Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Στο «φαινόμενο Κονάνου» έχω αντιδράσει σε όλους τους τόνους εδώ και καιρό. Και θα συνεχίζω να αντιδρώ, έστω και μόνος.
Το πρόβλημα δεν είναι φυσικά ο Κονάνος, ο οποίος πέταξε τα ράσα. Το πρόβλημα είναι αυτοί που εξέθρεψαν το «φαινόμενο Κονάνου». Και εδώ μιλάμε για μια ολόκληρη κοινωνία, με πρωτοστάτη την Εκκλησία.
Τον Κονάνο τον καλούσαν να ομιλήσει Μητροπόλεις, ενορίες, σύλλογοι, ανοιχτά πανεπιστήμια, με μια κουβέντα ΟΛΟΙ! Αλλά και πέραν της Ελλάδος «εξήλθεν ο φθόγγος αυτού», διότι – δυστυχώς – και η ομογένεια και Μητροπόλεις του Θρόνου έπεσαν στα …θέλγητρά του.
Ποια ήταν αυτά; Τα ξαναλέω: Θεολογία της ατάκας, φτηνός συναισθηματισμός, εκκλησιαστικός λαϊκισμός,χαριτωμενιές του γλυκού νερού, συνθήματα της πλάκας και ό,τι άλλο παρόμοιο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Αναθρεμμένος στις οργανώσεις, ο Κονάνος εξέλιξε τους «χαρούμενους αγωνιστές», τα «χαρούμενα κυκλάμινα», βάζοντας και ολίγον από Παναγία Γάλαξα (ένα ίδρυμα στο οποίο υποτίθεται ότι θα μόναζε (sic) με τη συνοδεία του), ολίγον από διατροφολογία και ολίγη από συμβουλευτική οικογενειών, και να η συνταγή! Χιλιάδες αφιονισμένοι να τον ακολουθούν και να κρέμονται από τα χείλη του. Ακούγοντας ρηχότατα πράγματα, του κιλού – εντελώς! – τον έκαναν ίνδαλμα. Και η Εκκλησία, στην οποία λείπει, δυστυχώς, ο σοβαρός θεολογικός λόγος, αγκάλιασε τον Κονάνο, για να γεμίζει και τους ναούς, άμα τη εμφανίσει του, συμβάλλοντας καθοριστικά σε μια έκπτωση που δύσκολα μπορεί να ανατραπεί.
Οι πολυπληθείς θαυμαστές του Κονάνου δεν κλονίστηκαν από το γεγονός ότι αρνήθηκε την ιερωσύνη του μετά από είκοσι χρόνια. Είναι λογικό διότι οι περισσότεροι δεν διαθέτουν εκκλησιαστικά κριτήρια. Κάποιοι «ευσεβείς» ξεσπάθωσαν εναντίον του, λησμονώντας ότι και αυτοί τον εξέθρεψαν τα προηγούμενα χρόνια, είτε με την ανοχή τους είτε με την αδιαφορία τους.
Αλλά το πρωτόφαντο που εισάγει το «φαινόμενο Κονάνου» είναι ότι βρέθηκαν κληρικοί, οι οποίοι στο όνομα του δικαιώματος της επιλογής και μιας περίεργης αντίληψης για «την των πραγμάτων αλήθεια», δικαιολόγησαν την επιλογή του!
Κορυφαίο παράδειγμα, ο κληρικός της Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας της Κρήτης, Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (γνωστός ως Λίβυος),το alter ego του Κονάνου. Αυτός ξεσπάθωσε γράφοντας επί λέξει (η ορθογραφία δική του):
“Καλή συνέχεια στο μονοπάτι που επέλεξες για να φτάσεις στην κορυφή (Θεό). Τα πάντα είναι δρόμος προς Εκείνον. Εγω σε γνώρισα ως φως και είμαι σίγουρος οτι αυτο θα συνεχίσεις να είσαι. Σε ευχαριστούμε για οτι μας χάρισες και για εκείνα που ακόμη θα μας δώσεις. Σ αγαπήσαμε, σ αγαπάμε και θα σ αγαπάμε!!!!!!”
Άλλαις λέξεσιν ο κληρικός Λίβυος θεωρεί ότι ο Κονάνος αρνούμενος την ιερωσύνη απλώς διάλεξε ένα διαφορετικό μονοπάτι, το οποίο είναι σίγουρος (!) ότι οδηγεί «προς Εκείνον». Κι ακόμα, ο αποσχηματισμένος Κονάνος θα συνεχίσει να είναι φως (!) κατά τον Λίβυο. Αλήθεια, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μας εξηγήσει ο π. Λίβυος ποια είναι η δική του αντίληψη περί ιερωσύνης.
Αλλά και η διοικούσα Εκκλησία δεν βρήκε μία λέξη να πει για τον Κονάνο (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων). Άκρα του τάφου σιωπή! Ούτε καν ότι δρομολογείται και τυπικά η καθαίρεσή του (υπήρξε κληρικός της Αρχιεπισκοπής Αθηνών).
Ο λαλίστατος και κατά πάντων μαινόμενος μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εξέδωσε μια χλιαρή ανακοίνωση για να μας πληροφορήσει ότι «με αφορμή κυκλοφορούσα εις το διαδίκτυον κυρίως, επιστολή προς τον πρώην Κληρικόν Ανδρέαν Κονάνον, αποδιδομένη εις τον Σεβ. Μητροπολίτην Πειραιώς, εδήλωσε ότι ουδέποτε απέστειλε αυτήν ή οιανδήποτε ετέραν επιστολήν προς τον εν θέματι πρώην Κληρικόν». Θα περίμενε κανείς από τον Πειραιώς Σεραφείμ να καταδικάσει κατηγορηματικά και απερίφραστα την απόφαση Κονάνου για παραίτηση από την ιερωσύνη, και μάλιστα μετά διαδικτυακού πατάγου. Να δώσει μια εξήγηση γιατί έδιωξε τον Κονάνο από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό «Πειραϊκή Εκκλησία». Ούτε λέξη! Σιωπή ύποπτη…
Το «φαινόμενο Κονάνου» σίγουρα θα προκαλέσει κι άλλους κραδασμούς στην Εκκλησία, η οποία θα πρέπει πια να αναστοχαστεί στην ανεξέλεγκτη δράση κάποιων κληρικών και να κοιτάξει σοβαρά τη σχέση του κλήρου με τα social media, που παίζουν πλέον καθοριστικό ρόλο στη ζωή της.
Κι ακόμα: Πώς κινούνταν με τέτοια άνεση ο Κονάνος πάση τη κτίσει; Από Ευρώπη μέχρι Αμερική; Είχε πάντοτε την ευλογία και κανονική άδεια του Επισκόπου του;
Είναι κι άλλα πολλά για τον Κονάνο και τους ομοίους του, αλλά προσεχώς…