Του Γιάννη Γιγουρτσή
Φιλολόγου στην Μεγάλη του Γένους Σχολή
Με μία εκδήλωση λιτή, σοβαρή και ουσιαστική, όπως ταιριάζει στην περίσταση, η Κοινότητα Χαλκηδόνος τίμησε τα 25 χρόνια της Πατριαρχίας του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.Η βραδιά στην μεγάλη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Τζαντέ Μποστάν εκεί στην "εξωτική"για εμάς τους Ταταυλιανούς λεωφόρο της Βαγδάτης, γέμισε από Ρωμιοσύνη για μία ξεχωριστή παράσταση.
Η Άννα Βαγενά έπαιξε μπροστά στον Πατριάρχη, την Σύνοδο και πολλούς από εμάς τους Ρωμιούς της Πόλης, παλιούς και νέους, την δική της εκδοχή της Λωξάντρας της Μαρίας Ιορδανίδου.
Πρόκειται για μια παράσταση που δημιούργησε σχεδόν αποκλειστικά μόνη της η ταλαντούχα ηθοποιός, η οποία έκανε την διασκευή του έργου, την σκηνοθεσία και φυσικά έπαιζε και η ίδια.
Το έργο μεγάλο και δύσκολο, πόσο μάλλον που η δημιουργός είχε να αναμετρηθεί με έναν μύθο, ζωντανό και σήμερα, στον ίδιο του τον τόπο.
Συγχρόνως έπρεπε να κερδίσει και ένα δύσκολο κοινό, παίζοντας μόνη της πάνω στην σκηνή. Νομίζω πως τα κατάφερε τελικά Και αν και κάποιοι υπήρξαν αρχικά επιφυλακτικοί για το εγχείρημα και το πρώτο μέρος της παράστασης τους επιβεβαίωσε ως ένα σημείο, στο δεύτερο όμως μέρος, το οποίο είχε λιγότερα φολκλορικά, και άρα λανθάνοντα γκροτέσκο στοιχεία, και περισσότερο δραματική χροιά, τους έκανε να αλλάξουν γνώμη. Η κ. Βαγενά μπόρεσε να ξεδιπλώσει το ταλέντο της και να εισπράξει το θερμό χειροκρότημα του κοινού που ένιωσε επιτέλους δική του και οικεία την δική της Λωξάντρα.
Μετά το τέλος της παράστασης η ηθοποιός, που ήρθε επιπλέον και ως εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων για το θεσμικό κομμάτι της βραδιάς, δήλωσε - και φάνηκε να είναι - πραγματικά συγκινημένη από την μοναδική, όπως τόνισε, για την ίδια εμπειρία, γεγονός εύλογο λόγω του χαρακτήρα του έργου, του τόπου και της περίστασης υπό τις οποίες δόθηκε η παράσταση
Συγχαρητήρια στην Κοινότητα Χαλκηδόνος για την πρωτοβουλία και την ωραία βραδιά που είχε ομορφιά, μέτρο και αρχοντιά γνήσια Πολίτικη. Ιδιαίτερα συγχαρητήρια στον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Γιώργο Στεφανόπουλο και βέβαια στον φίλο Κώστα Κυρατζόπουλο που υπήρξε για μια ακόμα φορά η ψυχή της διοργάνωσης.
Οι καλές θεατρικές παραστάσεις μας λείπουν εδώ στην Πόλη και εύχομαι σύντομα να ζήσουμε και άλλες σύντομα. Στην εποχή μας κάνουν διπλό καλό, ως ψυχαγωγία και βάλσαμο ψυχής.
