Προς την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα
τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης
και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ.
Παναγιώτατε,
Με την παρούσα επιστολή, επιθυμώ να βεβαιώσω Εσάς, τον αγαπητό αδελφό και συλλειτουργό μου εν Κυρίω, για την υποστήριξη τόσο εμού προσωπικώς όσο και του πληρώματος της Αυτοκεφάλου Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας αυτές τις ημέρες των δύσκολων προκλήσεων για την Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως καθώς και για ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο.
Με ανησυχία και μεγάλη θλίψη, βλέπουμε ότι η αλλαγή στο καθεστώς του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης προχωρά απρόσκοπτα, παρά τις διαμαρτυρίες από θρησκευτικούς και κοσμικούς ηγέτες σε όλο τον κόσμο. Είναι δύσκολο να προβλεφθεί το σύνολο των εσωτερικών και εξωτερικών συνεπειών αυτής της αλλαγής, αλλά είναι προφανές ότι αναζωπυρώνει τον πόνο από τις πληγές του παρελθόντος, διχάζει κοινωνίες και ανθρώπους και παροξύνει τις διαφωνίες που ήδη κατακλύζουν τον κόσμο.
Έχοντας εμπιστοσύνη στην παρέμβαση του Θεού σε αυτά τα γεγονότα, εναποθέτουμε όλη μας την ελπίδα στον Κύριο εν καιρώ θλίψεως, επειδή Εκείνος έχει τη δύναμη και την εξουσία να μετατρέπει ακόμη και δύσκολες συνθήκες σε καλύτερα αποτελέσματα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μας παρηγορούν τα λόγια του ίδιου του Σωτήρος Χριστού: «ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» (Β΄ Κορ. 12: 9).
Παναγιώτατε,
Ως ένδειξη προσευχητικής αλληλεγγύης προς Εσάς, τον Πρώτο ανάμεσα στους Προκαθημένους των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, και προς τη Μητέρα μας Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, παρείχα την ευλογία μου για την τέλεση Ιερών Ακολουθιών στους Ναούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας, την 24η Ιουλίου, με δεήσεις και ανάγνωση του Ακαθίστου Ύμνου στην Υπεραγία Θεοτόκο.
Είναι συμβολικό ότι αυτήν ακριβώς την ημέρα, στις 24 Ιουλίου, εορτάζουμε την Αγία Ισαπόστολο Πριγκίπισσα Όλγα, τη γιαγιά του Αγίου Πρίγκηπα Βολοντίμιρ του Μεγάλου, του Βαπτιστή των Ρως-Ουκρανών. Σύμφωνα με τα χρονικά, κατά τη διάρκεια της προσωπικής της επίσκεψης στην Κωνσταντινούπολη ως ηγεμονίδας των Ρως, βαφτίστηκε με το όνομα Ελένη, προς τιμήν της Ισαποστόλου μητρός του Αυτοκράτορος Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Το παράδειγμά της είναι μια ακόμη υπενθύμιση της αδιάρρηκτης πνευματικής σχέσης μεταξύ της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης και της Θυγατέρας Εκκλησίας του Κιέβου και πάσης Ρως-Ουκρανίας. Επομένως, ο πόνος σας είναι και δικός μας πόνος, καθώς και πόνος του πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Και αυτός ο πόνος είναι ιδιαίτερα δριμύς, επειδή βλέπουμε πως κάποιοι από τους αδελφούς μας, αντί να υποστηρίζουν τη Μητέρα Εκκλησία με προσευχές και πράξεις, χρησιμοποιούν τις παρούσες συνθήκες για να επαναλάβουν τις κατηγορίες περιφρόνησης για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και προσωπικά για την Παναγιότητά Σας. Ας είναι απάντηση προς εκείνους η προσευχή: «καταράσονται αὐτοί, καὶ σὺ εὐλογήσεις· οἱ ἐπανιστάμενοί μοι αἰσχυνθήτωσαν, ὁ δὲ δοῦλός σου εὐφρανθήσεται» (Ψαλμός 108: 28).
Με προσευχές για Εσάς, για τη Μητέρα Εκκλησία μας, και για την προστασία και τη βοήθεια του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Ο αδελφός και συλλειτουργός Σας εν Κυρίω
+ Ο Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ
23.07.2020