Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Πατριάρχης δεν ξεχνά τους δασκάλους του. Κι αυτό είναι πια κάτι σπάνιο για τους πολλούς...
Τον τελευταίο επιζώντα Άρχοντα Βασίλειο Σταυρίδη τον περιβάλλει με τιμή και ενδιαφέρον ξεχωριστό.
Τους κεκοιμημένους πλέον, εκτός από το γεγονός ότι τους τίμησε δεόντως όσο ήταν εν ζωή, τους θυμάται σε κάθε ευκαιρία, τελώντας μνημόσυνα και τρισάγια στη μνήμη τους.
Έτσι και την περασμένη Κυριακή 24 Αυγούστου, στο Σχοινούδι της Ίμβρου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τέλεσε μνημόσυνο του δασκάλου του στο Ημιγυμνάσιο Ίμβρου, μακαριστού και αξέχαστου Λάζαρου Λαζαρίδη, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννησή του.
Ο αείμνηστος Λαζαρίδης πέρα από την μεγάλη προσφορά του στα εκπαιδευτικά πράγματα της Ίμβρου, φημιζόταν και για τον λιτό, σχεδόν ασκητικό τρόπο της ζωής του, που προκαλούσε τον αυθόρμητο σεβασμό όλων. Ένας εκπαιδευτικός που σημάδεψε και τον νεαρό Δημήτριο Αρχοντώνη, τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος για άλλη μια φορά τίμησε στο νησί του τον δάσκαλο της Ίμβρου.
Μετά το μνημόσυνο στην Εκκλησία, ο Πατριάρχης τέλεσε και τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού Λαζαρίδη.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Λάζαρος Λαζαρίδης ήταν ο άνθρωπος που το 1963 κατευόδωσε τον από Ίμβρου και Τενέδου Χαλκηδόνος Μελίτωνα, τον Γέροντα του Πατριάρχη, με τους εξής λόγους:
«Σεβασμιώτατε, Ὅταν ὅλοι μας ἀργά τό βράδυ περνούσαμε ἀπό τόν δρόμο τῆς Μητροπόλεως καί οἱ ἀγρόται μας τάς μεταμεσονυκτίους ὥρας, βλέπαμε νά καίῃ στό γραφεῖο τοῦ Δεσπότη ἡ λάμπα τοῦ γκαζιοῦ καί ξεύραμε ὅτι ὁ ποιμένας ἀγρυπνεῖ, καί τότε ὅλοι πηγαίναμε ἥσυχοι νά κοιμηθοῦμε. Ἤσασταν ἡ ἀσφάλειά μας. Τώρα θά σβύσῃ ἡ λάμπα καί θά φύγῃ ὁ ποιμένας. Ποῦ θά βροῦμε τήν ἀσφάλεια;».
Η ψυχή του μακαριστού δασκάλου θα αγάλλεται τώρα, καθώς βλέπει από ψηλά τον μαθητή του Δημήτριο Αρχοντώνη, τον νυν Πατριάρχη, να εγγυάται με την συχνή παρουσία του στο νησί την ασφάλεια αλλά και την ανάπτυξη, αφού επί των ημερών του και χάρη στις άοκνες προσπάθειές του και η εκπαίδευση ξαναρχίζει στην πολύπαθη Ίμβρο.
