Ο Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (ΦΩΤΟ)

June 1, 2013, 12:37 pm

≫ Next: Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΗ

$

0

0

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα 

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατά την Πατριαρχική Τάξη έγινε δεκτός στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Φανάρι, ο Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης ο οποίος πραγματοποιεί ειρηνική επίσκεψή στο Ιερό Κέντρο της Ορθοδοξίας. 

Στην είσοδο του Πατριαρχείου τον υποδέχθηκαν ο Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Αρχιμ. Βαρθολομαίος, καθώς και κληρικοί της Πατριαρχικής Αυλής ενώ προ του Πάνσεπτου Πατριαρχικού Ναού του Αγίου Γεωργίου τον υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Πέργης Ευάγγελος. 

Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αντιοχείας χοροστάτησε στην πανηγυρική δοξολογία στον Πατριαρχικό Ναό και στη συνέχεια έγινε η επίσημη υποδοχή του από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στην αίθουσα του θρόνου, παρουσία Ιεραρχών του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της τιμίας Συνοδείας του Πατριάρχη Ιωάννη. 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης καλοσώρισε τον Πατριάρχη Αντιοχείας, ο οποίος αμέσως μετά, στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, απηύθυνε έκκλησή για την επικράτηση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή.Υπενθυμίζεται ότι ο Πατριάρχης Ιωάννης το τελευταίο χρονικό διάστημα περνάει μια ιδιαίτερη δοκιμασία αφού ο απαχθείς Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος είναι κατά σάρκαν αδελφός του. 

Μετά την υποδοχή στο Φανάρι οι δύο Προκαθήμενοι επισκέφθηκαν την Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης όπου τους υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, ηγούμενος της Μονής Αγίας Τριάδας που βρίσκεται στον χώρο της Σχολής.

---

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΗ

June 1, 2013, 3:32 pm

≫ Next: ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ (ΦΩΤΟ)

≪ Previous: Ο Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (ΦΩΤΟ)

$

0

0

Επιμέλεια:Π.Α. Ανδριόπουλος

φωτογραφίες: Yani Kayakoparan
Η πρώτη μέρα της επίσημης, ειρηνικής επίσκεψης του Πατριάρχου Αντιοχείας Ιωάννου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (Σάββατο 1 Ιουνίου) περιλάμβανε μετά την Δοξολογία στον Πατριαρχικό Ναό και την συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίοστο Φανάρι, επίσκεψη στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Χάλκης, όπου και η έδρα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. 

Τους δύο Προκαθημένους υποδέχθηκε ο Ηγούμενος της Μονής Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, επικεφαλής της αδελφότητος.

Οι δύο Πατριάρχες προσκύνησαν στο Καθολικό της Μονής και ακολούθως στο Συνοδικό αντηλλάγησαν προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις.

Πρώτος μίλησε ο Ηγούμενος Μητροπολίτης Προύσης, κατόπιν ο Πατριάρχης Αντιοχείας και τέλος ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Ακολούθησε ανταλλαγή δώρων. 

Το μεσημέρι παρετέθη Τράπεζα στην οποία παρακάθισε ο Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης και η συνοδεία του.
Στην επίσημη αυτή επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο τον Πατριάρχη Ιωάννη συνοδεύουν οι Μητροπολίτες Βόστρων Σάββας, Τύρου και Σιδώνος Ηλίας και ο Επίσκοπος Σελευκείας Εφραίμ.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ (ΦΩΤΟ)

June 2, 2013, 9:05 am

≫ Next: Η ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

≪ Previous: Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΗ

$

0

0

φωτογραφίες: Yani Kayakoparan

Πατριαρχικό Συλλείτουργο σήμερα στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συλλειτούργησεμε τον Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη,ο οποίος πραγματοποιεί την ειρηνική επίσκεψη του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

Συλλειτούργησαν αρχιερείς των δύο Εκκλησιών.

Η ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

June 2, 2013, 3:10 pm

≫ Next: Έκκληση Οικουμενικού Πατριάρχη και Πατριάρχη Αντιοχείας για την απελευθέρωση των απαχθέντων Ιεραρχών (ΦΩΤΟ)

≪ Previous: ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ (ΦΩΤΟ)

$

0

0

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ κ.κ. ΙΩΑΝΝΟΥ Ι’ 

ΕΙΣ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ὡς ἤδη ἀνεκοινώθη, τό ἑσπέρας τῆς Παρασκευῆς, 31ης Μαΐου, ἡ Α.Θ.Μακαριότης, ὁ Πατριάρχης τῆς Μεγάλης Θεουπόλεως Ἀντιοχείας καί πάσης Ἁνατολῆς κ. κ. Ἰωάννης Ι’, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Τύρου καί Σιδῶνος κ. Ἠλιού καί Βόστρων κ. Σάββα, Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Σελευκείας κ. Ἐφραίμ, Διευθυντοῦ τοῦ Ἰδιαιτέρου Γραφείου τοῦ Μακαριωτάτου, Πανοσιολ. Ἀρχιμ. κ. Σιλουανοῦ Onar, Αἰδεσιμολ. Πρεσβυτέρου κ. Μιχαήλ Najim, Ἱερολογ. Ἀρχιδιακόνου κ. Γερασίμου Kabbas, Ἱερολ. Διακόνου κ. Πορφυρίου Giorgi, Ἐλλογ. Δρος κ. Eli Salem, Προέδρου τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Μπαλαμάντ, καί τῶν Ἐντιμ. κ.κ. Raymond Rizk, George Nashawati, Carol Saba καί Taki Louka, ἀφίκετο ἀεροπορικῶς ἐκ Βηρυττοῦ εἰς τήν Πόλιν, πρός πραγματοποίησιν ἐπισήμου εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί τήν Αὐτοῦ Θειοτάτην Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, κ.κ. Βαρθολομαῖον. 

Τήν Α. Μακαριότητα καί τήν τιμίαν συνοδείαν Αὐτῆς ὑπεδέχθησαν ἐκ μέρους τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Πατριάρχου, ἐν τῇ αἰθούσῃ τῶν ἐπισήμων τοῦ ἀεροδρομίου τῆς Πόλεως οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Νέας Ἰερσέης κ. Εὐάγγελος καί Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας καί ὁ Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιδιάκονος κ. Μάξιμος, οἵτινες συνώδευσαν αὐτούς εἰς τό κατάλυμά των. 

Τό Σάββατον, 1ην Ἰουνίου, ἡ Α.Θ.Μακαριότης,ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας προέστη Δοξολογίας ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ,ἀποδοθεισῶν προηγουμένως τῶν κατά τό Πατριαρχικόν Πρωτόκολλον τιμῶν, εἶτα δέ ὡδηγήθη Οὗτος εἰς τήν Αἴθουσαν τοῦ Θρόνου, ἔνθα ἐγένετο ἐπισήμως δεκτός μετά πολλῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης καί ἐγκαρδιότητος ὑπό τῆς Α.Θ. Παναγιότητος, τοῦ Πατριάρχου,καί τῆς ἐνταῦθα σεβασμίας Ἱεραρχίας τοῦ Θρόνου, γενομένων ἐπισήμων προσφωνήσεων. 

Τήν δέ μεσημβρίαν οἱ δύο Προκαθήμενοι, μετά τῶν συνοδῶν αὐτῶν μετέβησαν εἰς τήν ἐν Χάλκῃ Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Τριάδος, εἰς τήν εἴσοδον τῆς ὁποίας ὑπεδέξαντο τούς Προκαθημένους οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Πρόεδρος τῆς Ἐφορείας, μετά τῶν μελῶν αὐτῆς, καί ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς, ὁ ὁποῖος ἐν τῇ αἰθούσῃ τελετῶν προσεφώνησε τόν Μακ. Προκαθήμενον τῆς κατά Ἀντιόχειαν Ἐκκλησίας, ἀντιφωνήσαντα καταλλήλως, ἐνῷ ὡμίλησαν ὡσαύτως οἱ Ἐντιμολ. κ. κ. Ὀδυσσεύς Σασαγιάννης, Ἄρχων Πρωτέκδικος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, Προέδρος τῆς Ἀδελφότητος Ὀφφικιάλων «Παναγία ἡ Παμμακάριστος», καί Βασίλειος Δήμου, Ἄρχων Προστάτης τῶν Γραμμάτων καί ἐκ τῶν ἀποφοίτων τῆς Χάλκης, ἀναπτύξας τό ἦθος καί τήν παράδοσιν αὐτῆς, καί κατέκλεισεν ὁ Παναγιώτατος. Ἐπηκολούθησε γεῦμα ἐν τῇ τραπέζῃ τῆς Μονῆς. 

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, παρετέθη δεῖπνον ἐν τῇ ἐν Θεραπείοις Πατριαρχικῇ κατοικίᾳ πρός τιμήν τοῦ Μακ. Προκαθημένου καί τῆς τιμίας συνοδείας αὐτοῦ, εἰς τό ὁποῖον παρεκάθησε καί ὁ ἐν τῇ Πόλει Ἐξοχ. κ. Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος. 

Πανηγυρική Συλλειτουργία τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, μετά τῆς Α. Θ. Μακαριότητος, τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰωάννου Ι’ 

Ἐπί τῇ ἑορτῇ πάντων τῶν ἐν Ἁγίοις Ἀρχιεπισκόπων καί Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως, τήν Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος, 2αν Ἰουνίου, ἐτελέσθη ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ μετά τῆς ἐπιβαλλομένης ἐκκλησιαστικῆς τάξεως ἡ Θεία Λειτουργία, καθ΄ἣν συνελειτούργησαν ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, καί ἡ Α. Θ. Μακαριότης, ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. κ. Ἰωάννης Ι’. 

Μετ’ αὐτῶν συνελειτούργησανοἱ συνοδοί Ἱεράρχαι τῆς Α.Θ.Μακαριότητος καί οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Νέας Ἰερσέης κ. Εὐάγγελος, Ρόδου κ. Κύριλλος καί Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου κ. Δαμασκηνός. 

Κατ᾿ αὐτήν παρέστησαν συμπροσευχόμενοιοἱ Σεβ. Μητροπολῖται Θεοδωρουπόλεως κ. Γερμανός, Μεξικοῦ κ. Ἀθηναγόρας, Περγάμου κ. Ἰωάννης, Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, Αὐστρίας κ. Ἀρσένιος καί Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Neftekach κ. Ἀμβρόσιος, ἐκ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἐπί κεφαλῆς ὁμίλου προσκυνητῶν, Ἄρχοντες Ὀφικκίαλοι τῆς Ἀδελφότητος Ὀφφικιάλων «Παναγία ἡ Παμμακάριστος», οἱ Ἐντιμολ. κ. κ. Γεώργιος Καλαντζῆς, Ἀρχων Ρεφερενδάριος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας-Ἀντιπρόεδρος τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων, καί Σταῦρος Ἀρναουτάκης, Ἄρχων Ἐξαρχος-Περιφερειάρχης Κρήτης, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, ἄλλοι ἐπίσημοι, προσκυνηταί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ καί ἐξ Ἀντιοχείας Τουρκίας. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν ἡ Α. Θ. Παναγιότης,ὁ Πατριάρχης, προσεφώνησε τόν Μακ. Πατριάρχην Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννην Ι’, Ὅστις ἀντεφώνησε καταλλήλως.Ἐπηκολούθησεν ἡ εἰθισμένη ἀνταλλαγή ἀναμνηστικῶν δώρων καί ἐν κατακλεῖδι Οὗτοι ηὐλόγησαν τούς πιστούς, ψαλλομένων τῶν Πολυχρονισμῶν αὐτῶν, μεθ’ ὅ ἡ Α. Θ. Μακαριότης διένειμε τό ἀντίδωρον εἰς τό ἐκκλησίασμα. 

Ἐν συνεχείᾳ, παρετέθη ὑπό τῆς Ἀδελφότητος τῶν ὀφφικιάλων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐπίσημον γεῦμαἐν τῷ ἑστιατορίῳ Beyti, εἰς τά ἐπιδόρπια τοῦ ὁποίου ἐγένοντο προπόσεις ὑπό τῶν δύο Πατριαρχῶν, ἐνῷ τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας διεξήχθησαν ἐν τοῖς Πατριαρχείοις αἱ προβλεπόμεναι ἐπίσημοι συνομιλίαι μεταξύ τῶν δύο πλευρῶν, καθ’ ἅς συμπροήδρευσαν ἡ Α.Θ.Παναγιότης καί ἡ Α. Θ. Μακαριότης.

Έκκληση Οικουμενικού Πατριάρχη και Πατριάρχη Αντιοχείας για την απελευθέρωση των απαχθέντων Ιεραρχών (ΦΩΤΟ)

June 3, 2013, 1:38 pm

≫ Next: ΚΟΙΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

≪ Previous: Η ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

$

0

0

Ιστορικό Συλλείτουργο στο Φανάρι 
Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες τουΝίκου Μαγγίνα 

Ιστορική η φετινή Κυριακή της Σαμαρείτιδος για το Οικουμενικό Πατριαρχείο καθώς τις ημέρες αυτές επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη ο νέος Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης. Με την ευκαιρία της επίσκεψης αυτής, της πρώτης Ειρηνικής Επίσκεψης του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Αντιοχείας προς την Πρωτόθρονη Μεγάλη Εκκλησία και επί τη μνήμη των Αγίων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως που τελείται κάθε χρόνο της Σαμαρείτιδος, συλλειτούργησαν το πρωί της Κυριακής, στο Φανάρι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Πατριάρχης Ιωάννης.  

