Η 4η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ - ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ Ι. ΜΟΝΗ ASTEN

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 26ης Ἀπριλίου, ἡ Α.Θ.Παναγιότης συνηντήθη μετά τῶν μελῶν τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τοῦ Διαλόγου μεταξύ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί Παλαιοκαθολικῶν καί συνωμίλησε μετ᾽αὐτῶν ἐπί τῆς πορείας τοῦ Διαλόγου, ἀπευθυνθείς αὐτοῖς δι᾽ὁμιλίας. 

Μετά ταῦτα, ὁ Παναγιώτατος, μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, μετέβη εἰς πρότυπον ἀγρόκτημα τῆς περιοχῆς Bunschoten, ἐν τῷ ὁποίῳ ἐξεναγήθη ὑπό τοῦ ἰδιοκτήτου Ἐντιμ. κ. Jan Huijgen καί ἐγευμάτισε. Κατά τό γεῦμα παρέστη ὁ Ἐντιμ. Δήμαρχος τῆς περιοχῆς κ. Melis van de Croep, ὁ ὁποῖος καλωσώρισε τόν Παναγιώτατον, Ὅστις ἀντεφώνησε καταλλήλως.

Ἐπηκολούθησεν ἡμερίς ἐπί τοῦ θέματος Our Daily Bread- Sustaining life and human dignity through food and agriculture.Ὁ Ἐλλογιμ. κ. Cees Veerman, πρώην Ὑπουργός Γεωργίας τῆς Ὁλλανδίας, ἦτο ὁ συντονιστής τῆς ἡμερίδος, ἐνῷ κατ᾽αὐτήν ὡμίλησαν οἱ Ἐλλογιμ. κ.κ. Rudy Rabbinge, Gert van Dijk, Erik Borgman καί ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Οὐτρέχτης κ. Joris Vercammen. Παρέστησαν οἱ Ἐξοχ. κ.κ. Peter Van Dalen, Εὐρωβουλευτής τοῦ Κόμματος Χριστιανική Ἕνωσις, καί Ruud Lubbers, πρῴην Πρωθυπουργός τῆς Ὁλλανδίας, Καθηγηταί καί ἄλλοι ἐπίσημοι. Κατά τό δεύτερον ἥμισυ τῆς ἡμερίδος ὡμίλησεν ὁ Πατριάρχης ἐπί τοῦ θέματος αὐτῆς καί ἐπηκολούθησε συζήτησις στρογγύλης τραπέζης. 

Μετά τήν ἡμερίδα, ὁ Παναγιώτατος καί οἱ σύνεδροι ἐξεναγήθησαν εἰς τούς χώρους παραγωγῆς γάλακτος γειτονικοῦ ἀγροκτήματος, ἐν τῷ ὁποίῳ ἐκτρέφονται 190 ἀγελάδες.

Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Πατριάρχης μετέβη εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Asten καί ἐχοροστάτησε κατά τόν τελεσθέντα Μ. Ἑσπερινόν,καθ᾽ὅν παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης Σεβ. Μητροπολίτης Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Εὐμενείας κ. Μάξιμος, πλεῖστοι Κληρικοί τῆς Μητροπόλεως καί πλῆθος πιστῶν ἐξ Ὁλλανδίας καί Βελγίου. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὡμίλησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Βελγίου, ἡ Ὁσιωτάτη Μοναχή Μαρία, Ἡγουμένη τῆς Μονῆς, καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, εὐλογήσας τήν ἀδελφότητα αὐτῆς καί τούς ἐκκλησιασθέντας πιστούς καί διανείμας εἰκονίδια, ὡς καί ἀναμνηστικά δῶρα εἰς εὐεργέτας τῆς Ἱ. Μονῆς. Ἐπηκολούθησε δεῖπνον ἐν αὐτῇ, εἰς τό τέλος τοῦ ὁποίου ὡμίλησε καί αὖθις ὁ Πατριάρχης μεταγλωττίζοντος εἰς τά Φλαμανδικά τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Βελγίου. 

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Βελγίου, ὑπέρτιμε καὶ ἔξαρχε Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου καὶ λίαν ἀγαπητὲ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ κύριε Ἀθηναγόρα, 

Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί, 

Ὁσιολογιωτάτη Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς Γερόντισσα Μαρία, 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, 

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη! 

