Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσανατολίζεται στο να θέσει σε ακοινωνησία – προφανώς μονομερώς - ιεράρχες και κληρικούς της Εκκλησίας της Ελλάδος,οι οποίοι με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα βάλλουν τόσο εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των αποφάσεών της, όσο και εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου γενικώς, κι ας διατείνονται ότι τάχα «σέβονται τον θεσμό».
Θα ήταν ευχής έργο να συνέβαινε κάτι τέτοιο.Με δεδομένο το γεγονός ότι η Εκκλησία της Ελλάδος για εσωτερικούς λόγους δεν μπορεί να προβεί στην επιβολή επιτιμίων, το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα πρέπει να το πράξει – με το επιτίμιο της ακοινωνησίας - για να διαχωρίσει εντελώς την θέση του από αυτές τις έξαλλες και αλλοπρόσαλλες φωνές, οι οποίες εκθέτουν συλλήβδην την Εκκλησία και διεθνώς.
Κάποιος κύριος από τον Καναδά δημοσίευσε στο διαδίκτυο κείμενο και μεταξύ των άλλων εκφράζει την απορία του πώς ένας θεολόγος – εννοεί την ελαχιστότητά μου – τόλμησε να γράψει για επιτίμια αφορώντα σε «αγωνιστές της Ορθοδοξίας». Προφανώς δεν κατανοεί τη διαφορά. Αυτοί που για εκείνον είναι «αγωνιστές», για μένα – και όχι μόνο – είναι δυσφημιστές! Οι Πειραιώτες, Καλαβρύτων, Ζήσηδες, Γκοτσόπουλοι, Χιρς, Κωστόπουλοι και οι συν αυτοίς, είναι υπεύθυνοι για το ότι δυσφημείται σήμερα η Ορθοδοξία «τοις έθνεσι».
Επίσης, η θεολογία τους δεν έχει σχέση – κι ας διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το αντίθετο – με την ουσία της Ορθόδοξης Θεολογίας, και γι’ αυτό είναι πλέον επιτακτική ανάγκη το Οικουμενικό Πατριαρχείο να διαχωρίσει με κατηγορηματικό τρόπο την θέση του από τους εν λόγω «αγωνιστές».
Θα είναι μία πράξη πνευματικότητος, που θα δίνει και στην κοινωνία το μήνυμα ότι η Ορθοδοξία αποστρέφεται τον φανατισμό και δεν είναι «κλαμπ σεσωσμένων» ή «αγωνιστών», αλλά ελπίδα και αγάπη.