Στη Θεία Λειτουργία συλλειτούργησαν Αρχιερείς και από τις δύο Εκκλησίες. Από την πλευρά του Οικουμενικού Πατριαρχείου συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Νέας Ιερσέης Ευάγγελος, Ρόδου Κύριλλος και Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός ενώ από την Εκκλησία Αντιοχείας οι Μητροπολίτες Τύρου και Σιδώνος Ηλίας και Βόστρων Σάββας καθώς και ο Επίσκοπος Σελευκείας Εφραίμ.  

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, κατά την οποία εκτέθηκαν σε προσκύνηση τεμάχια Ιερών Λειψάνων Αγίων Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, αντηλλάγησαν προσφωνήσεις μεταξύ των δύο Προκαθημένων. 

Στον λόγο του ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε τη σημασία του συλλείτουργου αυτού.  

«Η συνάντησις ημών και η συνιερουργία εν τη τελέσει της Θείας Λειτουργίας, "υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας" ενισχύει τούς παραδοσιακούς δεσμούς των δύο Εκκλησιών ημών, αλλά και υπομιμνήσκει αμφοτέροις ημίν, ως προκαθημένοις Μιας και Ενιαίας Εκκλησίας, αφ'  ενός μεν το χρέος να αρθώμεν εις το ύψος των περιστάσεων και να διατηρήσωμεν την μεταξύ ημών ενότητα ως κόρην οφθαλμού, διότι άνευ ταύτης είναι αδύνατον να εργασθή ο Θεός εις τον λαόν μας· αφ'  ετέρου δε την αναγκαιότητα της πραγματικής θέας, όχι του κενού μνημείου, αλλά του πάσχοντος και ταλαιπωρουμένου συνανθρώπου, του συσχεθέντος τελευταίως "πολλοίς πειρασμοίς"». 

Αναφέρθηκε με ευγενείς και εγκωμιαστικούς λόγους στο πρόσωπο του νέου Πατριάρχου Ιωάννου εκθειάζοντας τα πνευματικά και άλλα χαρίσματά και το ήθος του. 

«Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και η ημετέρα Μετριότης προσωπικώς, βαθέως τιμώντες την χριστοειδή μορφήν και την προσωπικότητα, την ανεπιτήδευτον ευλάβειαν, την εκκλησιαστικότητα του φρονήματος, το ασκητικόν του βίου, το παραδοσιακόν ήθος και το έθος, την εμμονήν εις τα πάτρια και εις τον "κόσμον της ασκήσεως", την μαθητείαν εις το εργαστήριον της αρετής, τον Αγιώνυμον Άθω, την ειλικρίνειαν και την συνέπειαν των λόγων, των ενεργειών και των πράξεων της Υμετέρας Μακαριότητος, αλλά κυρίως την "ομολογίαν ενότητος" προς πάντας, αποβλέπομεν προς Αυτήν ως πολύτιμον αδελφόν, φίλον και συνεργόν εις το έργον εν τω γεωργίω Κυρίου. Διαβεβαιούμεθα δε Υμάς, ότι εις το ιδιαιτέρως δυσχερές "εν κινδύνοις και θλίψεσι" Πατριαρχικόν Υμών λειτούργημα, και μάλιστα κατά την παρούσαν συγκυρίαν, θα έχητε πάντοτε την εν Κωνσταντινουπόλει παροικούσαν Μεγάλην Εκκλησίαν συμπορευτήν και συνοδίτην, ως άλλωστε και η μακραίων παράδοσις αδελφικών σχέσεων, αλληλεγγύης και αλληλοϋποστηρίξεως των δύο Εκκλησιών επιβάλλει και παραδειγματίζει». 

Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο πολύ δυσάρεστο για την Εκκλησία Αντιοχείας, για τον Πατριάρχη της προσωπικά αλλά και για όλη την Ορθοδοξία γεγονός της απαγωγής του Μητροπολίτου Χαλεπίου Παύλου,κατά σάρκα αδελφού του Πατριάρχου Ιωάννου, ο οποίος έχει πέσει θύμα απαγωγής μαζί με τον Συροϊακωβίτη Ιεράρχη Ιωάννη. 

«Ιδιαιτέρως επί μήνα και πλέον εν εκτενεί προσευχή μιμνησκόμεθα των δεσμών και της φυλακής του Υμετέρου αυταδέλφου κατά σάρκα και λίαν και ημίν αγαπητού αδελφού και συλλειτουργού Ιερωτάτου Μητροπολίτου Χαλεπίου κυρίου Παύλου, του υφισταμένου τον αδόκητον πειρασμόν της αιχμαλωσίας. Δεόμεθα ολοκαρδίως, ο "θανάτω τον θάνατον θανατώσας" Κύριος να φυλάττη την αυτού Ιερότητα σώαν, υγιά και αβλαβή από πάσης επιβουλής, ελαφρύνη τον ζυγόν αυτής και αποδώση αυτήν ταχέως ασινή και αλώβητον εις το εναγωνίως προσκαρτερούν ποίμνιον αυτής, το οποίον στερείται τοιούτου πνευματικού ποδηγέτου, με τοσαύτην πνευματικήν και κοινωνικήν δραστηριότητα, του αναδείξαντος την Ιεράν Μητρόπολιν Χαλεπίου εις αληθή πνευματικήν όασιν εν μέσω της Συριακής ερήμου. Αιτούμεθα παρά του Κυρίου εν προσευχητική δεήσει να δώση φωτισμόν και σύνεσιν εις τούς κρατούντας αυτόν "ίνα παύσουν από των αδικιών αυτών».

Στην αντιφώνησή του ο Πατριάρχης Αντιοχείας μίλησε για την εύανδρο γη της Εκκλησίας του,η οποία ανέδειξε μέγα πλήθος Αγίων οι οποίοι έγιναν γνωστοί σε όλον τον κόσμο και επηρέασαν τη ζωή και πορεία της χριστιανικής σκέψης με τα συγγράμματά τους. Διαβεβαίωσε για την ευλάβεια του ποιμνίου του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο σημειώνοντας χαρακτηριστικά: 

«Ήλθομεν εις Υμάς σήμερον ίνα βεβαιώσωμεν την υψηλήν θέσιν την οποίαν κατέχει ο καθ Υμάς Οικουμενικός Θρόνος εις τας καρδίας των Αντιοχειανών... ήλθομεν σήμερον ίνα βεβαιώσωμεν ότι προσβλέπομεν προς τον καθ' Υμάς αποστολικόν Θρόνον ως μίαν πηγήν η οποία αναβλύζει την ευθύνην της διατηρήσεως της ενότητος και της αρμονίας μεταξύ των Ορθοδόξων αδελφών Εκκλησιών». 

Παρουσίασε τις ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής της ποιμαντικής ευθύνης τουενώ τόνισε την αξία και ανάγκη ενεργοποίησης των θεολογικών διαλόγων και σε διαχριστιανικό αλλά και σε διαθρησκειακό επίπεδο. «Τι αναμένει άραγε ο κόσμος εξ ημών; Θεωρούμεν ότι ο κόσμος αναμένει εξ ημών προφητικούς λόγους, όπως όσα έχετε αναφέρει εις επίκαιρα θέματα που αφορούν το περιβάλλον, την μεταμόρφωσιν της γης, την ελευθερίαν, την αγάπην, την Εκκλησίας, την εκκοσμίκευσιν, την καταναλωτικήν κοινωνίαν και τόσα άλλα που εκδηλώνονται εντός της διεθνούς κουλτούρας». 

Χρησιμοποίησε τα λόγια του προκατόχου του Μακαριστού Πατριάρχου Ιγνατίου Δ'  αναφερόμενος στη διακονία των πτωχών και των αδυνάτων η οποία έχει σπουδαία σημασία παράλληλα με τους διαλόγους, ο οποίος είχε πει: «Είμαστε καλεσμένοι να σκουπίσουμε τα δάκρυα όλων όσων κλαίνε», για να συνεχίσει, «όχι μόνο με την προσευχήν δι' αυτούς αλλά και με την αλληλεγγύην και την προσπάθειαν να αρθεί η αδικία εξ' αυτών ώστε να να πεισθούν ότι ο τελευταίος λόγος δεν είναι δια τον θάνατον αλλά δια την ζωήν και την αγάπην». 

Έκανε, τέλος, έκκλησιν προς την παγκόσμια κοινότητα για την απελευθέρωση των απαχθέντων Μητροπολιτών. 

«Επομένως, επισημαίνω την αναγκαιότητα της ειρηνικής επιλύσεως αυτής της κρίσεως εις την Συρίαν μέσω του διαλόγου, εφ' όσον και ο φανατισμός έχει φθάσει εις σημείον που χριστιανοί και μουσουλμάνοι πνευματικοί ηγέται γίνονται στόχοι απαγωγής και βίας, όπως η περίπτωσις των δύο Μητροπολιτών εκ Χαλεπίου Παύλου και Ιωάννου. Από αυτόν σήμερον τον ιερόν και ιστορικόν άμβωνα καλούμεν και πάλιν τους πάντας και την παγκόσμιον Κοινότητα να ενεργήσουν δια την άμεσον απελευθέρωσίν των». 

Στο τέλος ο υψηλός επισκέπτης της Μητρός Εκκλησίας διένειμε στο πλήθος των πιστών το αντίδωρο ώστε να έχουν την ευκαιρία όλοι να λάβουν την ευχή του. 

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Αρχιερείς και άλλοι κληρικοί, ο Πρέσβυς Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη, τα μέλη της Αδελφότητος Οφφικιάλων "Παναγία Παμμακάριστος" υπό την ηγεσία του Προέδρου Οδυσσέως Σασαγιάννη οι οποίοι πραγματοποιούν το ετήσιο προσκύνημά τους στο Κέντρο της Ορθοδοξίας κατά την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, Άρχοντες από την Πόλη, ο Περιφερειάρχης Κρήτης και Άρχων Έξαρχος Σταύρος Αρναουτάκης, ο Β' Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και Άρχων Ρεφερενδάριος Γεώργιος Καλαντζής καθώς και πολυάριθμοι προσκυνητές από την Πόλη, την Ελλάδα και άλλες χώρες του εξωτερικού. 

ΚΟΙΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

June 4, 2013, 1:23 am

≫ Next: Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

≪ Previous: Έκκληση Οικουμενικού Πατριάρχη και Πατριάρχη Αντιοχείας για την απελευθέρωση των απαχθέντων Ιεραρχών (ΦΩΤΟ)

$

0

0

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 

Ἀπό 31ης Μαΐου μέχρι 4ης Ἰουνίου ἐ. ἔ. ἡ Αὐτοῦ Θ. Μακαριότης ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. κ. Ἰωάννης Ι΄ ἐπραγματοποίησε τήν εἰρηνικήν αὐτοῦ ἐπίσκεψιν εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον γενόμενος δεκτός μετά πλείστης ἀδελφικῆς ἀγάπης καί τιμῆς ὑπό τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. 

Κατά τήν διάρκειαν τῆς ὡς ἄνω ἐπισκέψεως ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἀντιοχείας ἐπεσκέφθη τήν Ἱεράν Θεολογικήν Σχολήν τῆς Χάλκης, συνελειτούργησε δέ μετά τῆς Α.Θ.Παναγιότητος καί μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐν Φαναρίῳ καί ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ ἑορτάζοντι Ἱερῷ Ναῷ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τοῦ ἐνταῦθα Γενικοῦ Προξενείου τῆς Ρωσσίας.

Ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου ἐπραγματοποιήθησαν ἐν τοῖς Πατριαρχείοις ἐπίσημοι συνομιλίαι μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Κωνσταντινουπόλεως καί Ἀντιοχείας, τῇ συμπροεδρίᾳ τῶν δύο Πατριαρχῶν καί τῇ συμμετοχῇ ἀπό μέν τῆς πλευρᾶς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῶν μελῶν τῆς ἐπί τῶν Διορθοδόξων Ζητημάτων Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς, ἀπό δέ τῆς πλευρᾶς τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας τῶν μελῶν τῆς συνοδείας τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου. Αἱ συνομιλίαι αὗται διεξήχθησαν ἐν πνεύματι θερμῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης,περιεστράφησαν δέ ἀφ᾿ ἑνός μέν εἰς τήν ἐπισκόπησιν τῆς ἐν Μέσῃ Ἀνατολῇ καί ἰδίᾳ ἐν τῇ ἕδρᾳ τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἀντιοχείας γενικῆς καταστάσεως, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκφράσαντος τήν πλήρη ἀδελφικήν συμπαράστασιν αὐτοῦ εἰς τάς σκληράς δοκιμασίας τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ ποιμνίου καί ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ τῆς Συρίας καί τήν ἐλπίδα τῆς ταχείας ἀποκαταστάσεως τῆς εἰρήνης ἐν τῇ περιοχῇ ταύτῃ, εἰδικώτερον δέ τῆς ἀμέσου ἀπελευθερώσεως τῶν ἀπαχθέντων δύο Μητροπολιτῶν, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ εἰς τήν θεώρησιν καί ἐξέτασιν τρεχόντων διορθοδόξων ζητημάτων, μεταξύ τῶν ὁποίων ἡ προετοιμασία τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ἐπιτάχυνσις τῆς ὁποίας ἐκρίθη ἀμφοτέρωθεν ἀναγκαία, τό, ὡς μή ὤφελεν, ἀνακύψαν ζήτημα μεταξύ τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων ἕνεκα τῆς ὑπό τοῦ τελευταίου χειροτονίας Ἀρχιεπισκόπου αὐτοῦ ἐν Κατάρ, διά τό ὁποῖον ζήτημα καί ἐζητήθη ἡ διαμεσολάβησις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τέλος δέ, εἰς ζητήματα ἀφορῶντα εἰς τήν λειτουργίαν τῶν Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Διασπορᾷ. 