Μέσα εἰς τὸ ἀναστάσιμον φῶς καὶ τὴν χαρὰν τὴν ὁποίαν μεταδίδει εἰς τὰς ψυχάς μας ἡ ἐκ Τάφου ζωηφόρος ἔγερσις τοῦ Κυρίου μας, εὑρισκόμεθα ἀπόψε εἰς τὴν μικρὰν μὲν ἀλλὰ δυναμικὴν Ἱερὰν ταύτην Μονὴν τοῦ Γενεθλίου τῆς Κυρίας Θεοτόκου, διὰ νὰ εὐχαριστήσωμεν ἐν ἑσπερινοῖς ὕμνοις τὸν Ἀναστάντα Κύριον, νὰ ἐνθυμηθῶμεν καὶ πάλιν τὴν ἑορταζομένην ψηλάφησιν τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ, θέτοντες τὰς ἰδικάς μας χεῖρας εἰς τὴν λογχόνυκτον πλευρὰν τοῦ νικητοῦ τοῦ θανάτου, καὶ νὰ ἀναφωνήσωμεν ὁμοῦ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ μὲ τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος πλήρωμα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου!» 

Ναί! ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Χριστῷ. Καταδικασμένοι ἀπὸ τὸν φιλάνθρωπον Κύριον Ἰησοῦν, τὸν Ἀναστάντα Θεόν μας, νὰ εἴμεθα ἀθάνατοι, ὅπως λίαν ἐπιτυχῶς ἀναφέρει ὁ νέος ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, χαίρομεν, διότι παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μας ἀξιούμεθα νὰ παραμένωμεν μέλη τοῦ τιμίου Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἀπολαύωμεν ὅλων τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν τὰ ὁποῖα ὡς φιλόστορ-γος Μήτηρ μᾶς παρέχει καὶ διὰ τῶν ὁποίων καθαίροντες τὸ κατ᾿ εἰκόνα ἐπιτυγχάνομεν τὸ καθ᾿ ὁμοίωσιν. 

Βεβαίως, ἡ λογοκρατουμένη ἐποχή μας, διακρινομένη διὰ τὸ πανελεύθερον πνεῦμα καὶ τὴν τάσιν αὐτονομουμένη νὰ ἀπολακτίσῃ, ἀρνουμένη, τὸν Θεόν, χωρὶς νὰ ἀντιλαμβάνεται ὅτι χωρὶς Αὐτὸν δὲν δύναται νὰ ζήσῃ τὴν ὄντως ζωήν, ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβῃ τὴν αἰωνιότητα μιᾶς ἑκάστης ἀνθρωπίνης προσωπικότητος, ὡς οὔσης τέκνον Θεοῦ.Ὡς ἐκ τούτου ταλαιπωρεῖται ἀφαντάστως ὡς ἄλλος ἄσωτος υἱός, μεταπίπτουσα ἀπὸ θεωρίας εἰς θεωρίαν καὶ ἀπὸ πτώσεως εἰς πτῶσιν, ἐπιμένουσα δαιμονικῶς εἰς τὴν ψυχοπαθολογικὴν ὑπερηφά-νειαν τῆς αὐτοθεώσεως. Τοιουτοτρόπως, ἡ ὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ, ὡς παγκόσμιος ὁμολογία παντὸς πιστεύοντος Χριστιανοῦ, εἶναι δι᾿ αὐτὴν οὐχὶ μόνον ἀποβλητέα ἀλλὰ καὶ ἀνόητος. Ἡμεῖς, ὅμως, ἀκολουθοῦντες τούς ἀπ᾿ αἰῶνος μακαρίους προπάτορας, τοὺς σχόντας τὸν νοῦν τοῦ Χριστοῦ, δὲν θὰ παύσωμεν νὰ ὁμολογῶμεν διατόρως τὴν ἐμμονήν μας εἰς ὅσα παρελάβομεν ἐκ τῆς αἰωνοβίου παραδόσεώς μας ὡς δωρεὰν οὐρανόδοτον καὶ σώζουσαν. 

Ὑπὸ τὸ πνεῦμα αὐτὸ τῆς πίστεως εἰς τὸν σαρκωθέντα, παθόντα, ταφέντα καὶ ἀναστάντα Κύριον, ὠθούμενα τὰ πλήθη τῶν Χριστιανῶν μετὰ τὴν παῦσιν τῆς ἐποχῆς τῶν Διωγμῶν, ἐξῆλθον εἰς τὴν ἔρημον, ἐπιλέξαντες τὸ λεγόμενον μαρτύριον τῆς συνειδήσεως, διὰ νὰ ζῶσι μόνον διὰ τὸν Θεόν, δημιουργοῦντες τοιουτοτρόπως εἴτε πολυπληθεῖς Μονάς, εἴτε ὀλιγοπρόσωπα ἀσκητήρια, ἐργαστήρια κατὰ Χριστὸν ἁγιότητος, καθιστάμενα, κατὰ τὸν ὅσιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος, «Φῶς κοσμικοῖς». 

