Tου παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Η παρουσία (το μικρό οδοιπορικό) του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Προύσης κ. Ελπιδοφόρου, Μητροπολίτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης, στο χωριό Βαθύλακκο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, 8 και 9-11-2014, (με τη λειτουργική, κηρυκτική και πολιτιστική δραστηριότητά του) δίπλα στον οικοδεσπότη Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο, ήταν (έτσι φάνταξε μέσα στη σκέψη μου) σαν μια συγκλονιστική προέκταση της επίσκεψης στην εκκλησιαστική μας Επαρχία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου τον Ιούνιο του 2012.
Προέκταση όχι με διοικητικά-εξουσιαστικά χαρακτηριστικά, αλλά ως ένας φυσικός πνευματικός φορέας, που μεταφέρει αενάως στην οικουμένη, και στον τόπο μας, συμπυκνωμένα και δυναμικά όλη τη θεολογική παράδοση της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, της Oποίας όλοι, πρόσωπα και (εθνικά) σύνολα είμαστε οργανικά μέλη της, από Αυτήν τραφήκαμε στο παρελθόν, από Αυτήν τρεφόμαστε στον παρόντα καιρό και σ’ Αυτήν ακουμπάμε (με εμπιστοσύνη) την ελπίδα μας "υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου"και της κατά Θεόν ενότητάς του και "υπέρ της ευσταθείας των αγίων του Θεού εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως".
Η βίαιη εκδίωξη (ξεριζωμός) και διασπορά των ελληνικών πληθυσμών δε στάθηκε ικανή να τους αποκόψει από τις αρχέγονες πατρογονικές τους εστίες, που ορθώς αποκαλούνται αλησμόνητες πατρίδες. Η βία, το έγκλημα και το ξερίζωμα δεν κατάφεραν να διακόψουν τη συνέχεια της πίστης στον Τριαδικό Θεό (που είναι η όντως κοινωνία, ελευθερία και αγάπη) και που η βίωση της χάρης Του, με την παρουσία των ενοριών, των μοναστηριών και των επισκοπών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δημιούργησε αυτόν τον βαθιά ανθρώπινο πολιτισμό, τον θεανθρώπινο πολιτισμό, που τον συναντάμε υπαρκτό σε όλους τους προσφυγικούς ανά τον κόσμο πληθυσμούς.
Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Σιγής (χωριού της Μικρασίας που υπάγεται στην Ιερή Μητρόπολη Προύσας με Μητροπολιτικό Ναό τον Ταξιάρχη) κατοικεί πλέον στο Βαθύλακκο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Όλοι οι άνθρωποι αυτοί με πρωτοβουλία του συλλόγου Φαρασιωτών Βαθυλάκκου και του Ιερού Ενοριακού Ναού Ταξιαρχών Βαθυλάκκου (με συνδιοργανωτή τον Εφημέριό τους Οικονόμο π. Νικόλαο Τσιπλακάκη) διά του Σεβ. Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, με την ευγένεια που τους διακρίνει, προσκάλεσαν στον τόπο μας τον Σεβ. Μητροπολίτη Προύσης κ. Ελπιδοφόρο, ο οποίος και ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση, επισκέφτηκε μέσα σε παλλαϊκή συμμετοχή το Βαθύλακκο και χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό του Ταξιάρχη Βαθυλάκκου (7-11-2014) συγχοροστατούντος του οικείου Μητροπολίτη κ. Παύλου και τέλεσε (8-11-2014) την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ταξιάρχη Βαθυλάκκου. Το βράδυ της ίδιας ημέρας ο Σεβ. Προύσης κ. Ελπιδοφόρος στον Ταξιάρχη Βαθυλάκκου παρουσίασε με λόγο και εικόνα τις περιπέτειες (με το αίσιο τέλος) του Μητροπολιτικού Ναού Ταξιάρχη της Προύσας.
Οι οικονομικές και νομικές δυσκολίες για το πέρασμα της ιδιοκτησίας του ερειπωμένου Ταξιάρχη της Προύσας από τα χέρια Τούρκου επιχειρηματία στην κυριότητα του Πατριαρχείου ξεπεράστηκαν"με τις προσευχές των απλοϊκών ανθρώπων, κυρίως με τη θέληση και την παρέμβαση του Ταξιάρχη", όπως είπε με έμφαση και πίστη ο Σεβ. κ. Ελπιδοφόρος ανανεώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την ελπίδα για την ολοκληρωμένη αποκατάσταση του Ταξιάρχη της Προύσας για την ασφαλή λειτουργία του ως λειτουργικού κέντρου της εκεί περιοχής. "Από σας, δε ζητάω χρήματα, ζητώ μόνο τις προσευχές σας. Όταν στις εκκλησιές ανάβετε το κερί σας, να ανάβετε δίπλα σ’ αυτό και ένα κερί για τον Ταξιάρχη της Προύσας"είπε χαρακτηριστικά ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του στον Εσπερινό (με την παρουσία του Σεβ. κ. Παύλου) είπε, και συγκίνησε το πολυπληθές εκκλησίασμα, ο Σεβασμιώτατος: "Τώρα η Σιγή, το όμορφο χωριό της Μικρασίας, σίγασε. Στους μισογκρεμισμένους τοίχους του ερειπωμένου ιστορικού Ιερού Ναού του Ταξιάρχη στέκουν ακίνητοι οι δυο Ταξιάρχες και περιμένουν κάνοντας υπομονή". Περιμένουν το πλήρωμα του χρόνου.
Εμείς, ας τους προσφέρουμε αυτό που ζήτησε ο Σεβ.: την προσευχή και την ακοίμητη μνήμη μας.
Η βραδιά έκλεισε με εκκλησιαστικούς ύμνους από τους Αγιοσοφίτες. Πολύ ποιοτική σε εκτέλεση, σε ύφος ψαλτικό και ορθοφωνία ήταν η παρουσίαση αργών και αργοσύντομων μελών της εκκλησιαστικής μας μουσικής από το σύλλογο και χορό Αγιοσοφίτες της Πτολεμαΐδας.
