Σήμερα περί το μεσημέρι στο Αεροδρόμιο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ της Κέρκυρας
 |
[Φωτό: Αργυρή Κατωπόδη] |
Δηλώσεις
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
εἰς τό Ἀεροδρόμιον "Ἰωάννης Καποδίστριας"
κατὰ τὴν Ἐπίσημον Ὑποδοχὴν Αὐτοῦ
ἐν τῇ Αἰθούσῃ τῶν Ἐπισήμων
(10 Δεκεμβρίου 2014)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Κερκύρας, Παξῶν καὶ Διαποντίων Νήσων κύριε Νεκτάριε, ἀδελφὲ προσφιλέστατε καὶ ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας,
Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοὶ Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε κύριε Θεόδωρε Γαλατσιᾶτε, Περιφερειάρχα Ἰονίων Νήσων,
Ἐντιμότατε κύριε Κωνσταντῖνε Νικολοῦζε, Δήμαρχε Κερκύρας, καὶ λοιποὶ ἐκπρόσωποι τῶν ἀρχῶν τῆς εὐλογημένης ταύτης νήσου,
Εὐλογημένοι Κερκυραῖοι, τέκνα τῆς Ἐκκλησίας λίαν ἀγαπητά,
Θέτοντες τὸν πόδα ἐπὶ τοῦ κανονικοῦ ἐδάφους τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, θυγατρός ποτε καὶ νῦν πεφιλημένης ἀδελφῆς καὶ συνοδοιπόρου ἐν Χριστῷ, ἐν πρώτοις ἀπευθύνομεν ὀφειλετικῶς ἀλλὰ καὶ λίαν εὐχαρίστως τὸν ἐγκάρδιον ἀδελφικὸν ἡμῶν χαιρετισμὸν καὶ ἀσπασμὸν ἀγάπης καὶ τιμῆς πρῶτον μὲν πρὸς τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κύριον Ἱερώνυμον, Πρόεδρον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εἶτα δὲ καὶ πρὸς ἓν ἕκαστον τῶν σεβασμίων μελῶν αὐτῆς.
Εὐχαριστοῦμεν ἀπὸ καρδίας τοὺς ἁγίους ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς καὶ συλλειτουργοὺς διὰ τὴν πρόφρονα συγκατάθεσίν των ὅπως πραγματοποιήσωμεν τὴν ἐπίσκεψιν ἡμῶν ταύτην εἰς τήν εὔανδρον καὶ μουσοτραφῆ Νῆσον τῶν Φαιάκων καὶ εὐχόμεθα εἰς αὐτοὺς νὰ ἔχουν διαρκῆ ὑγείαν καὶ τὴν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν καὶ τὸν φωτισμόν, ὥστε νὰ δύνανται ἀπροσκόπτως νὰ ἐκπληρώνουν καὶ κατὰ τὴν παροῦσαν δυσχερῆ περίοδον τὰ ποιμαντορικὰ καὶ διοικητικά των καθήκοντα πρὸς τὸν εὐσεβῆ ἑλληνικὸν λαόν, τὸν ὁποῖον καὶ εὐλογοῦμεν Πατριαρχικῶς ἐν ἀγάπῃ καὶ στοργῇ ἀνεξαντλήτῳ, καθὼς ἐρχόμεθα πρὸς αὐτὸν δι’ὀλίγας ἡμέρας ἀπὸ τῆς Κωνσταντίνου πόλεως καὶ τῆς ἐν αὐτῇ πρωτοθρόνου Μητρὸς Ἐκκλησίας, τῆς εὐσεβοῦς πηγῆς τοῦ Γένους.
Ἀφικνούμενοι εἰς τὴν ἱστορικὴν καὶ εὐλογημένην νῆσον τῶν ἀρχαίων Φαιάκων, ἡ ὁποία εὑρίσκεται εἰς τὸ «μεταίχμιον» Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως,περιβαλλομένη ἀπὸ τὸ Ἀνατολικὸν Ἰλλυρικὸν καὶ τὴν γειτονικὴν Ἰταλίαν, ἐπαναλαμβάνομεν καὶ ὡς ἰδικόν μας Πατριαρχικὸν χαιρετισμὸν τὴν βεβαιότητα τοῦ πρώτου Κυβερνήτου τῆς Ἑλλάδος, τοῦ Κερκυραίου Ἰωάννου Καποδίστρια, τὸν ὁποῖον ἰδιαιτέρως τιμᾶτε σεῖς οἱ Κερκυραῖοι καὶ διὰ τῆς ἀποδόσεως τοῦ ὀνόματός του εἰς τὸ ἀεροδρόμιον τοῦτο: Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, λοιπόν, ἀπευθυνόμενος ἐξ Αἰγίνης διὰ πρώτην φορὰν πρὸς τὸν εὐλογημένον Ἑλληνικὸν Λαὸν τὸ 1828 ἐξέφρασε μίαν βεβαιότητα καὶ συγχρόνως εὐχήν: «Εἰ ὁ Θεὸς μεθ᾿ ἡμῶν, οὐδεὶς καθ᾿ ἡμῶν».