Φανάριον, 4 Ἰουνίου 2013. 

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος                             Ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας  Ἰωάννης Ι΄

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

June 4, 2013, 10:58 am

≫ Next: Ο Μιλήτου Απόστολος εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου κατά την επίσκεψη του Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου στο Άγιον Όρος

≪ Previous: ΚΟΙΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

$

0

0

Ἡ ὁλοκλήρωσις τῆς εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Μακ. Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ. κ. Ἰωάννου Ι’ εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον 

Τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 3ης Ἰουνίου, ἡ Α.Θ.Μακαριότης, ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰωάννης Ι’ ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Ἱερῷ Παρεκκλησίῳ τοῦ ἐν Βαθυρρύακι (Büyükdere) θερέτρου τοῦ ἐνταῦθα Γενικοῦ Προξενείου τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίαςκατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, κατά τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον, καθ’ἥν παρέστη συμπροσευχόμενος καί ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Δέρκων κ. Ἀποστόλου, τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρου καί κληρικῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς. Ἐκκλησιάσθησαν ὡσαύτως ἡ τιμία συνοδεία τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Neftekach κ. Ἀμβρόσιος, μεθ’ὁμίλου Κληρικῶν ἐκ Ρωσσίας, ὁ Ἐξοχ. κ. Vladimir E. Ivanovsky, Πρέσβυς τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίας ἐν Ἀγκύρᾳ, καί ὁ Ἐντιμ. κ. Alexey Erkhov, Γενικός Πρόξενος ἐνταῦθα. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὡμίλησαν οἱ δύο Προκαθήμενοι καί ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Neftekach κ. Ἀμβρόσιος καί ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τοῖς κήποις τοῦ θερέτρου. 

Τήν μεσημβρίαν τῆς ἰδίας,οἱ δύο Προκαθήμενοι παρεκάθησαν εἰς παρατεθέν, πρός τιμήν τῆς Α.Θ.Μακαριότητος, ὑπό τοῦ Ἐξοχ. Πρέσβεως κ. Νικολάου Ματθιουδάκη, Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, γεῦμα ἐν τῷ ἐν Θεραπείοις ἑστιατορίῳ Kıyı. 

Τό ἀπόγευμα ἡ ΑΘ.Παναγιότης καί ἡ Α.Θ.Μακαριότης ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας μετά τῶν Ἱεραρχῶν συνοδῶν αὐτοῦ ἐπεσκέφθησαν ἐθιμοτυπικῶς τόν Νομάρχην τῆς ΠόλεωςἘξοχ. κ. Hüseyin Avni Mutlu, γενόμενοι δεκτοί λίαν φιλοφρόνως καί ἐγκαρδίως ὑπ’αὐτοῦ, μεθ’οὗ ἔσχον ἐνδιαφέρουσαν καί οἰκοδομητικήν συνομιλίαν. 

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, ἐδόθηδεξίωσις ἐν τοῖς Πατριαρχείοις πρός τιμήν τοῦ Μακ. Πατριάρχου Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰωάννου Ι’καί τῶν συνοδῶν Αὐτοῦ, καθ’ἥν ὡμίλησαν ὁ Ἐντιμολ. κ. Ἀντώνιος Παριζιᾶνος, Πρόεδρος τοῦ Συνδέσμου Ὑποστηρίξεως Ρωμέηκων Κοινοτικῶν Ἱδρυμάτων, ἡ Α.Θ.Παναγιότης, καί ἡ Α.Θ.Μακαριότης, εὐχαριστήσασα διά τήν ἐπιδαψιλευθεῖσαν αὐτῇ τε καί τῇ τιμίᾳ αὐτῆς συνοδείᾳ φιλοξενίαν. 

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, παρετέθηἀποχαιρετιστήριον δεῖπνονἐν τῷ ἑστιατορίῳ Kalyon εἰς ὅ παρεκάθησαν οἱ δύο Προκαθήμενοι, ἀνταλλάξαντες συγκινητικάς προπόσεις.

Τήν μεσημβρίαν τῆς ἑπομένης, Τρίτης, 4ης Ἰουνίου, ὁ Μακ. Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. κ. Ἰωάννης Ι’, μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, ἀνεχώρησαν εἰς τά ἴδια, προπεμφθέντες ἐν τῷ ἀεροδρομίῳ τῆς Πόλεως ὑπό τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Ἰκονίου κ. Θεολήπτου καί Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρου καί τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἱεροκήρυκος κ. Βησσαρίωνος. 

Χαιρετισμός 

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 

κ. κ. Βαρθολομαίου 

κατά τήν Δεξίωσιν ἐπί τῇ Ἐπισήμῳ Ἐπισκέψει 

εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον 

τῆς Α. Θ. Μακαριότητος 

τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας 

κ. κ. Ἰωάννου 

(3 Ἰουνίου 2013) 

Μακαριώτατε καί τιμιώτατε Ἀδελφέ Πατριάρχα Ἀντιοχείας κύριε Ἰωάννη, 

Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς καί ἀγαπητά μέλη τῆς συνοδείας τῆς αὐτοῦ Μακαριότητος, Ἐντιμολογιώτατοι καί ἀγαπητοί παρόντες, ἅπαντες προσφιλεῖς ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, 

Χριστός Ἀνέστη! 

Ἡ ἐπίσκεψις ἑνός Ὀρθοδόξου Πατριάρχου εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι πάντοτε εὐλογία Θεοῦ, χάρισμα ἀφορμῆς εἰς τόν λαόν μας διαπιστώσεως τῆς κοινωνίας καί ἑνότητος μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων ὅλων τοῦ κόσμου, καί πηγή χαρᾶς δι᾿ ὅλους. 

Ὅλοι οἱ ὁμόδοξοι Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι καί Ἱεράρχαι, πού μᾶς ἐπισκέπτονται ἐδῶ εἰς τό Φανάρι, μᾶς κάνουν νά δοκιμάζωμεν τά αἰσθήματα καί βιώματα αὐτά. Ἡ ἰδική Σας ὅμως ἐπίσκεψις, Μακαριώτατε Ἀδελφέ ἅγιε Ἀντιοχείας, ἐξέρχεται τῶν ὁρίων τῶν βιωμάτων αὐτῶν καί τῆς ἐθιμοτυπίας, καί ἀποτελεῖ μίαν ἀληθινήν παρουσίαν εἰς χώρους οἰκείους, ὅπου οἱ Ὀρθόδοξοι λαοί μας τῶν "Ρούμ" ἔζησαν μαζί, ἐδοκιμάσθησαν μαζί, ἐχάρησαν καί ἀπήλαυσαν μαζί,πολλοί δέ προκάτοχοί Σας, εἰς τά δύσκολα χρόνια, ζοῦσαν ἐδῶ ὄχι ὡς ἐμπερίστατοι, ἀλλά ὡς συμμετέχοντες εἰς τήν λειτουργικήν, μυστηριακήν καί διοικητικήν δραστηριότητα τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἰδού, διατί πέραν τῆς εὐλογίας, τοῦ χαρίσματος καί τῆς χαρᾶς, πού αἰσθανόμεθα ὅλοι ἐδῶ εἰς τήν Πόλιν, αὐτάς τάς ἡμέρας τῆς ἐπισκέψεώς Σας, εἶναι ἡ παρουσία Σας καί μία διαρκής μνήμη τοῦ παρελθόντος, βίωμα τοῦ παρόντος καί ὁδοδείκτης διά τό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῶν παραδοσιακῶν ἀδελφικῶν σχέσεων τῶν Ἐκκλησιῶν καί λαῶν μας. Δι᾿ αὐτό καί ζῶμεν ἀπόψε μίαν στιγμήν αἰωνιότητος μαζί Σας, Μακαριώτατε, ἡ ἡμετέρα Μετριότης, ἡ σεβασμία Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ, ἰδιαιτέρως ὅμως ἡ Ρωμηοσύνη τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως, ἡ ὁποία ἔχει συγκεντρωθῆ διά νά τιμήσῃ μέ τόν ἰδικόν της ἁπλοῦν καί ἀνεπιτήδευτον τρόπον τήν παρουσίαν τοῦ Προκαθημένου τοῦ ἱστορικοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἀντιοχείας, ἐρχομένου ἀπό τά μέρη ἀπό ὅπου ἐξεκίνησεν ἡ διάδοσις τοῦ σωτηριώδους μηνύματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλον τόν κόσμον. 

Ἰδιαιτέρως χαιρόμεθα ἀπόψε, διότι μαζί μας, Μακαριώτατε, εὑρίσκονται καί πολλά πνευματικά μας τέκνα, καταγόμενα ἀπό τήν Ἀντιόχειαν, τήν παλαίφατον ἕδραν τοῦ Πατριαρχείου Σας, Ὀρθόδοξοι χριστιανοί ἀραβικῆς καταγωγῆς ἐν Τουρκίᾳ, "ρούμ" καί αὐτοί, "ρούμ Ὀρτοντόκς", Ρωμηοί Ὀρθόδοξοι ὅλοι μας, οἱ ὁποῖοι ὡς μία καί ἡνωμένη παρουσία, δίνουμε τό στίγμα, ἀποτελοῦμε τό παραμόνιμον λῆμμα, καί προσφέρομεν ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί ὅλην μας τήν ζωήν εἰς δόξαν Θεοῦ. 

Μέ τήν κοινήν παρουσίαν συσφίγγομεν περισσότερον τάς σχέσεις, δίδομεν μαρτυρίαν μιᾶς ζωντανῆς καί θερμῆς ἐπικοινωνίαςεἰς τούς χώρους τῆς ἐργασίας, τῆς ἐκπαιδεύσεως, τῆς καθημερινῆς ζωῆς, καί συμβάλλομεν εἰς τήν διατήρησιν τῆς χριστιανικῆς παραδόσεως εἰς αὐτούς τούς τόπους ὅπου ἔλαμψε καί λάμπει τό ἄδυτον φῶς τοῦ Χριστοῦ, θεωροῦντες τόν φωτοφόρον Ἀστέρα, καθοδηγούμενοι ὑπ᾿ αὐτοῦ, καί "φθάνομεν τόν Ἄφθαστον", ἐγκαταλείποντες τούς ἐπιβουλευομένους ἡμᾶς ὡς ἄλλον "ληρώδη Ἡρώδην", μή εἰδότας ψάλλειν Ἀλληλουϊα, δηλαδή δοξολογίαν καί αἶνον εἰς τόν Θεόν τῶν πατέρων μας. 

Κατά τήν ἀνεξιχνίαστον βουλήν τοῦ παντογνώστου Κυρίου, τοῦ γνωρίζοντος τά κρύφια τῆς καρδίας μας, ἐξελέγητε, Μακαριώτατε, Πατριάρχης τοῦ παλαιφάτου Θρόνου τῆς Ἀντιοχείας, ἄνευ ἐπιδιώξεων, καθότι οὐχί τό ἰδικόν μας, τό ἀνθρώπινον, ἀλλά τοῦ Θεοῦ τό πνεῦμα Σᾶς ἐπεφόρτισε μέ τόν σταυρόν τῆς διακονίας τῶν πιστῶν Σας, οἱ ὁποῖοι ὑφίστανται τοσαύτας πολλάς καί βαρείας δοκιμασίας κατά τό τελευταῖον διάστημακαί ἔχουν, ἴσως ὅσον ποτέ ἄλλοτε, ἄμεσον τήν ἀνάγκην τῆς πνευματικῆς καί ποιμαντικῆς ὑποστηρίξεως μέσα εἰς τόν ἄστατον κόσμον, τήν ὁποίαν ἀνάγκην μέ αἴσθημα εὐθύνης ἀντιμετωπίζετε καί καλύπτετε. Καί μᾶς ἔχετε εἰς τόν ἀγῶνα καί τήν ἀγωνίαν Σας συνοδοιπόρους, ὅλους μας μέ τήν προσευχήν καί τήν σκέψιν.

Γνωρίζοντες τήν πολλήν ἀγάπην Σας πρός τόν Θεόν καί τό Σῶμα Του, τήν Ἐκκλησίαν, εὐχόμεθα ὅλοι οἱ ρούμ Ὀρτοντόκς, οἱ Ρωμηοί Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί Σας, ἡ Πατριαρχία Σας νά εὐλογηθῇ πλουσίως, νά ἀποτελέσῃ περίοδον αὐξήσεως τῆς συνεργασίας τοῦ Πατριαρχείου Σας μέ τόν Ὀρθόδοξον καί ὁλόκληρον τόν κόσμον καί συγχρόνως νά διαδραματίσῃ καθοριστικόν εἰρηνικόν ρόλον εἰς τήν πολύπαθον περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, διά τήν προστασίαν τοῦ ἐκεῖ ᾽Ορθοδόξου Χριστιανικοῦ λήμματος, τῶν πνευματικῶν Σας τέκνων, διά τήν εὐημερίαν, εἰρήνην, ἑνότητα καί σωτηρίαν τῶν ὁποίων γνωρίζομεν ὅτι εἶσθε ἕτοιμος νά θυσιάσητε τά πάντα, κατά τό ὑπόδειγμα τῶν προκατόχων Σας Ἁγίων Πατριαρχῶν, καί μάλιστα τοῦ Θεοφόρου Ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου. 