Καὶ ἡ μικρὰ Ἱερὰ Μονή σας εἰς τὴν εὐρωπαϊκὴν ταύτην ἀκρώρειαν τῆς Ὁλλανδικῆς γῆς, ὑπὸ τὴν ἀξιέπαινον ἔμπνευσιν καὶ ἀγωνιστικότητα τῆς ὁσιωτάτης Γεροντίσσης Μαρίας, ἀποτελεῖ ἕνα φωτεινὸν καὶ σπουδαῖον Ὀρθόδοξον πνεύμονα καὶ ἕνα διαρκῆ σιωπηλὸν κήρυκα, καθ᾿ ὅσον ἕκαστος μοναχός, κατὰ τὸν ἅγιον Γρηγόριον τὸν Παλαμᾶν, εἶναι ζῶν κῆρυξ τῆς ἐρχομένης Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὡς βιῶν ἐντεῦθεν τὰς τρεῖς οὐρανίους ἀρετὰς τῆς ὑπακοῆς τῶν ἁγίων Ἀγγέλων, τῆς παρθενίας τῆς Ἀειπαρθένου καὶ τῆς ἀποστολικῆς ἀκτημοσύνης, προσπαθῶν ἀδιαλείπτως νὰ παραμένῃ διὰ τῆς ἀκαταπαύστου προσευχῆς ἡνωμένος μετὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Ἡ καθ᾿ ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως δύναται νὰ καυχᾶται, ὅτι κατὰ τὴν ἄχρι τοῦδε μαρτυρικὴν πορείαν της μεγάλως ἐνίσχυσε καὶ ἐνισχύει τὸν θεοσύσταστον μοναχικὸν θεσμόν,ἰδιαιτέρως ἀναγκαῖον σήμερον διὰ νὰ ὑπενθυμίζῃ εἰς τὴν κοσμοκρατικὴν κοινωνίαν μας τὴν μόνιμον πατρίδα τῆς ἄνω Σιών, τὸν Παράδεισον. Διὰ τοῦτο θεωρεῖ ὡς μεγί-στην εὐλογίαν Κυρίου τὴν ὕπαρξιν καὶ λειτουργίαν ἀνὰ τὴν οἰκουμένην εἴτε μικρῶν εἴτε μεγάλων μοναστηρίων μὲ προεξάρχουσαν τὴν ἀναζωγονηθεῖσαν ἐσχάτως μοναστικὴν πολιτείαν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω, ἔνθα διατηρεῖται γνήσιον τὸ ἀσκητικὸν πνεῦμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ πρὸς τὸ ὁποῖον προστρέχουν διὰ νὰ εὕρουν πνευματικὴν ἀνάπαυσιν ἐτησίως ἑκατοντάδες θεοδιψάστων ψυχῶν πανταχόθεν τῆς γῆς. 

Ὁσιωτάτη Γερόντισσα Μαρία, 

σεῖς ἀξιωθεῖσα νὰ γνωρίσετε ἀπὸ ἐτῶν τὸν Ὀρθόδοξον Μοναχισμὸν καὶ νὰ παραμείνετε ἐπὶ πολλὰ ἔτη ἀσκουμένη εἰς τὸ Ἱερὸν Κοινόβιον τοῦ νεοφανοῦς Ὁσίου Γεωργίου εἰς Σίψαν Δράμας, κατα-νοοῦμεν ὅτι ἔχετε ἐπωμισθῆ μεγάλην εὐθύνην, ὥστε νὰ φανερώνητε ἐνταῦθα ἐμπράκτως καὶ καθημερινῶς τὸ μήνυμα τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος τὴν ὁποίαν χαρίζει ὁ Ἀναστὰς Κύριος. Αἱ ἐξωτερικαὶ συνθῆκαι τῆς διαβιώσεώς σας δὲν εἶναι πάντοτε εὐνοϊκαί. Ὅμως, ὡς ψάλλομεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας, «μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. Γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός» καί, κατὰ τὴν διαβεβαίωσιν τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου μας, «μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον˙ ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν»(Λουκ. ιβ΄ 32-33). 