Ἐρχόμενοι ἀπὸ τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως, πεφορτισμένοι μὲ ἱστορίαν, ρωμαίηκην παράδοσιν καὶ διαυγῆ μνήμην ἀλλὰ πρωτίστως μὲ βιωματικὴν πίστιν, ὡς ἐκείνην τοῦ Καποδίστρια, σᾶς κομίζομεν, ἀντὶ παντὸς ἄλλου χαιρετιστηρίου λόγου, τὸ μήνυμα ὅτι ἡ μόνη βεβιωμένη καὶ ἐπιβεβαιωμένη ἀλήθεια, εἶναι αὐτὴ ἡ πραγματικότης ὅτι «ἐὰν ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας, οὐδεὶς ἠμπορεῖ νὰ εἶναι ἀντίθετός μας» (πρβλ. καὶ Κοντάκιον ἑορτῆς Θείας Ἀναλήψεως).
Μὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς εὐδοκίας εἶναι μαζί μας, μὲ τὸ Γένος μας, μὲ τὴν Ἑλλάδα, μὲ τὴν Κέρκυραν καὶ ὁλόκληρον τὴν Ἑπτάνησον, ἐκφράζομεν τὰς ἐκ βάθους ψυχῆς εὐχαριστίας μας διὰ τὰς φιλόφρονας καὶ ἀδελφικὰς προσρήσεις καὶ τὴν λαμπρὰν ὑποδοχὴν τὴν ὁποίαν ἐπιφυλάσσετε εἰς τὸν Πατριάρχην τοῦ Γένους, ὁ ὁποῖος σᾶς ἀγκαλιάζει αὐτὴν τὴν στιγμὴν μὲ τὸ βλέμμα του καὶ μὲ τὴν στοργήν του, ὅπως σᾶς ἀγκάλιασε καὶ ὁ ἐκ τῶν προκατόχων μας ἀοίδιμος Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ὅταν ἦλθεν εἰς τὸ νησί σας ὡς Ἐπίσκοπός σας πρὶν 90 περίπου χρόνια καὶ σᾶς διηκόνησε πιστὰ καὶ ἀφωσιωμένα, καὶ σᾶς «ἐπῆρεν» ὅλους μαζί του, «μέσα στὴν καρδιά», ὅπως σᾶς διεβεβαίωσεν ἀποχαιρετώντας σας τὸ 1930 ἀναχωρῶν δι᾿ Ἀμερικήν, διὰ νὰ ἀναλάβῃ ἄλλην διακονίαν ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Βορείου καὶ Νοτίου Ἀμερικῆς.
Ἐκ τῆς αἰωνοβίου παραδόσεως τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, παραδόσεως ἀγάπης καὶ διακονίας, ἀντλοῦμεν ὅλοι μας δύναμιν καὶ πορευόμεθα, ἡμεῖς μὲν ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐκπληρώνοντες τὴν ἀποστολὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὁποία εἶναι ζωτικὴ ὄχι μόνον διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν οἰκουμένην ὁλόκληρον, σεῖς δέ, συνεχίζοντες τὰ εἰρηνικὰ σας ἔργα, ἐμμένοντες εἰς τὴν πατρογονικὴν σοφίαν καὶ ἀρετήν, τῆς ὁποίας ἀκριβῆ πεῖραν ἔχετε ὅλοι οἱ Ἑπτανήσιοι, ἐμπεποτισμένοι μὲ τὸ ἦθος καὶ τὸ φρόνημα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἐκ τῆς ὁποίας προέρχεσθε καὶ ἡ ὁποία ἀπ᾿ εὐθείας μέχρι τὸ 1864 διηκόνησε μὲ ὅλην τὴν δύναμίν της καὶ ἐκαλλιέργησε τὴν ταυτότητά σας, τὴν ἑλληνικήν, τὴν πνευματικήν, τὴν Ὀρθόδοξον ἐκκλησιαστικήν, τὴν πολιτιστικήν, θυσιάσασα τὴν ἱκμάδα σοφῶν Ἱεραρχῶν καὶ κληρικῶν της.