Εὐχόμεθα ὅλοι μας, ἡ ἐδῶ εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν, παρουσία Σας νά Σᾶς ἀνέπαυσεν ὀλίγον ἀπό τάς πολλάς θλίψεις καί ἀγωνίας Σας κατά τήν δύσκολον αὐτήν περίοδον, καί νά γίνῃ ἀφορμή ἀνανεώσεως τῶν δυνάμεών Σας μέσῳ τοῦ ἀναβαπτισμοῦ εἰς τά προσκυνήματα τῆς Πόλεως, διά νά συνεχίσετε τό θεάρεστον καί εὐθυνοφόρον ἔργον καί λειτούργημά Σας. 

Δέν εἶναι ὅμως δυνατόν κατά τάς στιγμάς αὐτάς τῆς ἔστω στιγμιαίας ἀπό κοινοῦ εὐφροσύνης τῆς παρουσίας νά μή σημειώσωμεν καί μίαν κραυγαλέαν ἀπουσίαν. Νά λησμονήσωμεν, δηλαδή,τόν ἀγαπητόν αὐτάδελφόν Σας καί αἰχμάλωτον συλλειτουργόν μας Ἱερώτατον Μητροπολίτην Χαλεπίου κύριον Παῦλον, ὅπως καί ὅλους τούς καθ᾿ ἡμέραν δοκιμάζοντας τόν φόβον, τόν τρόμον, τόν θάνατον, ὅπως αἱ ἑκατοντάδες Ὀρθοδόξων κατοίκων τοῦ χωρίου Al-Duváir. 

Καί θά ἠθέλαμεν ἀπόψε τήν τελευταίαν εὐχήν καί συγχρόνως προσευχήν νά τήν ἀφιερώσωμεν εἰς ὅλους τούς ὑφισταμένους δυσκολίας πιστούς Σας ἐν Συρίᾳ καί Λιβάνῳ, ἰδιαιτέρως ὅμως εἰς τόν αἰχμάλωτον διά τό Ὄνομα Κυρίου ἀδελφόν Παῦλον, μέ τήν κοινήν δέησιν πρός τόν Ἀναστάντα Κύριον νά συντάμῃ τόν χρόνον τῆς δοκιμασίας, τῆς ἰδικῆς του, τῆς ἰδικῆς Σας, Μακαριώτατε, καί ὅλων ὅσοι τόν γνωρίζομεν καί τόν ἀγαπῶμεν καί νά τόν ἀποδώσῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν Του, εἰς τό ποίμνιόν του, πού τόσον μεγάλην ἀνάγκην τόν ἔχει εἰς τάς ἡμέρας αὐτάς, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, διά νά συνεχίσῃ ἐν μακρότητι ἡμερῶν νά ὀρθοτομῇ τόν λόγον τῆς ἀληθείας, ὄχι τοῦ ψεύδους καί τῆς κακίας καί τῆς ἀδικίας, ἀπό τήν ὁποίαν δοκιμάζεται καί ὑποφέρει καί ὁ ἴδιος ὁ ἀδελφός. 

Πιστεύομεν ὅτι ὅπως τά Ἅγια Πάθη ἠκολούθησεν ἡ ζωηφόρος Ἀνάστασις τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου, τοιουτοτρόπως καί τόν σταυρόν τόν ὁποῖον διέρχεται ὁ λαός Σας ἐν Συρίᾳ ἰδιαιτέρως, καί ὁ Ἱερώτατος ἀδελφός Παῦλος, θά διαδεχθῇ ἡ Ἀνάστασις, ἡ κοινή χαρά τῆς Ἐκκλησίας. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τήν παρουσίαν. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τήν χαράν καί τήν τιμήν. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διότι εἶσθε ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας. Καί εὐχόμεθα ὁ πανάγαθος Δεσπότης Χριστός νά μᾶς χαρίσῃ τό ἄριστον διά τήν σωτηρίαν ὅλων μας καί νά διαλύσῃ τάς ἐπιβουλάς τοῦ μισοκάλου ἐχθροῦ ἐναντίον τῆς δοκιμαζομένης Ἱερᾶς Ὁλκάδος τῆς Ἀντιοχείας. 

Χριστός Ἀνέστη!

Ο Μιλήτου Απόστολος εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου κατά την επίσκεψη του Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου στο Άγιον Όρος

June 5, 2013, 1:31 pm

≫ Next: "Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

≪ Previous: Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

$

0

0

Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στο Άγιον Όρος από τις 4 Ιουνίου. 

Σε όλες τις επισκέψεις του στις Ιερές Μονές τον συνοδεύει ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος,ο οποίος στην προσφώνησή του προς τον Πατριάρχη Μόσχας, κατά την υποδοχή του στην Ιερά Κοινότητα, μετέφερε τον "εγκάρδιον και αδελφικόν χαιρετισμόν" του Οικουμενικού Πατριάρχου "συν  τη  ευχή δι' ευχάριστον ενταύθα παραμονήν κατά τας ημέρας του  αρξαμένου ήδη Υμετέρου ευλαβούς προσκυνήματος". 

Ο Μητροπολίτης Μιλήτου καλωσόρισε τον Πατριάρχη Μόσχας στον Άθωνα, που υπάγεται πνευματικά στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Θρόνου και μνημονεύεται ο Πατριάρχης ως ο κυρίαρχος επίσκοπος, ως εξής: 

"Καλώς ήλθετε εις το Αγιώνυμον Όρος! Καλώς ήλθετε εις τα σκηνώματα τα αγαπητά της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και απειπαρθένου Μαρίας... Καλώς ήλθετε εις την αναψυχήν  της  εκκλησιαστικής  βιoτής. Καλώς ήλθετε, ίνα είδητε, απολαύσητε και αναστασίμως χαρήτε την κοινωνίαν της αγάπης και την αφελότητα της αποστολικής κοινότητος εις τα πρόσωπα των αγωνιζομένων μοναχών, οι οποίοι διάγουν εις τον αγιώτατον τούτον χώρον του Άθω την αποστολικήν ζωήν. Όλα τα προλεχθέντα γνωρίσματα του Αγίου τούτου Όρους,  Μακαριώτατε, αποτελούν την Καθολικήν δόξαν και ελπίδα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μακράν μερισμών, ιδιοτελείας και αυτάρκους διαθέσεως.  Η επευλογητική επιστασία της Κυρίας Θεοτόκου και η έγκοπος υπερχιλιετής ενάσκησις του μοναστικού βίου κατά τα καθιερωθέντα θέσμια επέβαλον το Άγιον Όρος εις το Εκκλησιαστικόν  γίγνεσθαι  ως το ευ είναι της Εκκλησίας. 

Επί τω λόγω και τω μεγέθει  του πράγματος τούτου  και η κοινή Μήτηρ των απανταχού Ορθοδόξων, Μεγάλη εν Κωνσταντινουπόλει του Χριστού Εκκλησία ιδιαζόντως και διαχρονικώς ανέλαβεν ευθύνας και κόπους και θυσίας και  μερίμνας  και άλγη δια την περικράτησιν αυτού μακράν από πάσης   ανθρωπίνης  μικρότητος. Ανέλαβεν και διαρκώς βαστάζει την τιμήν, την ευπορίαν και την ευστάθειαν του Αγίου Τόπου τούτου, ουχί  ως προσωπικόν Αυτής κάρπωμα, αλλά ως δείγμα και απόδειξιν της Ενότητος της πίστεως εν τω προσώπω των μοναζόντων... μόνον μέλημα έχουσα, ίνα τούτο παραστήση τω Κυρίω  ως αυτήν ταύτην την Εκκλησίαν μη έχουσαν σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων. Πάντοτε την κατά Χριστόν προκοπήν των τέκνων Της έχουσα νοί και καρδία η Μεγάλη Εκκλησία χαίρεται και εγκαυχάται μεγάλως διά το Άγιον Όρος.Αφορά εις Αυτό. Αγωνιά  δια  την ακλινή μοναστικήν αυτού οδόν. Προβάλλει τοις πάσι την αδιαστίκτως ειρηναίαν, αδελφικήν και ευχαριστιακήν συνύπαρξιν των εκ των διαφόρων εθνών της Οικουμένης Αγιορειτών μοναχών υπό τον Αρχιεπίσκοπον της Κωνσταντινουπόλεως και ελπίζει ότι - χάριτι Θεού - τούτο θα αποτελέση και πρότυπον διά την επαναφοράν των εκκλησιαστικών διαφορετικών πρακτικών και εκτιμήσεων εις το εκκλησιολογικώς ορθόν.

Υπ' αυτάς τας ευσεβάστως και συντόμως διατυπωθείσας σκέψεις προς την Υμετέραν Μακαριότητα και την τιμίαν Αυτής συνοδίαν επαναλαμβάνω την ολοκάρδιον ευχήν του Πατρός και Επόπτου του Μοναστικού αυτού Αγίου τόπου, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου δια την επί πνευματικαίς κομιδαίς επίστεψιν του προσκυνήματος Σας υπό  την  σκέπην της  Κυρίας Θεοτόκου και τας πρεσβείας πάντων των Αθωνιτών Αγίων".  

Στην αντιφώνησή του ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ευχαρίστησε τον εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, Μητροπολίτη Μιλήτου, για την παρουσία του, "η οποία αποδεικνύει τους άρρηκτους δεσμούς αγάπης και ενότητος των Ορθοδόξων Εκκλησιών". 

Ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου Μητροπολίτης Μιλήτου Απόστολος συλλειτούργησε σήμεραμε τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο στην Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος.

φωτογραφίες: mospat

---

"Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

June 6, 2013, 1:40 pm

≫ Next: ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ

≪ Previous: Ο Μιλήτου Απόστολος εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου κατά την επίσκεψη του Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου στο Άγιον Όρος

$

0

0

Το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνούτην Τρίτη 11 Ιουνίου 2013, στις 8.30 μ.μ. στο Αμφιθέατρο «Αγγελος Γουλανδρής» του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας (Όθωνος 100, Κηφισιά) σε συνεργασία με το Καλλιτεχνικό Σύνολο Πολύτροπον, παρουσιάζει την παραγωγή Ο Καβάφης του Πατριάρχη. 

Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται ανήμερα της ονομαστικής εορτής του Οικουμενικού Πατριάρχη και στο πλαίσιο των εορτασμών για το Έτος Καβάφη. 

Στην εκδήλωση παρουσίαζονται μελοποιημένα από σύγχρονους έλληνες συνθέτες τα ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη που ανθολόγησε σ' ένα τετράδιο ο μαθητής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Δημήτριος Αρχοντώνης, ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 

Απαγγέλλει η Ιουλίτα Ηλιοπούλου. 

Γενικός σχεδιασμός - επιμέλεια: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος

Την εκδήλωση υποστηρίζουν: 

- Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας 

- MEDASSET-Ελλάς 

- Όμιλος φίλων Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ 

-ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΤΑΤΟΪΟΥ

Αναλυτικά το πρόγραμμα της εκδήλωσης δείτε στην Ιδιωτική Οδό. 

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ

June 7, 2013, 10:36 am

≫ Next: Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΣΛΟΒΑΚΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ - ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ

≪ Previous: "Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

$

0

0

ΟΙ ΚΡΗΤΕΣ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ 

Του Μ. Ιερομνήμονα Αριστείδη Πανώτη 

Η Εκκλησία της Κρήτης, η αρχαιότερη των εκκλησιαστικών διοικήσεων εν Ελλάδι δια της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της τίμησε το Σαββατοκύριακο 18-19 Μαϊου στο Ηράκλειο με Συνοδική Ημερίδα δύο ιστορικά γεγονότα: 

α) Τα 50 χρόνια της πρώτης επισκέψεως Οικουμενικού Πατριάρχη στη μεγαλόνησο και 

β) τα 47 χρόνια από την μετακομιδή της σεπτής κάρας του Αποστόλου Τίτου από την Βενετία. 

Το Σάββατο κατατέθηκαν οι ιστορικές πληροφορίες για τα τότε γενόμενα και την Κυριακή πραγματοποιήθηκαν η Συνοδική Θεία Λειτουργία, ενώ την εσπέρα έγινε η λιτάνευση στην πόλη του Ηρακλείου του σεπτού λειψάνου της κάρας του Αποστόλου Τίτου προς αγιασμό του ευσεβούς λαού και των μυριάδων παρακολουθούντων ξένων. Τον όλο εορτασμό ελάμπρυνε η παρουσία του απεσταλμένου της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου Σεβ. συνοδικού μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος Αθανασίου, ο οποίος και μετέφερε τον ασπασμόν της Μητρός Εκκλησίας στο εν Κρήτη πλήρωμα της. 