Ὑπὸ τὰς εὐχὰς καὶ τὴν ἀγάπην τῆς Μητρὸς Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ ἡμῶν τοῦ Προκαθημένου αὐτῆς, τὴν πατρικὴν εὐλογίαν τοῦ ἁγίου Βελγίου,τὴν ἀγάπην καὶ ὑποστήριξιν τοῦ γηγενοῦς φιλομονάχου μικροῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου καὶ τὴν μητρικὴν σκέπην τῆς προστάτιδος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς σας Κυρίας Θεοτόκου, εὐχόμεθα νὰ παραμένετε μία ἀνημμένη λαμπὰς θείας ἀγάπης καί, συλλαμβάνουσα ἐν τῇ ψυχῇ σας τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὡς διδάσκει ὁ ὅσιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, νὰ ἀποδεικνύεσθε μία μικρὰ Θεοτόκος, ἐκπέμπουσα μυστικῶς τὴν ἐσωτερικὴν χάριν καὶ θέρμην τὴν ὁποίαν χαρίζει ἡ βιουμένη Ὀρθόδοξος ἀσκητικὴ παράδοσις. 

Εὐχαριστοῦντες διὰ τὴν λίαν συγκινητικὴν ὑποδοχὴν καὶ τὴν εἰλικρινῆ ἀγάπην σας, ἀπονέμομεν ἔνθερμον τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐλογίαν, εὐχόμενοι νὰ παραμένῃ ἡ Ὀρθόδοξος αὕτη παρουσία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τοῦ μικροῦ τούτου Περιβολίου τῆς Παναγίας μας, μία ταπεινὴ καὶ σιωπῶσα διακήρυξις τῆς βιωματικῆς πίστεως εἰς τὸν Ἀναστάντα Σωτῆρα Χριστόν. 

Κατακλείοντες τὸν λόγον,ἐν χαρᾷ καὶ συγκινήσει στρέφομεν τὰ ὄμματα τῆς ψυχῆς καὶ τῆς καρδίας μας πρὸς τὴν ὑμετέραν Ἱερότητα, ἅγιε Βελγίου,καθὼς σήμερον εὑρισκόμεθα εἰς τὴν Ἱερὰν ταύτην Μονὴν εἰς τὴν ὁποίαν ὑποδέχεσθε ἡμᾶς διὰ πρώτην φορὰν ὑπὸ τὴν ἰδιότητα τοῦ Ποιμενάρχου τῆς θεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βελγίου καὶ Ἐξαρχίας Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου. Ἡ χαρὰ καὶ ἡ συγκίνησίς μας εἶναι μεγάλη, διότι παρακολουθοῦμεν τὰ βήματά σας καὶ τὴν πορείαν σας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀπὸ νεαρᾶς ἡλικίας, ὅτε οἱ εὐλαβεῖς γονεῖς σας σᾶς ἔφεραν εἰς τήν Πόλιν προσκυνητήν, ἀλλὰ καὶ ἀργότερον ὡς φοιτητήν, διάκονον, πρεσβύτερον καὶ Βοηθὸν Ἐπίσκοπον παρὰ τὸν Μητροπολίτην Παντελεήμονα. Καὶ ἰδοὺ σήμερον ἵστασθε ἐνώπιόν μας Ποιμενάρχης, ἔχων τὴν εὐθύνην τοῦ ἐνταῦθα λογικοῦ ποιμνίου. Καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ διὰ τὴν πορείαν καὶ τὴν πρόοδόν σας καὶ διαπύρως εὐχόμεθα καὶ προσευχόμεθα ὅπως ὁ Ἀναστὰς Κύριος χαρίζηται εἰς ὑμᾶς ἔτη πολλά, ἀγλαόκαρπον καὶ καλλίκαρπον διακονίαν εἰς οἰκοδομὴν τοῦ Σώματος τοῦ Κυρίου, τῆς Ἐκκλησίας, καὶ εἰς δόξαν τοῦ Παναγίου Ὀνόματος Αὐτοῦ. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ ἀνταποκριθῆτε εἰς τὰς προσδοκίας τῆς ἀναδειξάσης ὑμᾶς Μητρὸς Ἐκκλησίας. 

Χριστὸς ἀνέστη! Ἀληθῶς ἀνέστη!