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος,
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου
κατά τήν συνάντησιν Αὐτοῦ μετά τοῦ Ἐξοχ. κ.
Toomas-Hendrik Ilves, Προέδρου τῆς Ἐσθονίας
(5 Σεπτεμβρίου 2013)
Ἐξοχώτατε,
Ἐπισκεπτόμενοι ἀποστολικῶς τήν Ἁγιωτάτην θυγατέρα Ὀρθόδοξον Aὐτόνομον Ἐκκλησίαν τῆς Ἐσθονίας, ἐρχόμενοι ἐκ Κωνσταντινουπόλεως, ἔνθα φυλάσσονται τά ὅσια καί τά ἱερά τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων καί διακηρύσσεται τῷ κόσμῳ παντί ἡ ἀλήθεια τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, αἰσθανόμεθα προσωπικῶς ἰδιαιτέραν χαράν καί συγκίνησιν καί τιμήν συναντώμενοι μετά τοῦ πρώτου ἐκπροσώπου τοῦ ἐλευθέρου καί δημοκρατικοῦ Ἐσθονικοῦ Ἔθνους, τῆς Ὑμετέρας προσφιλοῦς Ἐξοχότητος, διαδόχου ἱστορικῶν μορφῶν, ἀναλωσασῶν ἑαυτάς εἰς τήν διακονίαν τῶν ἰδεωδῶν τῆς ἐλευθερίας, τῆς εἰρήνης καί τῆς συνεργασίας τῶν λαῶν, τοῦ διαδόχου, λέγομεν, τοῦ ἀλησμονήτου Προέδρου Μέρι, τοῦ ζητήσαντος προσωπικῶς παρά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τήν ἀνασύστασιν τοῦ καταλυθέντος, οὐχί κανονικῶς, αὐτονόμου τῆς Ὑμετέρας τοπικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῆς ἑορταζούσης ἐφέτος τήν ἐνενηκοστήν ἐπέτειον ἀπό τῆς χειραγωγήσεως αὐτῆς εἰς αὐτοδιοίκητον Ἐκκλησίαν, γεγονός ἀκριβῶς τό ὁποῖον ἤλθομεν νά ἑορτάσωμεν καί τιμήσωμεν ἅπαντες ὁμοῦ.
Διατηροῦντες ἀληθῶς ἔντονον τήν ἀνάμνησιν τῆς ὡραίας, οὐσιαστικῆς καί γονίμου ἐπισκέψεως τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος εἰς τήν ἐν Κωνσταντινουπόλει ἕδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κατά τόν μῆνα Ἀπρίλιον τοῦ ἔτους 2010, ἐξαίρομεν καί τιμῶμεν τήν καί τοιουτότροπον ἐκ μέρους Ὑμῶν ἀναγνώρισιν τῆς προσφορᾶς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας πρός τό ἔνδοξον, γενναῖον ἀλλά καί μαρτυρικόν Ἐσθονικόν Ἔθνος διά τῆς μικρᾶς τοπικῆς αὐτοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἡ τρίτη κατά σειράν ἐπίσκεψις ἡμῶν εἰς Ἐσθονίαν συμπίπτει πρός τήν συγκεκριμένην αὐτήν ἐπέτειον τῆς ἀπονομῆς, συμφώνως πρός τούς ἱερούς κανόνας καί τήν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τοῦ αὐτονόμου καθεστῶτος εἰς τήν Ὑμετέραν τοπικήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν,τό ὁποῖον καιροί χαλεποί ἐξηνάγκασαν εἰς πρόσκαιρον ἀδράνειαν, βιοῦται ὅμως σήμερον τό ἐκκλησιαστικόν αὐτόνομον τοῦτο ἐν ἀκμῇ ὑπό τήν πεφωτισμένην πρωθιεραρχικήν διακονίαν τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ταλλίν καί πάσης Ἐσθονίας κυρίου Στεφάνου, πάντοτε ἐπ’ ἀγαθῷ συνόλου τοῦ Ἐσθονικοῦ λαοῦ.
 |
| Από το δείπνο που παρέθεσε ο Εσθονός Πρόεδρος προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχου |
Ἡ τοπική Ὀρθόδοξος Ἐσθονική Ἐκκλησία αὐτονόμως διακονεῖ τούς ἐνταῦθα Ὀρθοδόξους, μετ᾿ αὐταπαρνήσεως καί ζήλου ἐν Χριστῷ, καταθέτουσα τήν μαρτυρίαν αὐτῆς καί κηρύττουσα τήν ἀλήθειαν, τόν Ἀρχηγόν τῆς πίστως ἡμῶν Ἐσταυρωμένον καί Ἀναστάντα Ἰησοῦν Χριστόν. Καί ὁμολογοῦμεν αὐτόν ὡς "κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα, σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ". Σάρκωσις, ἐνανθρώπησις, σταυρός, πάθος, ταφή, ἀνάστασις, ἐνέργειαι θεϊκαί, συγχρόνως δέ καί ἀνθρώπινοι. Καί ὁ μέν Κύριος Ἰησοῦς ὑπέστη ταῦτα πάντα διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, διά τήν θέωσιν ἡμῶν. Τά ἔθνη καί οἱ λαοί ὑφίστανται κατά τήν διαδρομήν τῆς ἱστορίας αὐτῶν σάρκωσιν, πάθη, δοκιμασίας, σταυρούς ἐνίοτε καί μέχρι θανάτου καί μέχρις ἀφανισμοῦ. Ὅταν ὅμως ὑπάρχῃ τό σθένος, ἡ καρτερία, ἡ ὑπομονή, ἡ πίστις καί ὁ ἀγών διά τήν ἀλήθειαν, τότε ἡ ἀνάστασις δέν βραδύνει, διότι ὄπισθεν πάσης προσπαθείας ψευδαισθήσεως καί ἀποκρύψεως τῆς ἀληθείας καί ἐκ τοῦ ἰδίου πολλάκις τοῦ ἑαυτοῦ μας, ὑπάρχει ἡ ἀποκάλυψις. Διότι, οὐδέν συντελεῖ εἰς τήν διάπραξιν τοῦ κακοῦ ὅσον ἡ πεποίθησις ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλος κόσμος ἐκτός αὐτοῦ τόν ὁποῖον βλέπομεν οὔτε κρίσις διά τά ἔργα μας καί τό πῶς θά ἀξιοποιήσωμεν τήν ζωήν μας.
Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἀγάλλεται καί χαίρει βλέπουσα τήν ἔκγονον αὐτῆς Ἐκκλησίαν τῆς Ἐσθονίας μεγαλουργοῦσαν καί πολιτευομένην ὡς ὁ Πατριαρχικός καί Συνοδικός Τόμος ἀναγνωρίσεως τό ἔτος 1923 καί ἀνανεώσεως τό ἔτος 1996 τοῦ αὐτονόμου αὐτῆς προβλέπει καί ἐπιτάσσει.
Μαχομένη δέ ἡ θυγάτηρ αὐτόνομος Ἐσθονική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησίας διά "τῶν ὅπλων τῆς ἀληθείας" μέ μοναδικόν κήρυγμα τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καί τήν στήριξιν τοῦ ποιμνίου της, ἐργάζεται ἐντός τῶν πλαισίων τῆς ἐννόμου τάξεως τῆς Ἐσθονίας, ἐν μέσῳ ἀντιξοοτήτων καί προβληματισμῶν, προερχομένων κυρίως ἐξ ἐθνοφυλετικῶν ἐλατηρίων καί τάσεως ἐπικρατήσεως τοῦ ἰσχυροτέρου, καί καταδεικνύει τήν ἀξίαν τῆς διακονίας, καί μάλιστα τῆς θυσιαστικῆς. Καί ἀληθῶς "πνεῦμα συντετριμμένον καί καρδίαν τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει". Καί δέν ἐξουδένωσεν. Ἀλλά ἐλύτρωσεν, ὡς Ἐκεῖνος γνωρίζει νά τιμᾷ τούς πιστεύοντας εἰς Αὐτόν καί ὑπομένοντας.
Χαίρομεν ὅμως, Ἐξοχώτατε, καί δι΄ ἕνα ἕτερον λόγον. Διότι εὑρισκόμεθα εἰς τήν ὡραίαν καί ἔνδοξον Ἐσθονίαν καί κατά τήν 95ην ἐπέτειον ἀπό τῆς ἱδρύσεως τοῦ Θεοφρουρήτου Κράτους αὐτῆς, τοῦ ὁποίου ἡ σύγχρονος ἱστορική πορεία ἐν πολλοῖς συμπίπτει καί ταυτίζεται πρός τήν ἱστορίαν καί τάς περιπετείας τῆς ἐνταῦθα κανονικῆς Ὀρθοδόξου αὐτονόμου Ἐκκλησίας.
Ἡ ἱστορική αὕτη διαδρομή καί συμπόρευσις, παρά τάς ἱστορικάς περιπετείας καί ἀντιξοότητας, καταδεικνύει τήν ἐργατικότητα, τήν μαχητικότητα, καί τήν πρόοδον καί ἔφεσιν πρός τό ἰδεῶδες τοῦ Ἐσθονικοῦ Λαοῦ, ὁ ὁποῖος διά τῆς πεφωτισμένης πνευματικῆς καί πολιτικῆς ἡγεσίας αὐτοῦ κατώρθωσε νά μετέχῃ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καί νά ἀξιῶται νά μεγαλουργῇ καί νά οἰκοδομῇ ἐπί στερεῶν θεμελίων τό μέλλον, σεβόμενος τό περιβάλλον αὐτοῦ καί τήν ἀξίαν τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου, πορευόμενος ἐν πίστει, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πρᾳότητι, ἐν ὑπομονῇ, ἐν ἀληθείᾳ, πρός τήν ἀρετήν καί τόν ἔπαινον.
Εὐχόμεθα εἰς τήν Ὑμετέραν φίλην Ἐξοχότητα, κύριε Πρόεδρε, καί δι’ Ὑμῶν εἰς ὁλόκληρον τόν εὐλογημένον Ἐσθονικόν Λαόν ὅπως ἑορτάσητε ἐν δόξῃ καί τιμῇ τήν ἑκατονταετηρίδα τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Κράτους Σας.
Ἔρρωσθε καί κραταιοῦσθε ἐν Ὀνόματι Κυρίου καί ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος Αὐτοῦ. Ἀμήν.