ΛΑΚΗΣ ΒΙΓΚΑΣ: "Το χρέος μας για τη διάσωση της μνήμης... Το Σισλί θα συνεχίσει την ιστορική του μαρτυρία"

Παναγιώτατε, 

Μακαριότατε, 

Αξιότιμε κ. Αλέξανδρε Σαμαρά, Πρόεδρε του Κολλεγίου Αθηνών, 

Αγαπητοί παρόντες, 

Τα κοιμητήρια είναι τόποι συλλογικής μνήμης. Περιδιαβαίνοντας τα μονοπάτια τους έρχεται κανείς σε επαφή με το παρελθόν της κοινότητας στην οποία ανήκουν. Και, αναλόγως με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το κοιμητήριο, μπορεί κανείς να εικάσει το παρόν της κοινότητας στην οποία ανήκει.

Στο ιστορικό νεκροταφείο του Σισλί βλέπει κανείς τη δυναμική παρουσία της χιλιόχρονης ιστορίας της Κωνσταντινουπολίτικης Ομογένειας. 

Περιδιαβαίνοντας τα μονοπάτια του Σισλί η μνήμη ανιχνεύει τη μνήμη, τα μάτια αναγνωρίζουν τους προγόνους, η καρδιά επικοινωνεί με την οικουμενικότητα της Ρωμέϊκης Κοινότητας. Εδώ αναπαύονται επιφανείς και επώνυμοι –ευεργέτες, πατριάρχες, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, επιστήμονες, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες– και χιλιάδες ανώνυμοι. 

Το Σισλί με τον ωραίο ναό, τα γλυπτά, τα σύμβολα τα χαραγμένα στις επιτύμβιες στήλες, είναι ένας από τους συνδετικούς κρίκους της Ομογένειας ανάμεσα σε ένα παρελθόν που συμπυκνώνεται στην πολιτιστική της ταυτότητα και ένα μέλλον που ορίζεται από αυτό το παρελθόν και το διατρέχουν οι διαχρονικές αξίες του πολιτισμού μας: του ελληνικού πολιτισμού. 

Είναι γνωστό σε όλους σας ότι η ζωή της πολίτικης Ομογένειας πέρασε τον Εικοστό αιώνα ξανά μεγάλες δοκιμασίες. Δοκιμασίες μακροχρόνιες, που είχαν αφορμή προκαταλήψεις, σκοπιμότητες, πολιτικές αντιπαραθέσεις, εγωισμούς. Που δημιούργησαν μεγάλα τραύματα, θλίψη και είχαν δυσάρεστες συνέπειες. Όπως παλιά, όμως, έτσι και τώρα η ελπίδα δεν χάθηκε. Το ηθικό βρήκε τρόπο να αναπτερωθεί για να συνεχιστεί η πορεία του Ελληνισμού σε μια από τις κοιτίδες του. 

Έκτοτε οι προσπάθειες συνεχίζονται αποφασιστικά. Αναδύονται τώρα νέες δυναμικές, Επεξεργαζόμαστε λύσεις. Δρούμε όλο και λιγότερο ατομικά, όλο και περισσότερο συλλογικά.Η αναβάθμιση της παιδείας, κυρίως η ενίσχυση της ελληνομάθειας είναι κύριο μέλημά μας. Εντοπίζουμε τους τομείς όπου απαιτούνται αλλαγές και προχωρούμε σε λύσεις. Οραματιζόμαστε. Γνωρίζουμε πού βρισκόμαστε και προς τα πού θέλουμε να πάμε. Πιο πολύ ακόμη, γνωρίζουμε από πού προερχόμαστε και έχουμε συνείδηση της ιστορικής παρακαταθήκης της οποίας είμαστε φορείς.

Είναι, κατά τη γνώμη μου, στο πλαίσιο αυτό, που σήμερα η Ομογένεια της Πόλης βρίσκεται με τους εκπροσώπους της, υπό την αιγίδα του Πνευματικού Πατέρα της και Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, εδώ, στον φιλόξενο χώρο του Κολλεγίου Αθηνών για να σας παρουσιάσει το έργο της συντήρησης και αποκατάστασης σαράντα ταφικών μνημείων στο νεκροταφείο του Σισλί. Κοιτώντας τα μνημεία αυτά δεν έχει κανείς αμφιβολία πως οι μάστορες που τα έφτιαξαν εμπνεύστηκαν από την τέχνη και τον πολιτισμό της αρχαίας και της νεότερης Ελλάδας. 

Συγχαίρω και ευχαριστώ τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Τρανουπόλεως κ. Γερμανό Χαβιαρόπουλο, αρχιερατικό προϊστάμενο της Περιφέρειας του Πέραν, την εφοροεπιτροπή της μεγαλωνύμου κοινότητας του Πέρα υπό την προεδρία του δυναμικού φίλου και συνεργάτη Γιώργου Παπαλιάρη και τέλος τον εμπνευστή του όλου εγχειρήματος και αόκνως εργαζόμενο συμπολίτη μας Νίκο Μιχαηλίδη, ο οποίος είχε την ευθύνη και για το σενάριο καθώς και την επιμέλεια των κειμένων της ταινίας για το κεντρικό μας Νεκροταφείο. 

«Τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε». Ο τίτλος της ταινίας που σκηνοθετεί η Αγγελική Αριστομενοπούλου, υπογραμμίζει θαρρείς το χρέος μας για τη διάσωση της μνήμης και τον σεβασμό στους νεκρούς μας. Το αισθανόμαστε αυτό ως μια αναγέννηση, μια παλιννόστηση και βεβαίως ως μια συνεισφορά στην πλατύτερη γνώση των μνημείων μας. 

Τα κοιμητήρια είναι τόποι που δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης για το τι έχει υπάρξει. Και το Σισλί θα συνεχίσει την ιστορική του μαρτυρία. 

Σας ευχαριστώ.