Ο διήμερος αυτός εορτασμός ήταν οργανωμένος με εξαιρετική προσοχή και προς τούτο εξελίχθηκε μέσα στα πλαίσια της ιστορικής και θεολογικής γνώσεως, αλλά και της λατρευτικής παραδόσεως της Μητρός Εκκλησίας. Γι' αυτό και είναι υπόδειγμα νουνεχούς προσφοράς απόψεων προς διασάφηση της διακονίας σεπτών προσώπων και κατάθεση προσωπικών μαρτυριών ζώντων προσώπων που αποσαφηνίζουν τα τότε γεγονότα προς πραγματική οικοδομήν του πληρώματος και όχι για τη προβολή φιλοεριστικών απόψεων φθηνής δοκησισοφίας του Αντιοικουμενικού Μονοθελητισμού. 

Με την πρόσκληση της Ιεράς Συνόδου της Κρήτης η Συνοδική Ημερίδα πραγματοποιήθηκε επί τετράωρο το πρωί και επί τετράωρο το απόγευμα στον σημερινό προσκυνηματικό ναό του Αποστόλου Τίτου και έκλεισε με την τέλεση του Μεγάλου Εσπερινού της Ακολουθίας της Μετακομιδής της κάρας με την παρουσία του Γέροντος Χαλκηδόνος Αθανασίου και του αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου και των Ιεραρχών της μεγαλονήσου, καθώς και πολλών κληρικών και θεολόγων και πλήθους λαού. 

Την προεδρία της Συνοδικής Επιτροπής της Ημερίδας είχε ο Σεβ. μητροπολίτης Πέτρας Νεκτάριος, ο οποίος και παρουσίασε το πρώτο θέμα: «Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας στη Κρήτη το 1963 και για τα της σημερινής πορείας του Θεολογικού Διαλόγου» καθώς και τους ομιλητές. 

Πρώτος ομιλητής ήταν ο θεολόγος και φιλόλογος κ. Ιωάννης Τσερεβελάκης που εξέφρασε την ευλάβεια του κρητικού λαού στο σεπτό πρόσωπο του πατριάρχη Αθηναγόρα που εκδηλώθηκε από την μεγαλειώδη υποδοχή του και τις εκεί συγκλονιστικές ιερουργίες του καθώς και με τους βαρυσήμαντους λόγους του. Παρουσίασε την απήχηση της πατριαρχικής παρουσίας στην κοινή γνώμη των Κρητών και στον Τύπο από τις επισκέψεις του σε επαρχίες, μονές και καθιδρύματα της πιστότερης θυγατέρας Εκκλησίας του Οικουμενικού Θρόνου. 

Δεύτερος ομιλητής ήταν ο καθηγητής της Ιστορίας των Δογμάτων στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης κ. Γεώργιος Μαρτζέλος μέλος των διεξαχθέντων επιτυχώς Διαλόγων με τις αρχαίες ιστορικές Εκκλησίες της Ανατολής μαζί με τον μακαριστόν και άγιο ιεράρχη Νικοπόλεως Μελέτιο. Ο καθηγητής αναφέρθηκε στην πρόοδο του Διαλόγου αυτού και στην επιτευχθείσα συμφωνία η οποία αποδεικνύει πώς δεν υφίσταται πλέον Μονοφυσιτισμός στις Εκκλησίες αυτές, ούτε η αιτίασή τους για την Ορθοδοξία ότι Νεστοριανίζει, αλλά υπάρχει μια συνέπεια στην αρχαϊκότερη Κυρίλλεια Θεολογία περί των δύο φύσεων του Χριστού και η υφιστάμενη διαφωνία βρίσκεται μάλλον στα πρόσωπα που ενεπλάκησαν τον Ε΄ αιώνα στα γεγονότα, των οποίων η έρευνά τους ανήκει σε άλλους επιστημονικούς τομείς που εξετάζουν τις τότε ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις των διαφωνιών στις διάφορες περιοχές της αυτοκρατορίας. 

Τρίτος ομιλητής ήταν ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσηςο οποίος άντλησε από τις προσωπικές του αναμνήσεις για να περιγράψει την πολύπλευρη προσωπικότητα του πατριάρχη Αθηναγόρα. Σχολίασε την μαθητεία του κοντά σε φωτισμένους δασκάλους της Θεολογικής Σχολής Χάλκης και την έμπρακτη παιδαγωγία του ως διακόνου μέσα στα μίση των Βαλκανικών Πολέμων και του Εθνικού Διχασμού και την σπουδή του επί διετία κοντά στην δυσφημισμένη από τους αντιπάλους του μεγάλη προσωπικότητα του Κρητός Μελετίου Μεταξάκη. Μίλησε για τις πολλές εμπειρίες του από Κερκύρας και Αμερικής καθώς από τις επαφές που είχε ως γλωσσομαθής μεταξύ των ετών 1924-1930 από τις εκπροσωπήσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος σε διάφορα συνέδρια. Και όταν το 1949 έφθασε σαν Πατριάρχης στο Φανάρι έδωσε νέα πνοή στις Διορθόδοξες και Διαχριστιανικές σχέσεις, διέσπασε την εσωστρέφεια του απομονωτισμού των Ορθοδόξων της ανατολικής Ευρώπης και πέτυχε με Πανορθόδοξη συμφωνία τον «εν ίσοις όροις» Διάλογο με τις λοιπές Εκκλησίες και Ομολογίες που σήμερα δρέπει καρπούς η Οικουμένη. 

Τελευταίος ομιλητής ήταν ο υπογράφων. Κατ' αρχή ζήτησε την ευλογία των παρισταμένων Ιεραρχών για να καταθέσει δια ζώσης την δική του μαρτυρία. Είπε πως μέσα στον 20ο αιώνα ο Παράκλητος έδειξε πώς: «όπως και όπου θέλει πνέει» το θέλημά Του για να ανατραπούν οδυνηρές καταστάσεις αιώνων και να επινεύσει η «καταλλαγή» στην Εκκλησία Του. Όπως είναι γνωστό επειδή στάθηκα επί οκταετία κοντά στον πατριάρχη Αθηναγόρα μαθήτευσα παρά τους πόδας ενός σύγχρονου Γαμαλιήλ. Έγραψα μερικά για τον μεγάλο αυτό Πατριάρχη και γνωρίζω περισσότερα για την προσφορά του στην Εκκλησία εν μέσω σκληρών αντιξοοτήτων. Θα ασχοληθώ σε κάποιο άλλο σημαντικό πρόσωπο που σε κάποια στιγμή της πορείας του συνδέθηκε με τον Αθηναγόρα και το φώτισε ο Παράκλητος να ανοίξει πόρτες και παράθυρα στην Καθολική Εκκλησία της Παλαιάς Ρώμης για να ανανεωθεί το κλίμα της και για να αναζητήσει την αδελφότητα της με την Καθολική Εκκλησία της Νέας Ρώμης. Αυτός ήτανΆγγελος Ρονκάλλι,μετά πάπα Ιωάννη ΚΓ΄, που από την εποχή που ήταν πατριάρχης Βενετίας έδειξε άμεσο ενδιαφέρον για την πληροφόρηση των Κρητών περί της σεπτής κάρας του Αποστόλου Τίτου που ετιμάτο στον Άγιο Μάρκο της Βενετίας. 

Ο Ρονκάλλι με την απλότητά του ως πραγματικός «άνθρωπος του Θεού» αναδείχθηκε στον 20ο αιώνα «η μεγαλοφυέστερη φυσιογνωμία» της Εκκλησίας του. Όταν εγκαταστάθηκε το 1926 στην Πόλη ως Δελεγάτος της Αγίας Έδρας ήταν αρχιεπίσκοπος Μεσημβρίας και έμαθε πως εκκρεμούσε η ανταπόδοση κατά το πρωτόκολλο της πρώτης επίσημης συγχαρητηρίου επισκέψεως του Οικουμενικού Πατριάρχη Μελετίου Δ΄ στο Παγκάλτι για την εκλογή Πίου του ΙΑ΄. Η αντεπίσκεψη δεν πραγματοποιήθηκε λόγω των τραγικών γεγονότων του 1922 που επηκολούθησαν αλλά και των ταλαιπωριών του Πατριαρχείου που ακολούθησαν από την Άγκυρα. Έτσι αποφάσισε την ανταπόδοση της επισκέψεως στον τότε πατριάρχη Βασίλειο Γ΄. Στο Φανάρι έγινε δεκτός με όλες τις προβλεπόμενες τιμές και έκτοτε συνδέθηκε στενά με τον σοφό εκείνο Πατριάρχη, αλλά και με τους διάδοχους του, Φώτιο και Βενιαμίν. Αυτοί εκτίμησαν την άψογη συμπεριφορά του και το εκκλησιαστικό ήθος του και προ πάντων την ταπείνωσή του και τον τίμησαν με τις συστάσεις σε ιεράρχης και μονές και έγινε δεκτός με σεβασμό και στο Άγιο Όρος για να ζήσει από κοντά την ορθόδοξη ζωή, τη λατρεία και τη πνευματικότητά της. Όταν επεκτάθηκαν οι αρμοδιότητές του στην Ελλάδα στις δύσκολες ημέρες της Γερμανικής Κατοχής συνδέθηκε στενά με τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και πολλούς αρχιερείς και καθηγητές μου που μου διηγήθηκαν πολλά για την αγαθοποιό προσφορά του στον επισιτισμού των Αθηναίων εκ Τουρκίας με το πλοίο «Κουρτουλουζ». Για τις ημέρες εκείνες έγραφε στο Ημερολόγιο του που εκδόθηκε και στα ελληνικά πώς: «Όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα είμαι σαν το ψάρι που το ξαναρίχνουν στο νερό του». Στο διάστημα των 19 χρόνων που έζησε στη Βουλγαρία, στη Πόλη και στην Ελλάδα σπούδασε εκ του σύνεγγυς την Ορθοδοξία και τη θεώρησε πηγή των εμπνεύσεών του και από εκεί ξεκινά η σκέψη του να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος με μια νέα Σύνοδο και να ξεχαστεί η ερεθιστική πρόσκληση: «Επιστρέψτε για να ενωθείτε μαζί μας»! 

Το 1944 μετακαλείται στο Παρίσι για να επιλύσει το πρόβλημα συνεργασίας Γάλλων επισκόπων με την δoσίλογη κυβέρνηση του Βισσύ, κάτι σαν τα πεπραγμένα της ημέτερης Αριστίνδην Συνόδου του 1967-1969! Παρέμεινε εκεί οκτώ χρόνια και επειδή τα διευθέτησε σοφά αναγορεύθηκε το 1953 σε καρδινάλιο πατριάρχη Βενετίας, όπου διακόνησε πάλι επί εξαετία μέχρι την εκλογή σε ηλικία 77 ετών σε πάπα Ρώμης το 1958. Την περίοδο της πατριαρχίας του στη Βενετία δέχεται επιστολή του Κρήτης Ευγενίου που του ζήτησε πληροφορίες περί της τύχης του ιερού λειψάνου της κάρας του Αποστόλου Τίτου και ο Ρονκάλλι του απαντά με ευγένεια και προθυμία μέσα στα τότε κρατούντα που όλα αποφασίζονταν από τον πάπα Πίο τον ΙΒ΄! 

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί πως μετά την Ανταλλαγή των πληθυσμών, το 1923, το τέμενος πού ανεγέρθηκε εκ νέου το 1872 μετά το σεισμό του 1856 στον τόπο αρχαίου ναού μας για να τιμηθεί ο κατακτητής του Χάνδακα Βεζύρης Κιοπρουλου, ήταν πλέον κτίριο της «ανταλλάξιμης περιουσίας» και διεκδικείτο ως στέγη από πολλούς. Ο μητροπολίτης Κρήτης Τίτος Ζωγραφίδης το διεκδίκησε με αγώνες και τελικά του παραχωρήθηκε και μετά από τις σχετικές τροποποιήσεις το εγκαινίασε το 1925 στη μνήμη του Πρωτοεπισκόπου της μεγαλονήσου Αποστόλου Τίτου. 

Ο καθηγητής Αριστείδης Πανώτης καταγράφει τον π. Πέτρο Ντυπρέ

Το δεύτερο θέμα ήταν η προϊστορία και η «πορεία» της Επανακομιδής στη Κρήτη της σεπτής Κάρας του Αποστόλου Τίτου. 

