Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ (ΦΩΤΟ)

Ανταποκρινόμενος σε ευλαβή πρόσκληση του νεοσύστατου «Συλλόγου Ελλήνων εκ Κωνσταντινουπόλεως στην Ελβετία», ο ευρισκόμενος προ ημερών στην Γενεύη Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, παρέστη σε μια συγκινητική τελετή παρουσιάσεως στο κοινό του τελευταίου βιβλίου Του, «Συνάντηση με το Μυστήριο-Μια σύγχρονη ανάγνωση της Ορθοδοξίας». 

Η βιβλιοπαρουσίαση, που έγινε με την ευκαιρία της πρόσφατης κυκλοφορίας του εν λόγω βιβλίου την Γαλλική από τον Εκδοτικό Οίκο Cerf, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τελετών του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (ΠΣΕ). Τον Πατριάρχη καλωσώρισε πρώτα ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματεύς του ΠΣΕ και Μόνιμος Αντιπρόσωπος σ΄αυτό του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ. Γεώργιος Λαιμόπουλος και στη συνέχεια, η Πρόεδρος του Συλλόγου, κυρία Δομινίκη Μοράμπιτο.

Ακολούθως, και με συντονιστή τον Μ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Τσέτση, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του Πατριάρχου από τον, εκπονήσαντα την γαλλική μετάφρασή του, Πανιερώτατο Αρχιεπίσκοπο Τελμησού κ. Ιώβκαι την κυρία Ρέα Πουρνάρα-Ξενιάδου. Οι σχολιαστές, αναλύοντας ο καθείς με τη δική του ευαισθησία το βιβλίο, συνετέλεσαν όπως το πολυπληθές εκλεκτό ακροατήριο εξοικειωθεί με τον τρόπο σκέψης του Πατριάρχη και λάβει μια γεύση του πολυδιάστατου Θεολογικού, ποιμαντικού, κοινωνικού, πολιτισμικού και ειρηνοποιού Του έργου. 

Χαιρετίζοντας με πολλή πατρική αγάπη τα μέλη του Συλλόγου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετέφερε σ΄αυτούς την ευλογία της Μητρὸς Εκκλησίας «και τὴν χάριν τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἁγιασμάτων της». Και εξέφρασε την χαρά και τα συγχαρητήριά του για την ίδρυση του Συλλόγου, τον οποίον, είπε, «συνεπήξατε διὰ νὰ συντηρῆτε ζῶντα τὸν σύνδεσμον μὲ τὴν πατρίδα σας καὶ μεταξύ σας• διὰ νὰ συντηρῆτε τὰς παραδόσεις καὶ νὰ μεταδίδετε αὐτὰς καὶ εἰς τὰ τέκνα σας, διὰ νὰ προασπίζεσθε τὰ δίκαια τῆς Ὁμογενείας, τὰ δίκαια τῶν πατέρων μας καὶ πατέρων σας, τὰ δίκαια τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Διὰ νὰ αἰσθάνεσθε ὅτι, ἂν καὶ εὑρίσκεσθε μακράν τῆς Πόλεως, εὑρίσκεσθε καὶ ἐκεῖ ὅπως καὶ ἐδῶ, ἀεὶ παρόντες εἰς τὴν Πόλιν, ἀεὶ παρόντες εἰς τὴν καρδίαν τῶν ἐναπομεινάντων πατέρων καὶ ἀδελφῶν σας, εἰς τὴν καρδίαν καὶ τὴν προσευχὴν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, εἰς τὴν ἀγάπην μας». (Το πλήρες κείμενο της Πατριαρχικής ομιλίας δημοσιεύεται κατωτέρω). 

Στην τελετή παρέστησαν,ο Μητροπολίτης Ελβετίας κ. Ιερεμίας επικεφαλής του Ιερού Κλήρου της Μητροπόλεως Ελβετίας και των στελεχών του εν Σαμπεζύ Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Γενεύη κ. Άγγελος Υψηλάντης, ο Νούντσιος της Αγίας Έδρας στον ΟΗΕ Mgr Silvano Tomasi, Οφφικιάλοι του Οικουμενικού Θρόνου, επιτελικά στελέχη του ΠΣΕ, Πανεπιστημιακοί, μέλη της Ελληνορθοδόξου και της Γαλλοφώνου Ενορίας Γενεύης, όπως και πολλοί Ελβετοί, φίλοι του Πατριαρχείου. 