Ἀφιχθέντες εἰς τὴν περιοχὴν αὐτὴν τῆς γῆς, εἰς τὴν πατρίδα Διονυσίου τοῦ Σολωμοῦ, Γερασίμου τοῦ Μαρκορᾶ, Ἰακώβου τοῦ Πολυλᾶ, εἰς τὴν νῆσον σας, ἡ ὁποία ζευγνύει τὴν ἱστορίαν καὶ τὸ τίμημα τοῦ Ἑλληνικοῦ κόσμου μὲ κόσμους διαφορετικούς, ὅπως τὸν ἀλβανικὸν καὶ τὸν ἰταλικόν, ἐπικοινωνοῦμεν ἤδη μὲ τὴν ὑμετέραν φίλην Ἱερότητα, ἀδελφὲ ἅγιε Κερκύρας καὶ Παξῶν κύριε Νεκτάριε, μὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κληρικοὺς καὶ τὸν λαόν σας, μὲ τοὺς ἄρχοντας τοῦ τόπου σας, οἱ ὁποῖοι ὅλοι σας, ἀπὸ τῆς ἐπάλξεώς του ὁ καθείς, ἀπαρτίζετε τὴν τοπικὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καὶ συνεχίζετε νὰ εἶσθε τὸ λάμπον φῶς καὶ τὸ ἀνόθευτον ἅλας τῆς ἱστορίας καὶ τῆς ταυτότητος, τῆς Ὀρθοδόξου καὶ Ἑλληνικῆς, καὶ τῆς συνεχείας της ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῶν Φαιάκων μέχρι καὶ σήμερον.
Κατὰ τὴν συγκινητικὴν ταύτην στιγμὴν τῆς ἀφίξεώς μας εἰς τὴν Κέρκυραν, τὴν ἀρχαίαν Δρεπάνην, τὴν Κασσωπαίαν, τὸ Ἄργος, τὴν Κέραυναν, τὴν Σχερίαν, τὴν Κορυφὼ ἤ Κορυφήν, ὅπως ἀνὰ τοὺς αἰῶνας χαρακτηρίζεται, σᾶς μεταφέρομεν τὸ μήνυμα καὶ τὴν βεβαιότητα τῆς ἱστορίας, ὅπως τὴν ἐδίδαξεν εἰς τὸν ἁπανταχοῦ Ἑλληνισμὸν Ἰωάννης ὁ Καποδίστριας, τὸν ὁποῖον ἀνέδειξεν εἰς δυσκόλους στιγμὰς ἡ νῆσος σας, καὶ ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε σωτήρ της καὶ εὐεργέτης της: «περικυκλούμενος καὶ πολεμούμενος ὁ λαὸς αὐτὸς ἐξ ἑνὸς μέρους ἀπὸ φοβερὰ στρατόπεδα... ὠθούμενος συχνάκις ἕως τοῦ χείλους τῆς ἀβύσσου, ὁ λαὸς οὗτος ὑπάρχει ἀκόμη....», καὶ θὰ ὑπάρχῃ• διότι ἔχει τὸν Θεὸν μαζί Του• διότι εἶναι λαὸς ἀρετῆς καὶ ἔχει ἀναφαίρετον καὶ ἰσχυρὸν ὅπλον τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ τὴν πατρογονικὴν εὐσέβειαν. Ἔχει διαχρονικῶς τὰς ἀρετὰς τῆς «καλοκαγαθίας, τῆς θεραπείας, τῆς εὐσεβείας, τῆς παιδείας, τῆς σωφροσύνης, τῆς ἀληθείας, τῆς πίστεως, τῆς ἐμπειρίας, τῆς ἐπιδεξιότητος...», διὰ νὰ ἐπαναλάβωμεν τοὺς ἐπικαίρους διὰ τὸν τόπον σας καὶ τοὺς κατοίκους του λόγους Πιττακοῦ τοῦ Μυτιληναίου (650-570 π.Χ.), ἑνὸς ἐκ τῶν ἑπτὰ σοφῶν τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος.
Ἀπευθύνοντες ἀπὸ τοῦ βήματος τούτου ἐγκάρδιον χαιρετισμὸν ἀγάπης καὶ τιμῆς πρὸς τὴν Κέρκυραν καὶ τοὺς Κερκυραίους καὶ τοὺς Ἑπτανησίους ὅλους, ἐπεκτείνομεν τὸν ἀγαπητικὸν χαιρετισμὸν τοῦτον καὶ πρὸς ὁλόκληρον τὸν εὐλογημένον Ἑλληνικὸν Λαόν, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς γειτονικοὺς Ἀλβανικὸν καὶ Ἰταλικόν, ἐντὸς πνεύματος οἰκουμενικῆς συμφιλιώσεως καὶ καταλλαγῆς καὶ συνεργασίας, καὶ ἐκφράζομεν τὴν χαράν μας διὰ τὴν ἀνὰ μέσον σας παρουσίαν μας πρὸς συνεορτασμὸν τοῦ πολιούχου σας Ἁγίου καὶ θαυματουργοῦ Σπυρίδωνος.
Σᾶς εὐχαριστοῦμεν καὶ σᾶς εὐλογοῦμεν πατρικῶς πάντας. Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου μας μαζί σας πάντοτε.