Η Γόρτυνα τη Ρωμαϊκή εποχή ήταν η επίκεντρη πόλη της Κρήτης και εκεί εγκαταστάθηκε τον πρώτο αιώνα το αποστολικό κλιμάκιο των συνεργατών του Παύλου και φαίνεται εκεί τάφηκε κοντά στην Ιουστινιάνεια βασιλική που πρόσφατα ανασκάφηκε ο πρώτος επίσκοπος Απόστολος Τίτος. Για τη διάσωση των λειψάνων του κατά τούς σφοδρούς σεισμούς του 6-7 αιώνα και από την Αραβική κατάκτηση της νήσου αυτά κατατέθηκαν στο Ηράκλειο το 981. Εκεί διαφυλάχθηκαν μέχρι που παρέδωσαν οι Βενετοί την μεγαλόνησο στους Οθωμανούς το 1669 και τα μετέφεραν στον Άγιο Μάρκο της Βενετίας. Όμως η τιμή προς τον Απόστολο Τίτο παρέμεινε στον κρητικό λαό όπως αποκαλύπτει η συνεχής ιστόρησή του στους μεσαιωνικούς ναούς της Κρήτης και ήταν λάθος η ταύτισή της μνήμης του με τα διασωθέντα ερείπια του ναού της Παναγίας της Κεράς. Μεγάλη ώθηση στον Παγκρήτειο εορτασμό του Αποστόλου δίδεται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδίως μετά την εκλογή στον τότε μητροπολιτικό θρόνο της Κρήτης του Ευγενίου Ψαλιδάκη, που εξέδωσε την Ακολουθία του Αποστόλου το 1951 Όταν έμαθε πως στη Βενετία πατριαρχεύει ο εύφημα γνωστός στην Ελλάδα Αγγελος Ρονκάλλι, ξεκινά την πρωτοβουλία που ήδη περιγράψαμε με αποτέλεσμα την απόκτηση των φωτογραφιών του ιερού λειψάνου. Τελικά η επιθυμία του κρητικού λαού ικανοποιήθηκε πλήρως μετά την σύγκληση της Β΄ Βατικανής Συνόδου, που άρχισε επί Ιωάννου ΚΓ΄ και μετά διετία έληξε επί Παύλου Στ΄ (1962-1964). Με το πέρας της συνοδικά αναγνωρίστηκε η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία ως αδελφής Εκκλησία, με κανονικότητα των μυστηρίων και της Ιεροσύνης της. Τότε και οι Διορθόδοξες Διασκέψεις ανταπέδωσαν παμψηφεί «τα ίσα» στη Ρώμη σύμφωνα μετά τα από αιώνων Συμβολικά κειμένα των Ορθοδόξων που παρά το σχίσμα πάντοτε ανεγνώρισαν την εκκλησιολογική υπόσταση του Δυτικού Πατριαρχείου ως κανονικής Εκκλησίας, εκτός των περιόδων των σκληρών αντιρρητικών αναμετρήσεων. 

Η Εκκλησία της Ρώμης για να διευθετήσει τις σχέσεις της με τις άλλες Εκκλησίες και Ομολογίες κατά την Β΄ Βατικανή Σύνοδό της συνέστησε μια Επιτροπή που μεταβλήθηκε τον Ιανουάριο του 1962 σε Γραμματεία «για την Ενότητα των χριστιανών». Ως πρόεδρος τέθηκε ο γηραιός διαπρεπής βιβλικός θεολόγος καρδινάλιος Αυγουστίνος Μπέα και συνεργάτες τον Ολλανδό επίσκοπο Ιωάννη Βίλλεμπραντς και τον Γάλλο ιερομόναχο π. Πέτρο Ντυπρέ (Ρ.Β.). Με τον Ντυπρέ συνδεόμουν με ειλικρινή φιλία από το 1953 όταν ήμουν τριτοετής στη Θεολογική Σχολή και ήλθε στην Αθήνα. Τότε τον βοήθησα να μάθει τα ελληνικά. Η φιλία μας διατηρήθηκε και μετά ταύτα και ανανεώθηκε μάλιστα όταν του είπα πώς ο θείος μου Αθανάσιος Μαρτίνος προετοίμαζε την έκδοση της Θ.Η.Ε. και χρειαζόμεθα επιστημονική συνεργασία με παρόμοιες εκδόσεις της Ευρώπης. Από το 1962 μέχρι το 1968 είχαμε με τον Βασίλη Μουστάκη την ευθύνη συντάξεων των λημμάτων της και συνεργαζόμεθα με τον ρωμαιοκαθολικό Βυζαντινολόγο π. Γρηγόριο Νόβακ (Α.Α.), που είχε μητέρα ορθόδοξη και σεβόταν απόλυτα τη πίστη της. Οι τρεις μας σταθήκαμε ομόψυχοι για να περατωθεί αυτό το εκδοτικό θεολογικό κατόρθωμα του 20ου αιώνα. 

Ο π. Πέτρος διορίζεται στις 15 /1/1962 υπογραμματέας στη «Γραμματεία για την ενότητα» του Βατικανού με αρμοδιότητα τις σχέσεις με τούς Ορθοδόξους. Στις αρχές Φεβρουαρίου φεύγει από τα Ιεροσόλυμα, που ήταν καθηγητής Θεολογίας και διέρχεται από το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Εκεί τον υποδεχθήκαμε ο π. Νόβακ, ο Βασίλης Μουστάκης και η ταπεινότητά μου και πήγαμε για γεύμα στην παραλία του Εδέμ του Π. Φαλήρου. Εκεί επί πεντάωρο μας είπε τις σκέψεις του για την νέα αποστολή του και ζήτησε τις συμβουλές μας. Του προτείναμε τους πλέον λυσιτελέστερους τρόπους προσεγγίσεως του εκκλησιαστικού χώρου μας που τότε ήταν η επιθυμία επιστροφής των ιερών λειψάνων που ο λαός μας στερήθηκε εξαιτίας των αλλεπάλληλων περιπετειών του αλλά και η ανάγκη προωθήσεως των υποτροφιών για επιμόρφωση των κληρικών και θεολόγων μας. Και τα δύο τα ανέλαβε υπεύθυνα και τα διεκπεραίωσε με ζήλο και χωρίς την παραμικρή ιδιοτέλεια. Τα αποτελέσματα τα είδα όταν ήμουν αποσπασμένος ως καθηγητής για τα εκκλησιαστικά ζητήματα στο γραφείο του υπουργού Παιδείας Γρηγόρη Κασιμάτη και τότε υπέδειξα στον Πατρών Κωνσταντίνο τον ορθό δρόμο για την επιστροφή της κάρας του Πρωτοκλήτου, γεγονός για τα οποία έχω γράψει το 1971 στον τόμο των «Ειρηνοποιών» (παραπομπή 250). 

Στη συνέχεια αρχίζειαπό το 1963 η ραγδαία εξέλιξη των εκκλησιαστικών γεγονότων μεταξύ Βατικανού και Φαναρίου και ο π. Ντυπρέεξελίχθηκε σε προάγγελο των σπουδαίων αυτών ιστορικών πρωτοβουλιών! Εξ αυτού και ο πατριάρχης Αθηναγόρας ο πάνυ τον αποκαλούσε «Αγαθάγγελο»! Ήταν η εποχή που επί πάπα Παύλου Στ΄ επανήλθε το θέμα της κάρας του Αποστόλου Τίτου και το διευθέτησε άριστα ο διάδοχος του πάπα Ρονκάλλι στη Βενετία και στενός φίλος του, καρδινάλιος Ιωάννης Ουρμπάνι. Στις 9 Μαρτίου 1965 ο Πατριάρχης Βενετίας ειδοποίησε τον αρχιεπίσκοπο Ευγένιο, ότι η Τιμία Κάρα είναι στην διάθεση της Εκκλησίας της Κρήτης. Βασική όμως απόφαση της Ρώμης ήταν να γίνει η επιστροφή με την αρχική λειψανοθήκη. Όμως αυτή παρά την έρευνα δεν βρέθηκε, όπως έγινε με την κάρα του Πρωτοκλήτου, και έπρεπε να κατασκευαστεί νέα. Τότε ερωτήθηκα από τον μακαρίτη φίλο μου Γιώργο Βογιατζή αλλά δεν εισακούστηκα. Επεκράτησε η μανία της εποχής που ήθελε μιτροφορία των ιερών λειψάνων, εξ επιρροής της σεπτής κάρας του Αγίου Νεκταρίου! Τελικά πραγματοποιήθηκε πέραν του έτους η Επανακομιδή της σεπτής κάρας του Αποστόλου Τίτου στο Ηράκλειο την 15η Μαΐου 1966, ύστερα από 296 χρόνια, στην οποία είχα την ευλογία να παρίσταμαι πριν 47 χρόνια και να την έχω στο αρχείο μου σε διαφάνειες. Στο σημείο αυτό υπενθύμισα στους συμμετέχοντες στην ημερίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης πως στις 18 Μαΐου του 2007, πριν έξι ακριβώς χρόνια, στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης κηδευόταν η σορός του επισκόπου Θηβάρεως της Τυνισίας μακαριστού Πέτρου Ντυπρέ (1922-2007). Ήταν ο πρωτοπόρος μαχητής που συμπλήρωσε την ανδραγαθία του κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο με τους τίμιους κόπους του και μετά την ανάδειξή του σε ιεράρχη (6-1-1990) μέχρι την κοίμησή του (13-5-2007) για την επανασυνάντηση της Δύσεως με την Ανατολή Αιωνία η μνήμη του ρηξικέλευθου και αφοσιωμένου αυτού κληρικού της Πρεσβυτέρας Ρώμης. 

Ευχαριστώ για την πρόσκληση της Ιεράς Συνόδου της Κρήτης να συμμετέχω σε μια Ημερίδα οικοδομής του κρητικού λαού που συνεκλήθη για να εξάρει την υπεύθυνη διακονία του μεγάλου Πατριάρχη Αθηναγόρα που ακόμη ηχεί στα αυτιά μου η φράση του: «παιδί μου η Εκκλησία πάντα πορεύεται ως ζωντανή Αγία αδελφότητα αγάπης, μακρυά από φθηνές προχειρολογίες και φαντασιώσεις που αναξέουν μόνον πληγές».Ήταν ο χαρισματικός ταγός που απέδειξε πώς η ζωή της Ορθοδοξίας δεν αποτελματώθηκε από τους φυλετισμούς, ούτε και μπόρεσαν ποτέ πρόσωπα και φατρίες οργανώσεων να διασαλεύσουν την αγία ενότητά της. Ο πατριάρχης Αθηναγόρας κηδόμενος της συνοδικότητος της Εκκλησίας μας για την ομαλή λειτουργία της συνήγαγε τους Ορθοδόξους σε Διασκέψεις οι οποίες με σαφή "ψήφο των πλειόνων" Πανορθόδοξα αποφάνθηκαν για τηνεπ' αόριστον χρόνο «εκκλησιαστική εκεχειρία», ώστε σε ατμόσφαιρα καταλλαγής να ευοδωθούν οι Θεολογικοί Διάλογοι. Εξ άλλου αυτό πράττουν πάντοτε οι αντιμαχόμενοι προσδοκώντες συμφωνία για την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών τους. Η «εκεχειρία» ως περίοδος ανακωχής απομονώνει τους εκατέρωθεν πολεμοχαρείς που τρέφονται από το επιθετικό μένος τους. Προς εμπέδωση του πνεύματος της καταλλαγής «απρακτούν» και ιεροί κανόνες που θεσπίστηκαν άλλοτε ως «φυλακή» του ορθοδόξου φρονήματος, όπως είναι εκείνοι «της συμπροσευχής» που σήμερα έγιναν το «εφαλτήριο» των διαφόρων κεκρακτών που συναγωνίζονται ποιος θα επαναφέρει στην επιφάνεια παλαιές αντιθέσεις και προκαταλήψεις για να παρασύρουν τον Λαό του Θεού στον εκκλησιαστικό διχασμό με υποκειμενικά ιδεολογήματα από δειλία και κακοπιστία, γιατί δεν πιστεύουν πωςη Αλήθεια της Ορθοδοξίας έντιμα διαλεγόμενη πάντοτε θριαμβεύει! 

Παρόμοιο παράδειγμα εκεχειρίας είναι: η ευλαβής και τολμηρή για την εποχή προσφώνηση του οικτρά κακοποιημένου από τους ζηλωτές Αγίου Μάρκου του Ευγενικού προς τον πάπα Ευγένιο Δ΄ πριν την θλιβερή έκβαση της Συνόδου της Φλωρεντίας το 1439. (Βλ. Βίκτωρος Ματθαίου. Ο μέγας Συναξαριστής. έκδ. 1998. τ. Β΄. Φεβρ. σσ. 628-629). Με το ίδιο πνεύμα μίλησε στη εποχή μας και ένας διαπρεπής Γάλλος θεολόγος ο Ιωάννης Ντανιελλού που έγραφε πως μεταξύ των δύο Εκκλησιών της μιας Ρώμης:«το δόγμα είναι σχεδόν κοινό και η παράδοση οι δε μεσαιωνικές θεολογούμενες απόψεις και τα διαφορετικά έθιμα προϋπάρχουν των γεγονότων του ΙΑ΄ αιώνα και δεν αντέχουν για να διαιωνίζουν το σχίσμα στην Μία Εκκλησία». 