Την τελετή βιβλιοπαρουσιάσεως ακολούθησε δείπνο το οποίο παρέθεσε ο Σύλλογος προς τιμήν το Πατριάρχου. 

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἑλβετίας κύριε Ἱερεμία, 

Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί, 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, πεφιλημένοι συμπολῖται, 

Μὲ πολλὴν χαρὰν ἀπεδέχθημεν τὴν πρόσκλησιν τοῦ νεοσυσταθέντος Συλλόγου σας ὅπως παραστῶμεν εἰς τὴν παρουσίασιν τῆς εἰς τὴν γαλλικὴν μεταφράσεως τοῦ βιβλίου «Συνάντηση μὲ τὸ Μυστήριο», τὸ ὁποῖον ἐκυκλοφόρησεν ἀρχικῶς εἰς τὴν ἀγγλικὴν καὶ ἐν συνεχείᾳ εἰς τὴν ἑλληνικὴν καὶ εἰς ἄλλας γλώσσας. Ἀπεδέχθημεν δὲ τὴν πρόσκλησιν ταύτην ὡς προσφέρουσαν εἰς ἡμᾶς εὐκαιρίαν συναντήσεως μαζί σας, τῶν προσφιλῶν τέκνων τῆς Βασιλίδος τῶν Πόλεων καὶ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τῶν ἀγαπητῶν συμπολιτῶν μας. 

Σᾶς χαιρετίζομεν, λοιπόν, μὲ πολλὴν πατρικὴν ἀγάπην καὶ μεταφέρομεν πρὸς ἕνα ἕκαστον ἐξ ὑμῶν καὶ εἰς τὸν νεοσύστατον Σύλλογον τῶν Ἑλλήνων ἐκ Κωνσταντινουπόλεως εἰς τὴν Ἑλβετίαν, τὴν εὐλογίαν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ τὴν χάριν τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἁγιασμάτων της. Μεταφέρομεν τὸν παλμὸν τῆς καρδίας τῆς Πόλεως τοῦ Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος παλμός, παρὰ τὰς ἱστορικὰς καὶ τὰς ἀναγκαστικὰς μεταβολάς τὰς ὁποίας ὑπέστη, παραμένει ὁ ἴδιος μέχρι τῆς σήμερον. Διότι ἡ ἱστορία δὲν δύναται νὰ διαγραφῇ. Διότι ἡ παρουσία τῆς Ρωμηοσύνης, ἡ ἀρχοντιὰ καὶ ὁ πολιτισμὸς τοῦ Γένους μας δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξαλειφθοῦν, νὰ ἐξαφανισθοῦν ἀπὸ τὸν τόπον καὶ ἀπὸ τὴν κοιτίδα της. Διότι «καὶ οἱ λίθοι κεκράξονται» περὶ τῆς ἱστορίας τῆς Πόλεως, ἡ ὁποία εἶναι ἱστορία τῶν πατέρων καὶ τῶν προγόνων μας. Διότι καὶ αὐτοὶ οἱ λίθοι ἀποτελοῦν μέρος τῆς ἱστορίας της. Ἀναμεταδίδουν τὸν ἦχον τῶν βημάτων τους. Ἀντανακλοῦν τὰ ἴχνη τῆς παρουσίας τους. Ἀντηχοῦν τὴν φωνήν τους. Καὶ ἡ φωνὴ αὐτὴ φθάνει μέχρις ἐδῶ, καὶ ἑνώνεται μὲ τὴν ἰδικήν σας, καὶ γίνεται ἡ φωνή σας, ἡ ὁποία εἰς τὸ ἑξῆς θὰ ἐκφράζεται καὶ μέσῳ τοῦ Συλλόγου τὸν ὁποῖον συνεστήσατε. 

