ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου, ὑπέρτιμε καί ἔξαρχε Πεδιάδος, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητέ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Ἀνδρέα, εὐλαβέστατοι ἱερεῖς, Ὁσιώτατοι Ἱερομόναχοι καί ἁπαξάπαντες οἱ κληρικοί, τιμιώτατοι Ἐπίτροποι, πρόκριτοι καί εὐλογημένοι χριστιανοί τῆς Ἁγιωτάτης ταύτης Μητροπόλεως τῆς ἁγιοτόκου καί εὐάνδρου μαρτυρικῆς νήσου Κρήτης, τέκνα τῆς ἡμῶν Μετριότητος ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, χάρις εἴη ὑμῖν καί εἰρήνη παρά Θεοῦ, παρ᾿ ἡμῶν δέ εὐχή καί εὐλογία. 

Ἡ τελετή τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῆς καθ᾿ ὑμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως παρέχει εἰς τήν ἡμετέραν Μετριότητα τήν εὐκαιρίαν ἐκφράσεως συγχαρητηρίων εὐχῶν, ὁμοῦ μετά τῶν πατριαρχικῶν καί πατρικῶν ἡμῶν εὐλογιῶν. Ὁ Κύριος ηὐδόκησεν ἵνα ἐνισχύσῃ, διά τῆς κραταιᾶς Αὐτοῦ χειρός, τάς προσπαθείας καί τόν ζῆλον σας ὥστε νά ἴδωμεν ἐγκαινιαζόμενον τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ Ἀρκαλοχωρίου, τόν τιμώμενον ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου, ἀρχιεπισκόπου Κρήτης, καί τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Ματθίου,τοῦ λαβόντος τόν κλῆρον τοῦ ἐκπεσόντος τῆς Ἀποστολικῆς Χάριτος μαθητοῦ εἰς τήν διακονίαν τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῆς οἰκουμένης. 

Ὁ ἐτάζων νεφρούς καί καρδίας Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀπέστειλε συνεπίκουρον καί ἀρωγόν καί παραστάτην τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος, ἅγιε ἀδελφέ, εἰς τό θεοφιλές τοῦτο ἔργον τῆς ἀνοικοδομήσεως τοῦ ἐγκαινιαζομένου ναοῦ τό θεόφρον ποίμνιόν σας, τό ὁποῖον ὁμοψύχως καί ἐκ τοῦ ὑστερήματος αὐτοῦ, ἐν μέσῳ τῆς δυσχεροῦς ταύτης περιόδου τῆς γενικῆς κρίσεως, ἀλλά καί διά τοῦ πλούτου τῆς ἀγάπης του, συνέδραμε τό ἔργον σας ὥστε νά στεφθῇ ὑπό πλήρους ἐπιτυχίας. Οὕτως, ὡς ἐκ ζωηφόρου ρίζης ὑψώθη καί ἀνέθαλε, χάριτι Θεοῦ καί πρεσβείαις τῶν τιμωμένων ἁγίων, τό περικαλλές οἰκοδόμημα τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, σύμβολον τῆς ἀνατάσεως τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, ἡ ὁποία ἀναζητεῖ αἰωνίως, ἐν μέσῳ τοῦ φθαρτοῦ καί πεπερασμένου τούτου κόσμου, τήν ἕνωσιν αὐτῆς μετά τοῦ ἀπείρου καί αἰωνίου καί ἀναλλοιώτου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ὅθεν, ὁ ἀνεγερθείς Ἱερός οὗτος Ναός θά μένῃ εἰς τόν τόπον τοῦτον εἰς αἰῶνας, ὡς διαρκής ἀπόδειξις τῆς εὐσεβείας καί φιλοθεΐας τοῦ πιστοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ἐντός δέ αὐτοῦ θά προσφέρωνται καθ᾿ ἡμέραν εὐχαί τε καί δεήσεις ὑπέρ εἰρήνης καί σωτηρίας αὐτοῦ καί σύμπαντος τοῦ κόσμου. 

 Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἡ ὁποία τοσαύτας ὑπηρεσίας προσέφερεν εἰς τόν εὐσεβῆ καί φιλόχριστον λαόν τῆς Μεγαλονήσου Κρήτης, καί μάλιστα εἰς τάς πλέον ζοφεράς περιόδους τῆς ἱστορίας αὐτοῦ, ἀποδεικνύει τήν ἀναγκαιότητα τῆς παρουσίας αὐτῆς καί κατά τήν σημερινήν ἐποχήν τῆς τεχνοκρατίας καί ὑλοφροσύνης. Ὁ λαός ἀληθῶς ἀντλεῖ τεραστίας δυνάμεις ἐκ τῆς πνευματικῆς ἀποστολῆς καί τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Καί τοῦτο δέν εἶναι παράδοξον. Καθ᾿ ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἐθεμελιώθη ἐπί τοῦ ἀκρογωνιαίου Λίθου, τοῦ Χριστοῦ• οὔτε τά πυρφόρα βέλη τῆς ἀπιστίας καί τῆς διαφθορᾶς, οὔτε παλαιότερον αἱ ἐπιδρομαί τῶν βαρβάρων, οὔτε ὁ σημερινός κλονισμός τῶν ἀνθρωπίνων ἀξιῶν, οὔτε ἡ σύγχρονος ἐκκοσμίκευσις, οὔτε τό ἀντικληρικόν πνεῦμα, δύνανται νά μειώσουν τήν ἐπίδρασιν αὐτῆς εἰς τόν λαόν, ἡ ζωή τοῦ ὁποίου εἶναι ἀδιαλείπτως ζυμωμένη καί συνυφασμένη πρός τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας. Καί τό ἐγκαινιζόμενον οἰκοδόμημα ἀποτελεῖ ἀδιάψευστον μάρτυρα τῆς ἀληθείας ταύτης. 

 Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερον δέν ἀμύνεται ἀναχρονιστικῶς, δέν ἵσταται περιωρισμένη καί πεφοβισμένη καί περιθωριοποιημένη, ἀλλά κερδίζει τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦν ἕν βαθύτερον νόημα εἰς τήν ζωήν των καί προσπαθοῦν νά καταξιώσουν τό σύντομον πέρασμά των ἀπό τόν φθαρτόν καί μεταβαλλόμενον τοῦτον κόσμον. 

Εἴμεθα, λοιπόν, πεπεισμένοι ἐν Κυρίῳ ὅτι καί ὁ Ἱερός οὗτος Ναός θά ἀποτελέσῃ μίαν νέαν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, εἰς τήν ὁποίαν θά εὑρίσκουν ἴασιν ψυχῆς καί σώματος πάντες οἱ προστρέχοντες ἀδελφοί μας, καί θά ἀναδειχθῇ εἰς ὄασιν καθημερινῆς λατρείας τοῦ Κυρίου καί πνευματικῆς ἐν Αὐτῷ καλλιεργείας καί εἰρηνικῆς οἰκοδομῆς τῶν πιστῶν, ἐν μέσῳ τοῦ σημερινοῦ τεταραγμένου κόσμου. 

Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ἀγαπῶσα βαθέως τόν λαόν τῆς Μεγαλονήσου καί αἰσθανομένη αὐτόν ὡς σπλάγχνα ἐκ τῶν σπλάγχνων αὐτῆς, χαίρει καί ἀγάλλεται βλέπουσα ἐν αὐτῇ νέους περικαλλεῖς ἱερούς ναούς ἀνεγειρομένουςκαί εἰς τήν καθημερινήν λατρείαν παραδιδομένους. Ὁμολογοῦμεν ὅτι τά ἐπιτελεσθέντα καί ἐπιτελούμενα ἐν τῇ Μεγαλονήσῳ Κρήτῃ ἔργα, εἰς δόξαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καί τῆς Ἐκκλησίας Του, ὑπερηκόντισαν τάς προσδοκίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. 

Διό καί εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ καί ἐπί τῷ ἔργῳ τούτῳ τῆς περατώσεως τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου, ἡ ὁποία ηὐτύχησεν ἵνα ἔχῃ ἐπί τό πηδάλιον αὐτῆς ποιμένα ἱκανόν, ὥστε νά λογίζωνται εὐφήμου μνείας καί ἐπαίνων ἄξια τά πεπραγμένα ἐντός τοῦ βραχέος σχετικῶς διαστήματος τῆς ἀρχιερατείας αὐτοῦ. 

Ἐπιδηλοῦντες τήν χαράν καί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ πνεύματος ἡμῶν ἐπί τοῖς Ἐγκαινίοις, διαπύρως εὐχόμεθα ὅπως ὁ Μητροπολιτικός οὗτος Ναός μεταδίδῃ, διά τῶν ἐν αὐτῷ τελουμένων μυστηρίων, τήν Θείαν Χάριν εἰς τούς ἐν αὐτῷ τόν Θεόν λατρεύοντας καί προστρέχοντας ὑπό τήν σκέπην του. Δεόμεθα ἐκ καρδίας ὑπέρ σωτηρίας τῶν δωρητῶν, ἀφιερωτῶν, συνδρομητῶν καί καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον κοπιασάντων καί κοπιώντων ἐν τῇ εὐδοκιμήσει καί καρποφορίᾳ τοῦ ἔργου τούτου. Ἔτι δεόμεθα ὅπως ὁ φωτίζων καί ἁγιάζων πάντα ἄνθρωπον Κύριος, ταῖς πρεσβείας τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου, ἀρχιεπισκόπου Κρήτης, ποιητοῦ τοῦ Μεγάλου Κανόνος, τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ματθίου καί πάντων τῶν ἐν Κρήτῃ διαλαμψάντων ἁγίων καί μαρτυρησάντων ὑπέρ Χριστοῦ, ἐπιβλέπῃ ἐξ ὕψους ἁγίου κατοικητηρίου Αὑτοῦ καί φωτίζῃ τάς διανοίας καί τάς ψυχάς τῶν εἰσερχομένων εἰς αὐτόν πιστῶν, ὥστε νά μορφῶται ἐν αὐταῖς ὁ Χριστός, τό ἀπαύγασμα τῆς δόξης τοῦ Πατρός, καί νά ἀναδειχθοῦν οἱ πάντες εἰς Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομήν, φύτευμα ἀληθείας καί καύχημα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς τροφοῦ καί Μητρός πάντων ἡμῶν. 

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί τόν Ποιμενάρχην, τόν εὐλαβῆ κλῆρον καί τόν πιστόν λαόν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου, τήν χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ. 

,βιδ΄ Ἰουλίου γ΄