Η Εκκλησία της Κρήτης, επί πλέον από κάθε άλλη εν Ελλάδι διοίκηση στο κλίμα του Πατριαρχείου παραμένει πάντοτε εδραία στην από αιώνων οικουμενική παράδοση της Ορθοδοξίας. Εξ αυτού δεν μπόρεσαν ποτέ να ριζώσουν στο έδαφός της τα ατίθασα «εκτοπλάσματα» της ποιμαντικής ανεπάρκειας του ελλαδικού αυτοκεφαλισμού για να διαιρέσουν τον κλήρο και τον λαό. Οι Κρήτες αρχιερείς, μνήμονες της στοργής της Μητρός Εκκλησίας οργάνωσαν Συνοδική Ημερίδα τιμής για πρόσωπα και γεγονότα που άφησαν αγαθή μνήμη. Δεν συνήγαγαν σε Ημερίδα ιδιόβουλους, δεινολόγους και μεμψίμοιρους γογγυστές για να λοιδορήσουν αναιδέστατα τον Πατριάρχη του Γένους μας για τους χειρισμούς της υπεύθυνης διακονίας του. Οι Κρήτες ιεράρχες ποτέ δεν επέτρεψαν να ακουστούν «επ' εκκλησίαις» ρήματα αδίστακτων υβρίζοντα τις Πανορθόδοξες αποφάσεις για τον «εν ίσοις όροις» Θεολογικό Διάλογο. Και τούτο διότι γνωρίζουν πως η ασυδοσία λόγων συνήθως εκπορεύεται από εκείνους που αναιδώς εκβίασαν την προαγωγή τους και να παραμένουν ασύντακτοι στην συνοδικότητα της Εκκλησίας. Αυτά έπραξαν από εγωπαθή ιδιοτέλεια ιεράρχες το 1935 και η Εκκλησία τους έστειλε καθηκόντως να «εφησυχάσουν»! Γιατί είναι πλάνη να νομίζεται μερικοί ότι τους προστατεύει επ' άπειρο η επίκληση της «αυτοκεφαλίας» όταν αυτή παραβιάζεται γιατί αυτή είναι μια δοτή διακονία από την Μητέρα Εκκλησία όπως και η ημιαυτονομία και όταν υφίσταται ανικανότητα διοικήσεως και προσβάλλεται τότε αναιρούνται Τόμοι αλλά και Πράξεις προς μείζονα προστασία της ενότητος της Εκκλησίας εντός του πατριαρχικού κλίματος! Εκείνοι που προχειρολογούν Φαρμακίδεια αγνοούν ότι ο Πατριάρχης μας ποτέ δεν έχει παραιτηθεί των πνευματικών δικαιωμάτων του στις Νέες Χώρες,τα οποία και έχουν συνταγματικά κατοχυρωθεί. Όταν κρίνει δύναται να με την Μείζονα Σύνοδό του να παιδαγωγήσει κάθε κληρικό που «γυμνή τη κεφαλή» διχάζει το Πλήρωμα της Εκκλησίας και αυτού που συνδιοικείται με «αυτοκεφαλία». Ο Τόμος του 1850 θα είχε αρθεί από τον πατριάρχη Άνθιμο Δ΄ μετά την πολιτική παρέμβαση με την νομοθεσία του 1852 αν δεν παρακαλούσε ο τσάρος Αλέξανδρος τον Πατριάρχη να συγχωρήσει το λάθος της ελληνικής κυβερνήσεως για να στερεωθεί ο βασιλικός θεσμός στη χώρα. Ο δε σημερινός Πατριάρχης γνωρίζει τον 6ο κανόνα της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου που εντοπίζει, «τους φιλέχθρως συκοφαντούντας τους οικονομούντες τα εκκλησιαστικά πράγματα με προσποιημένες ομολογίες δια το ταράσσειν την Εκκλησίαν» και η επιείκεια της «Οικονομίας» εξαντλείται! Οι Κρήτες ιεράρχες δεν ευτέλισαν ποτέ την διακονία τους γενόμενοι σπερμολόγοι οργανωσιακών καπετανάτων ή του ψευτοζηλωτισμού για να ταράξουν την Εκκλησία μας.Και τούτο γιατί γνωρίζουν ότι όλες οι εκκλησιαστικές διοικήσεις της σημερινής ελληνικής επικράτειας και εκείνη της αυτοκεφαλίας, συλλειτουργούν επί 1200 χρόνια μέσα στην κανονική δικαιοδοσία της Μητρός Εκκλησίας της Κων/πόλεως από την οποία πηγάζει διαχρονικά και η όλη εκκλησιολογική υπόσταση τους ως θεσμών. Αυτά διδάσκει η Εκκλησιαστική Ιστορία και το Κανονικό Δίκαιο της Εκκλησίας μας. Όμως φαίνεται πως κάποιοι ποτέ δεν έμαθαν ότι την πορεία της Εκκλησίας την σηματοδοτούν μόνον τα επίσημα κείμενα και οι εκκλησιαστικές πράξεις της και όχι οι υλακές όσων δαιμονικά σπρώχνουν τον ελλαδισμό επαρχιωτισμό την ψυχοφθόρα αταξία και στη ρήξη με την πηγή της ευσεβείας του ελληνικού λαού.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΣΛΟΒΑΚΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ - ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ

June 8, 2013, 12:35 am

≫ Next: "Χριστός Ανέστη" στον Αξό της Καππαδοκίας ύστερα από 90 χρόνια

≪ Previous: ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ

$

0

0

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί Εἰδήσεις 

Ὁ Ἐξοχ. Πρωθυπουργός τῆς Σλοβακίας εἰς τά Πατριαρχεῖα 

 Τήν Παρασκευήν, 7ην Ἰουνίου, ὁ Ἐξοχ. κ. Robert Fico, Πρωθυπουργός τῆς Σλοβακίας, ἐπεσκέφθη, ἐν τοῖς πλαισίοις ἐπισκέψεώς του εἰς τήν Τουρκίαν, τήν Α. Θ. Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ. κ. Βαρθολομαῖον, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ Πρέσβεως τῆς Χώρας Ἐξοχ. κ. Milan Zachar, τοῦ ἐνταῦθα Γεν. Προξένου αὐτῆς Ἐντιμ. κ. Jozef Šesták, καί ἄλλων ὑψηλοβάθμων συνεργατῶν αὐτοῦ. 

Κατά τήν συνάντησιν παρέστη ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ. 

Τῇ Α. Ἐξοχότητι ἀπεδόθησαν αἱ ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Πρωτοκόλλου προβλεπόμεναι τιμαί κατά τήν τε προσέλευσιν καί τήν ἀναχώρησιν αὐτῆς ἐκ τῶν Πατριαρχείων, προσεκύνησε δέ αὕτη καί εἰς τόν Π. Πατριαρχικόν Ναόν. 

Ὁ Πατριάρχης εἰς Καππαδοκίαν 

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 8ης τρ. μ., ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Προικονήσσου κ. Ἰωσήφ καί Ἰκονίου κ. Θεολήπτου, τῶν Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχου κ. Βενιαμίν καί Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀγαθαγγέλου Σίσκου, τοῦ Ἱερολ. Πατριαρχικοῦ Διακόνου κ. Νήφωνος Τσιμαλῆ καί τῶν Ἐντιμ. κ. κ. Νικολάου Μαγγίνα, Δημοσιογράφου – Φωτογράφου, καί Μαρίου Ταρίνα, Κλητῆρος, ἀνεχώρησεν ἀεροπορικῶς εἰς Καισάρειαν διά τό ἐτήσιον προσκύνημα Αὐτοῦ εἰς Καππαδοκίαν.

"Χριστός Ανέστη" στον Αξό της Καππαδοκίας ύστερα από 90 χρόνια

June 9, 2013, 2:37 am

≫ Next: Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Έμεινε ζωντανή η ρίζα του δένδρου που κάποιοι νόμισαν ότι "ετάφη" (ΦΩΤΟ)

≪ Previous: Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΣΛΟΒΑΚΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ - ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ

$

0

0

Καππαδοκία, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα 

Στην Αγιοτόκο Καππαδοκία βρίσκεται από το Σάββατο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος πραγματοποιώντας την καθιερωμένη ετήσια προσκυνηματική επίσκεψη του στην ποτισμένη με το αίμα των Αγίων και των μαρτύρων της Ορθοδοξίας και του Γένους μας μικρασιατική γη. 

Το Σάββατο το απόγευμα χοροστάτησε στην Ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό της Αγίας Μακρίνας Αξού που μαρτυρεί το παρελθόν του τόπου, το βυζαντινό αλλά και εκείνο που ακολούθησε, της συνύπαρξης ανθρώπων διαφορετικής πίστης σε έναν τόπο που ο χριστιανισμός δημιούργησε πολιτισμό και μέσα στα χώματά του "φιλοξενεί" αμέτρητους κεκοιμημένους αδελφούς. Στον Ιερό Ναό της Αγίας Μακρίνας ακούστηκε και πάλι, ύστερα από 90 χρόνια σιωπής, το "Χριστός Ανέστη". "Ευρισκόμεθα εις την Αξόν της Καππαδοκίας, εις τον χώρον τούτον της καθ' ημάς Ανατολής, όπου αι έννοιαι και τα βιώματα Ορθόδοξος πίστις, θρύλος, παράδοσις, γνώσις, δέησις, διδασκαλία, εξομολόγησις, επιστήμη, δημιουργία, και περιληπτικώς ζωή μαρτυρούν και αποκαλύπτουν", σημείωσε στην ομιλία του, μετά τον εσπερινό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης. 

"Ο Ιερός αυτός Ναός της Αγίας Μακρίνης, με τις σκοτεινιασμένες από τον χρόνον και την εγκατάλειψιν αγιογραφίες Αγίων και Μαρτύρων της πίστεώς μας, στέκεται όρθιος και μαρτυρεί. Έργον κάποιου ανώνυμου ασφαλώς αγιογράφου αι τοιχογραφίαι εδώ και εις ολόκληρον την Καππαδοκίαν, αποτελούν μίαν "ζωγραφιάν", βγαλμένην μέσα από το σεντούκι του χρόνου", τόνισε και σε άλλο σημείο της ομιλίας του επεσήμανε: "Μία "ζωγραφιά", λοιπόν, η Αξός της καθ ἡμας Ανατολής. Μία χώρα ρωμηοσύνης και ονείρου. Μία περιοχή δημιουργίας.Ένας τόπος άγιος ο οποίος μας καλεί "να λύσωμεν τον ιμάντα των υποδημάτων μας" και να προσέλθωμεν απλώς, δια να ιδούμε, ευρισκόμενοι επί την ηλίου δύσιν, "φως ιλαρόν, αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός, ουρανίου μάκαρος". Και είναι μεγάλη η χαρά και η συγκίνησίς μας να ψάλλωμεν όλοι μαζί απόψε το "Χριστός Ανέστη" και να αναπέμπωμεν σιωπηλήν προσευχήν και μοναδικήν ακολουθίαν, μετά 90 ολόκληρα χρόνια,εις τον ερειπωμένον αυτόν Ιερόν Ναόν της Αγίας Μακρίνης, ο οποίος όμως ίσταται όρθιος και περίβλεπτος εις "μαρτύριον ζωής". Αλλά μήπως εσταμάτησε ποτέ η νοερά δοξολογία των αψύχων και των εμψύχων, των βράχων και της κτίσεως όλης, των πατέρων και αδελφών μας οι οποίοι έζησαν εις τα λαξευτά υπόγεια του πρώτου χωριού της Αξού μέχρι να μεταφερθούν εις το σημερινόν, έργον των χειρών των; Η δοξολογία συνεχίζεται... η παρουσία αέναος... το θαύμα επαναλαμβάνεται αισθητώς και αναισθήτως από τον σύγχρονον άνθρωπον, τον εντόπιον, και κυρίως από τον προσκυνητήν. Είναι όμως θαύμα και η απλή ακόμη προσευχητική παρουσία εις χώρους ημετέρους". 

Απευθυνόμενος στους καταγόμενους από την Καππαδοκία προσκυνητές από την Ελλάδα και αλλού και συνοδεύουν στο Πατριαρχικό προσκύνημα ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπενθύμισε το χρέος όλων. "Χρέος και ευθύνη όλων μας είναι να ενισχύσωμεν την προσπάθειαν αυτήν, την αναζωογόνησιν δηλαδή της πνευματικής παραδόσεως της Καππαδοκίας και την εμπειρίαν του χριστιανικού τούτου πολιτισμού, του μεγαλουργήσαντος επί δύο και πλέον χιλιετίας". 

Τον Οικουμενικό Πατριάρχη συνοδεύουνοι Μητροπολίτες Προικοννήσου Ιωσήφ, Ικονίου Θεόληπτος και Μπουένος Άιρες Ταράσιος ενώ μεταξύ των προσκυνητών είναι ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάξιμος Χαρακόπουλος και η Γενική Γραμματέας Πολιτισμού του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, κυρία Λίνα Μενδώνη. 

Ακολουθείολόκληρη η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη στον Ι.Ν. Μακρίνας 

Ιερώτατοι και αγαπητοί εν Χριστώ Αναστάντι αδελφοί, 

Εξοχώτατοι κύριε Υπουργέ και κύριοι Βουλευταί, 

Εντιμολογιώτατοι Άρχοντες οφφικιάλιοι, Πατέρες, Αδελφοί και Τέκνα της Εκκλησίας, ευλογημένοι προσκυνηταί της Αγιοτόκου ταύτης γης της Αξού της Καππαδοκίας, Χριστός Ανέστη! Ευρισκόμεθα εις την Αξόν της Καππαδοκίας, εις τον χώρον τούτον της καθ' ημάς Ανατολής, όπου αι έννοιαι και τα βιώματα Ορθόδοξος πίστις, θρύλος, παράδοσις, γνώσις, δέησις, διδασκαλία, εξομολόγησις, επιστήμη, δημιουργία, και περιληπτικώς ζωη μαρτυρούν και αποκαλύπτουν. 