Χαίρομεν διὰ τοῦτο καὶ σᾶς συγχαίρομεν διὰ τὴν ἵδρυσιν τοῦ Συλλόγου σας, τὸν ὁποῖον συνεπήξατε διὰ νὰ συντηρῆτε ζῶντα τὸν σύνδεσμον μὲ τὴν πατρίδα σας καὶ μεταξύ σας• διὰ νὰ συντηρῆτε τὰς παραδόσεις καὶ νὰ μεταδίδετε αὐτὰς καὶ εἰς τὰ τέκνα σας, διὰ νὰ προασπίζεσθε τὰ δίκαια τῆς Ὁμογενείας, τὰ δίκαια τῶν πατέρων μας καὶ πατέρων σας, τὰ δίκαια τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Διὰ νὰ αἰσθάνεσθε ὅτι, ἂν καὶ εὑρίσκεσθε μακράν τῆς Πόλεως, εὑρίσκεσθε καὶ ἐκεῖ ὅπως καὶ ἐδῶ, ἀεὶ παρόντες εἰς τὴν Πόλιν, ἀεὶ παρόντες εἰς τὴν καρδίαν τῶν ἐναπομεινάντων πατέρων καὶ ἀδελφῶν σας, εἰς τὴν καρδίαν καὶ τὴν προσευχὴν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, εἰς τὴν ἀγάπην μας. Σᾶς αἰσθανόμεθα ἡνωμένους μαζί μας τῷ πνεύματι καὶ τῇ πίστει. Σᾶς αἰσθανόμεθα ἡνωμένους μαζί μας διὰ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἑλβετίας, εἰς τὴν ὁποίαν ἔχετε τὴν πνευματικήν σας ἀναφοράν, καὶ τοῦ στοργικοῦ ποιμενάρχου σας, Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ κυρίου Ἱερεμίου. Σᾶς αἰσθανόμεθα ἡνωμένους μαζί μας διότι γνωρίζομεν ὅτι καὶ σεῖς αἰσθάνεσθε ἡνωμένοι μετὰ τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, τῆς εὐσεβοῦς πηγῆς τοῦ Γένους μας, ἐκ τῆς ὁποίας καὶ σεῖς ἀντλεῖτε τὰ ἀστείρευτα νάματα πίστεως καὶ ζωῆς. 

Διὰ τοῦτο καὶ μὲ πολλὴν στοργὴν παρακολουθοῦμεν τὴν πρόοδόν σας καὶ τὴν πρόοδον τῶν τέκνων σας, καὶ χαίρομεν διότι καὶ δι᾽ ὑμῶν τιμᾶται τὸ εὐσεβὲς Γένος μας, διότι καὶ δι᾽ ὑμῶν δίδεται καὶ εἰς τὴν πολιτισμένην καὶ φιλόξενον αὐτὴν χώραν ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ εὐσεβείας, τὴν ὁποίαν διετήρησαν ἀπαρασάλευτον οἱ πατέρες μας. Καὶ ἡμεῖς διατηροῦμεν τὸν «ἄρραφον χιτῶνα τῆς Παραδόσεως», ὁ ὁποῖος μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τὴν «Συνάντησιν μὲ τὸ Μυστήριον». Διότι ἡ παράδοσίς μας εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ ἡ Ὀρθόδοξος πίστις εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν παράδοσιν. Ἄνευ τῆς παραδόσεως ὁ ἄνθρωπος παρεκκλίνει εἰς μίαν λογοκρατουμένην θρησκείαν, ἡ ὁποία ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν δὲν τὸν ἱκανοποιεῖ καὶ δὲν ἀναπαύει τὴν ψυχήν του, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ τὸν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὸν ἀποστερεῖ τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Τοιουτοτρόπως, τὸν καθιστᾷ ἐγωπαθῆ καὶ εἰς τὴν πίστιν καὶ εἰς τὴν πρὸς τὸν συνάνθρωπον συμπεριφοράν, ἀμέτοχον καὶ ξένον τῆς ἀγάπης, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπον εἰς μίαν γενικωτέραν ἀποξένωσιν ἀπὸ τὸν πλησίον, ταχέως ἐξελισσομέ-νην εἰς ἀνταγωνισμόν, ἐχθρότητα, μίσος, φθόνον καὶ σύγκρουσιν, καταλύουσαν τὴν εἰρήνην τόσον τὴν ψυχικὴν ὅσον καὶ τὴν κοινωνικήν. Τὰ ἀποτελέσματα μιᾶς τοιαύτης ἐξελίξεως εἶναι δυστυχῶς ὁρατὰ εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον, ὁ ὁποῖος ἐπὶ μακρὸν ἔζη ἔχων τὴν ψευδαίσθησιν τῆς εἰρήνης. Εἰς τὴν πραγματικότητα ὅμως ἔζη μακρὰν αὐτῆς, διότι ἔζη μακρὰν τῆς ἀληθοῦς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, μακρὰν τῆς τοῦ Θεοῦ εἰρήνης, ἡ ὁποία προσωποποιεῖται εἰς τὸν ἐνανθρωπήσαντα Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Θεοῦ, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ ὁποῖός «ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ» (Ἐφεσ. β΄ 14-15). 

