ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΑΠΟΝΟΜῌ ΟΦΦΙΚΙΟΥ
ΕΙΣ ΤΟΝ Χ. ΜΠΑΚΙΡΤΖΗΝ
ΕΝ Τῌ ΙΕΡᾼ ΜΟΝῌ ΒΛΑΤΑΔΩΝ ΕΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚῌ
(24. 11. 2016)
ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου
Ἐλλογιμότατε,
Μεγάλη εἶναι ἡ χαρά μας διὰ τὴν σημερινὴν σεμνὴν τελετήν. Εἶχα τὴν τύχη νὰ Σᾶς γνωρίσω πρὸ ἐτῶν εἰς τὴν νεραϊδόμορφον μεγαλόννησον "ποὖναι μεγάλη γιὰ νἆναι νησί" (Βακιρτζῆς), ἐκεῖ ὅπου γεννήθηκε ἡ θεὰ τῆς ὀμορφιᾶς καὶ ὅπου βρίσκεται καὶ τὸ σπήλαιό της, ἐκεῖ ὅπου οἱ τόποι τοῦ ἔρωτα καὶ τοῦ ἀντέρωτα, τοῦ μισητικοῦ μὲ τὰ πλούσια νερά (Βρύση στοὺς πέντε ποταμοὺς παρὰ τὸ Λατσί) καὶ τοῦ ξηροῦ ἀγαπητικοῦ (Fontana amorosa), μὲ τὰς δύο σαρκοφάγους στὲς Ἀρόδες καὶ παρὰ τὸν ναὸν τοῦ Ἁγ. Καλανδίωνος, ποὺ τοὺς ξύνουν οἱ ντόπιοι γιὰ νὰ βάλουν τὴν κόνη τους στὸν καφὲ τοῦ ἀγαπητικοῦ (Βακιρτζῆς).
Ὁ Χ. Μπακιρτζῆς γεννήθηκε τὸ 1943 στὴ Θεσσαλονίκη. Μικρὸ παιδὶ ἔζησε τὴ ζωὴ τοῦ "μουτζούρη"καὶ ἔπαιζε σὲ λαχανόκηπους. Ἀπεφοίτησε ἀπὸ τὸ Πειραματικὸ Σχολεῖο τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καὶ μετὰ σπούδασε Βυζαντινὴ Ἀρχαιολογία μὲ δασκάλους τοὺς Στυλιανὸ Πελεκανίδη, Γεώργιο Μπακαλάκη καὶ ἀργότερα στὴν Κύπρο κοντὰ στοὺς Πῆτερ Μεγκῶ καὶ Βάσο Καραγιώργη. Ἐπιμορφώθηκε στὴν Κύπρο καὶ στὶς ΗΠΑ. Τὸ 1980 ἀνεκηρύχθη Δρ. τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καὶ τὸ 1988 καθηγητὴς τῆς Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας.
Ἀπὸ τὸ 1991 μέχρι τὸ 2007 συνέγραψε ἄνω τῶν 200 πραγματειῶν καὶ ἄρθρων ἀρχαιολογικοῦ κυρίως περιεχομένου, ἀνεξάρτητα ἢ σὲ συλλογικὰ ἔργα, ἐξέδωσε δύο ποιητικὲς συλλογές, ἐπιμελήθηκε δύο βιβλία καὶ συνειργάσθη στὸ περιοδικό "Νέα Πορεία".
Διενήργησε καὶ δημοσίευσεἀνασκαφές, διαμορφώσεις ἀρχαιολογικῶν χώρων, ἀναστηλώσεις μνημείων, συντηρήσεις ψηφιδωτῶν, τοιχογραφιῶν καὶ εἰκόνων, ὀργάνωσε ἐκθέσεις καὶ συνέδρια τοπικά, πανελλήνια καὶ διεθνῆ. Ἔλαβε μέρος σὲ πολλὲς ἀρχαιολογικὲς ἀποστολὲς στὸ ἐξωτερικὸ ὡς σύμβουλος σὲ ἀρχαιολογικὰ θέματα βαλκανικῶν χωρῶν. Ὡς ἔφορος Ἀρχαιοτήτων καὶ καθηγητὴς Πανεπιστημίου συνεδέθη μὲ τοὺς μαθητὰς καὶ συνεργάτας του. Ἀπέβλεπε στὸν ἐκπαιδευτικὸ χαρακτήρα τῆς Ἀρχαιολογίας καὶ ἔβλεπε τὸν ἄνθρωπο πίσω ἀπὸ τὰ μνημεῖα.
Πλουσία εἶναι ἡ ζωή του καὶ ποικίλη σὲ λοιπὲς δραστηριότητες:
Διετέλεσε Ἔφορος Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων, ἀναστηλωτὴς καὶ συντηρητὴς μνημείων τῆς Βορείου Ἑλλάδος, Καθηγητὴς τῆς Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας στὸ Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Διευθυντὴς τοῦ Ἱδρύματος Ἀναστάσιος Γ. Λεβέντης στὴν Λευκωσία, ἐποπτεύων καὶ ἔργα ἐπιχορηγούμενα ἀπὸ αὐτὸ στὴν Κύπρο καὶ διεθνῶς, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Σύγχρονης Ἀρχαιολογίας στὴν Κύπρο, ἐπὶ ἔτη μέλος τοῦ Κεντρικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συμβουλίου (ΚΑΣ), τῆς Ἑταιρείας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν Θεσσαλονίκης, τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κέντρου Βυζαντινῶν καὶ Μεταβυζαντινῶν Μνημείων (ΕΚΒΜΜ), τῆς τριμελοῦς Συντακτικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ περιοδικοῦ "Εἰκονοστάσιον"καὶ Ἱππότης τῆς Λεγεῶνος τοῦ Λέοντος τῆς Φινλανδίας.
Ὁ κ. Μπακιρτζῆς εἶναι μία γλυκεῖα καὶ σοφὴ μορφὴ καὶ προσωπικὀτητα. Ἔχει τὸ χάρισμα νὰ ἑλκύει τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὴν ἄνετη καὶ χυμώδη ἀφηγηματικότητά του χωρὶς νὰ κουράζει, θυμίζοντας τὸν μεγάλο δάσκαλο τῆς Χάλκης Ἰ. Παναγιωτίδη, καὶ ἡ ὁποία σφύζει ἀπὸ σοφία μὲ ἰδιαίτερη ἀγάπη πρὸς τὴν μυθολογία τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καὶ οὐχὶ μόνον. Προσπαθεῖ νὰ εἰσέλθει στὴν πηγὴ τῶν προβλημάτων κάνοντας καὶ ἀπιστεύτους, γλαφυροὺς πολλάκις συνειρμούς.
Γιὰ ὅλα αὐτά,ἡ Ἱ. Μητρόπολις Χαλκηδόνος ἀπεφάσισε νὰ τοῦ ἀπονείμει τὸ Ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Γραμματοφύλακος,τὸ ὁποῖον πρὀτερον κατεῖχεν ὁ ἱστοριοδίφης Θ. Σ. Θεοφανείδης.