Διὰ τὴν ἐπικράτησιν αὐτῆς τῆς εἰρήνης, τῆς ἀληθοῦς εἰρήνης, τὴν ὁποίαν ἐδωρήσατο εἰς τὸν κόσμον ὁ Χριστὸς διὰ τῆς ἐν χρόνῳ γεννήσεως Αὐτοῦ, ἀγωνίζεται καὶ τὸ Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον διὰ τῶν διαχριστιανικῶν καὶ διαθρησκειακῶν διαλόγων του,διὰ τῶν παρεμβάσεών του εἰς τὰ διεθνῆ forum ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς καθ᾽ ἡμέραν μαρτυρίας αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ. 

Αὐτὴν τὴν μαρτυρίαν τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης καλοῦμεν καὶ ἐσᾶς, τὰ προσφιλῆ μας τέκνα, νὰ δίδετε καὶ προσωπικῶς καὶ ὡς Σύλλογος τῶν ἐν Ἑλβετίᾳ Κωνσταντινοπολιτῶν, εἰς τὴν χώραν αὐτήν, ἡ ὁποία διὰ τῶν ἑδρευόντων ἐνταῦθα διεθνῶν Ὀργανισμῶν ἐπιδιώκει νὰ συμβάλῃ εἰς τὴν εἰρήνην τοῦ κόσμου, ὁμοῦ μετὰ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς ὁποίας εἶσθε σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός, τέκνα ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα. Εὐχόμεθα δὲ ὅπως ἡ κοινὴ αὕτη προσπάθεια ἐνδυναμώσῃ ἔτι περαιτέρω τὸν μεταξύ σας σύνδεσμον, ὡς καὶ τὸν σύνδεσμον ὅλων ὑμῶν μὲ τὸ Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον, πρὸς ἐπιστηριγμὸν εἰς τὸν ἐν τῷ βίῳ ἀγῶνα καὶ εἰς ἐπιτέλεσιν τῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἀποστολῆς ἑνὸς ἑκάστου ἐξ ὑμῶν, ἐνίσχυσιν δὲ καὶ ἡμῶν, τῶν διακονούντων τὸν ἱερώτατον θεσμὸν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διὰ νὰ συνεχίζωμεν τὴν οἰκουμενικήν μας ἀποστολὴν καὶ νὰ κρατοῦμε ἀνημμένην τὴν κανδήλαν τοῦ Φαναρίου, τὴν ἀκτινοβολοῦσαν εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς εὐσεβοῦς ἡμῶν παραδόσεως. 

Ἐπὶ δὲ ταῖς ἐγγιζούσαις ἑορταῖς τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως εὐχόμεθα πατρικῶς ὁ δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας Θεὸς νὰ χαρίζῃ εἰς ὅλους σας καὶ εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον τὴν εἰρήνην Του τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν, καὶ εὐλογοῦμεν ἀπὸ καρδίας τὸν Σύλλογον Κωνσταντινουπολιτῶν καὶ ἕνα ἕκαστον ὑμῶν προσωπικῶς ἐν πολλῇ πατρικῇ ἀγάπῃ.