Ο Ιερός αυτός Ναός της Αγίας Μακρίνης, με τις σκοτεινιασμένες από τον χρόνον και την εγκατάλειψιν αγιογραφίες Αγίων και Μαρτύρων της πίστεώς μας, στέκεται όρθιος και μαρτυρεί. Έργον κάποιου ανώνυμου ασφαλώς αγιογράφου αι τοιχογραφίαι εδώ και εις ολόκληρον την Καππαδοκίαν, αποτελούν μίαν "ζωγραφιάν", βγαλμένην μέσα από το σεντούκι του χρόνου. Εις την "ζωγραφιάν" αυτήν ημείς θα εβλέπαμε με τα πήλινα πεπερασμένα μάτια μας, εάν ημπορούσαμε, τινάζοντας έστω προς στιγμήν τον κουρνιαχτόν του αμφιβληστροειδούς μας και "πλουτίζοντάς τον" με ολίγον θεϊκόν φως, θα εβλέπαμε, λέγομεν, "τα επέκεινα" της ζωγραφιάς: το εσωτερικόν του μυστηρίου, τα φωτοστέφανα αλλά και τα αγκάθινα στεφάνια, και το ανώνυμον, όπως ανώνυμη άλλωστε είναι και η επίγειος ζωη μας, έστω και αν προσπαθούμε να την κάνουμε επώνυμον με "τρόπους" και "λόγους" και με "έργα" ανθρώπινα, βιάζοντας πολλές φορές την ελευθερίαν με την οποίαν μας επροίκισεν ο Θεός. Θα εβλέπαμε, λοιπόν, το μυστήριον, τον στέφανον και το ανώνυμον της ζωής μας. Και γνωρίζομεν έτσι εις μίαν ζωγραφιάν, εις μίαν αγιογραφίαν, του "μυστηρίου την δύναμιν", την δυναμικήν της ζωής, την δόξαν της αληθείας. "Δόξης αεί φρόντιζε της αιωνίου• η γαρ παρούσα ψεύδεται καθ' ημέραν" (Γρηγορίου του Θεολόγου, Έπη Θεολογικά, Ποίημα ΛΒ´, Γνώμαι δίστιχοι, P.G. 37,924). 

Μία "ζωγραφιά", λοιπόν, η Αξός της καθ ἡμας Ανατολής. Μία χώρα ρωμηοσύνης και ονείρου. Μία περιοχή δημιουργίας. Ένας τόπος άγιος ο οποίος μας καλεί "να λύσωμεν τον ιμάντα των υποδημάτων μας" και να προσέλθωμεν απλώς, δια να ιδούμε, ευρισκόμενοι επί την ηλίου δύσιν, "φως ιλαρόν, αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός, ουρανίου μάκαρος". Και είναι μεγάλη η χαρά και η συγκίνησίς μας να ψάλλωμεν όλοι μαζί απόψε το "Χριστός Ανέστη" και να αναπέμπωμεν σιωπηλήν προσευχήν και μοναδικήν ακολουθίαν, μετά 90 ολόκληρα χρόνια, εις τον ερειπωμένον αυτόν Ιερόν Ναόν της Αγίας Μακρίνης, ο οποίος όμως ίσταται όρθιος και περίβλεπτος εις "μαρτύριον ζωής". Αλλά μήπως εσταμάτησε ποτέ η νοερά δοξολογία των αψύχων και των εμψύχων, των βράχων και της κτίσεως όλης, των πατέρων και αδελφών μας οι οποίοι έζησαν εις τα λαξευτά υπόγεια του πρώτου χωριού της Αξού μέχρι να μεταφερθούν εις το σημερινόν, έργον των χειρών των; Η δοξολογία συνεχίζεται... η παρουσία αέναος... το θαύμα επαναλαμβάνεται αισθητώς και αναισθήτως από τον σύγχρονον άνθρωπον, τον εντόπιον, και κυρίως από τον προσκυνητήν. Είναι όμως θαύμα και η απλή ακόμη προσευχητική παρουσία εις χώρους ημετέρους. 

Χαιρόμεθα, λοιπόν, μαζί σας, αδελφοί και τέκνα, που διαλογιζόμεθα εντός του Ναού τούτου των πατέρων μας και προσευχόμεθα σιωπηλώς, με καρδιές χαρούμενες, με μάτια δακρυσμένα, μαζί με τις παραστάσεις της Ζωγραφιάς, προσευχόμεθα εις Εκείνον που είναι ως αληθώς "Μεγας και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων" Του και γινόμεθα "υμνωδοί άπαυστοι της Θεότητός" Του με μια μόνον παράκλησιν να δεχθή την αίνεσιν "και ημών των πηλίνων και γηγενών και την ικεσίαν ως εύσπλαγχνος". 

Συμπροσευχόμεθα, με τούς παρόντας προσκυνητάς από όλην την Κρήτην, με απογόνους των Αξενών, οι οποίοι ζουν εκεί εις την άλλην χώραν των Αγίων και των ηρώων, οι πρόγονοι των οποίων είχον εγκατασταθή το πρώτον εις την Νεαν Αξόν Γιαννιτσών, αλλά και εις τα υπόλοιπα μέρη της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου. Χαιρόμεθα με τούς εκπροσώπους των Συλλόγων Μικρασιατών Κρήτης, Πολιτιστικού Φιλισίων, Πολιτιστικού Καλού Χωριού Μονοφατσίου, Φιλων Περιβάλλοντος Φαραγγιανών, Αδελφότητος Αξενών Θεσσαλονίκης, Πολιτιστικού Συλλόγου Αξού Γιαννιτσών. Και αξιολογούμεν το γεγονός ως επανασυνάντησιν και ως αέναον ιερουργίαν του μυστηρίου της ανθρωπίνης ψυχής. Του μυστηρίου του "Ίδε ο άνθρωπος!", ως αναγράφεται και εις υπέρθυρον επιγραφήν οίκου ευπατρίδου Καππαδόκου: "Άνθρωπε! ει μεν φίλος πέφυκας είσελθε χαίρων• ει δε εχθρός και επίβουλος πόρρω της πύλης ταύτης• Σήμερον εμού, αύριον ετέρου και ουδέποτε ουδενός. Εν έτει 1853". Αυτό είναι το μυστήριον της επανασυναντήσεως, το να κατέχης κάτι και συγχρόνως να το θεωρής ξένον και να ομολογής με συντριβήν ότι τίποτε δεν είναι ιδικόν μας, ούτε και αυτό το σώμα, το οποίον ανήκει εις την γην, ούτε η ψυχή, η οποία ανήκει εις τον "των αοράτων Κτίστην". 

Γνωρίζομεν επίσης την χαράν την ιδικήν σας, των απογόνων των Αξιωτών δια το σημαντικόν τούτο γεγονός της επανασυναντήσεως Πατριάρχου Οικουμενικού και μελών της κληρουχίας αυτού εις τας εδώ πατρογονικάς εστίας. Τι και "αν δεν ανάβει το καντήλι και αν δεν καίει το λιβάνι", κατά τον ποιητήν; Αρκεί που συνεχίζει "το φως της Αναστάσεως να λάμπη και να φωτίζη" αόρατα και τρανταχτά, "παύον δεινών ημών επαναστάσεις, πάσης θλίψεως απαλλάττον ημάς". 

Άλλωστε, η Αξός, εκ των πλέον σημαντικών κέντρων της Νοτίου Καππαδοκίας, απετέλει, μαζί με το Μιστί, τα Φλογητά, την Μαλακοπήν και την Δηλαν, φάρον της Ορθοδόξου Πιστεως εις την ιστορικήν αυτήν περιοχήν μέχρι το έτος 1924, όταν περιστάσεις και περιπτώσεις του βίου, ανθρώπινοι αδυναμίαι και ακαταστασία ψυχής και σκότος νοός, επέβαλαν την εγκατάλειψιν των ιερών και οσίων και την μεταφύτευσιν του Δενδρου, αλλαχού, όχι όμως της Ρίζης, η οποία παραμένει εδώ και προβληματίζει και τρέφει και ζωογονεί το δέντρον όπου και αν μετεφυτεύθη, έστω και αν απέκτησεν ιδικές του ρίζες, ποτέ τόσο σταθερές σαν τις πρώτες. 

Αισθανόμεθα καθήκον ιερόν, της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και ιδικόν σας, ως γόνων ευλαβών Καππαδοκών, την διατήρησιν ζώσης της μνήμης της ηρωοτόκου και Αγιοτόκου Καππαδοκικής γης και μέσω της επαφής προς τον τόπον να συνεχίσωμεν την επικοινωνίαν με την ψυχήν των προαπελθόντων Καππαδοκών, εις τούς οποίους "πνεύμα διήλθε και ουχ υπάρχει και ουδείς ανθρώπων επιγινώσκει τον τόπον αυτού" (πρβλ. Ψαλμ. 102, 16), εκεί που αναμένει την τελικήν θείαν κρίσιν κατά τα επί γης έργα. Και ευχόμεθα όλα τα πνεύματα των προαπελθόντων πατέρων μας να αναπαύωνται "εις την κατάπαυσιν του Κυρίου", εις το ανέσπερον φως της Αναστάσεως, που πηγάζει από τον θεοδόχον Τάφον Του. Και αν όμως δεν γνωρίζωμεν που είναι το πνεύμα, βιώνομεν ότι Χριστός Ανέστη και αληθώς μαρτυρείται εις όσα δια της Χάριτος του Θεού κατέλιπε και ενταύθα το καππαδοκικόν πνεύμα προς ευρύτερον παραδειγματισμόν. 

Χρέος και ευθύνη όλων μας είναι να ενισχύσωμεν την προσπάθειαν αυτήν,την αναζωογόνησιν δηλαδή της πνευματικής παραδόσεως της Καππαδοκίας και την εμπειρίαν του χριστιανικού τούτου πολιτισμού, του μεγαλουργήσαντος επί δύο και πλέον χιλιετίας. 

Ως ο τυφλός εκ γενετής, αναζητούμεν και ημείς εις τούς τόπους τούτους το φως εκείνο της ζωής, τον οποίον εφώτιζε τόσους αιώνας τούς πιστούς της Αξού να έχουν ως μοναδικόν προορισμόν εις την ζωήν των, Εκείνον, "τον κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα, σταυρωθέντα, παθόντα και ταφέντα και αναστάντα εκ νεκρών..., δι' Ου τα πάντα εγένετο", και ο Οποίος είναι ο μόνος ιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας, ο χορηγός του φωτός. 

Είναι αληθώς μεγάλη ευλογία η λατρευτική αυτή σύναξίς μας. Διότι τελείται εις τον Ναόν μιας χαρακτηριστικής πνευματικής μορφής της Καππαδοκίας, της Οσίας Μακρίνης, η οποία εσφράγισε δια του βίου της τον γυναικείον Ορθόδοξον Μοναχισμόν και υπήρξεν υπόδειγμα αγίας γυναικός. Ήτο η προστάτρια των προγόνων σας και η ευλάβεια και καταφυγή προς την Αγίαν είχε κεντρικήν θέσιν εις την ζωήν των. Εις το όνομά της εσεμνύνοντο πολλαί εξ αυτών και μετά τον Κυριον και την Παναγίαν Μητέρα Του εκείνην επεκαλούντο εις εύκαιρον βοήθειαν. Το εκτός του Ιερού τούτου Ναού βαθύ φρέαρ του Αγιάσματός της προσέφερεν αενάως την ίασιν εις πλήθος ασθενούντων, χριστιανών και μη, ως μία άλλη αληθής κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Διατί; Απλώς, διότι "δι ἀσκήσεως και ηθών τελειότητος εχρημάτισε νύμφη του Σωτήρος Χριστού περίδοξος" (Απολυτίκιον). Η Αγία και οι τέσσαρες αδελφοί της, ο Μεγας Βασίλειος, ο Άγιος Γρηγόριος Νυσσης, ο Άγιος Ναυκράτιος και ο Άγιος Πετρος Σεβαστείας, συνετέλεσαν σημαντικώς εις την ανάδειξιν της Καππαδοκίας ως θερμοκηπίου ανθήσεως της χριστιανικής πίστεως και μαρτυρίας. 

Η διατήρησις, λοιπόν, ασβέστου της μνήμης της γενετείρας των μακαρίων και δια την φιλευσέβειαν διακρινομένων προγόνων σας, με την πολυποίκιλον δραστηριότητα των Συλλόγων σας απανταχού της γης, και μάλιστα εις την ευλογημένην Ελλάδα, αποτελεί και χρέος ευγνωμοσύνης προς εκείνους, αλλά και χρέος ωφελείας προς τούς σημερινούς και τούς επερχομένους μέχρι της συντελείας του αιώνος απογόνους των. Η καλή γνώσις της ιστορικής πορείας και της Ριζης μας είναι η ασφαλιστική δικλείς δια την καρποφορίαν του μεταφυτευθέντος Δενδρου δια της μιμήσεως αξιεπαίνων πράξεων και της αποφυγής επιμέμπτων λαθών. Συγχρόνως, η άρδευσις της πορείας του βίου με τον πλούτον της πατρογονικής παραδόσεως συντελεί καταλυτικώς εις την κοινωνικήν εξισορρόπησιν και αποτελεί την βάσιν δια την χάραξιν περαιτέρω ορθών πρωτοβουλιών και ενεργειών. 

Αδελφοί και Πατέρες, 

Υμνούντες απόψε Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα Θεόν, εδώ εις την Αγίαν Μακρίναν της Αξού, είναι βαθυτάτη και συγκλονιστική η συγκίνησίς μας από τον παλμόν των καρδιών σας, τον οποίον αισθανόμεθα να αντηχή εις την ιδικήν μας καρδίαν. Από όλας τας χαράς, τας οποίας δύναται να αισθανθή ο άνθρωπος, η πλέον πλουσία, η περισσότερον πλήρης, η χαροποιούσα την όλην ύπαρξιν περισσότερον από κάθε άλλην, είναι η χαρά της καρδιακής κοινωνίας, της ταυτότητος των αισθημάτων, της εκπομπής και λήψεως εις την ιδίαν συχνότητα της αμοιβαίας αγάπης και τιμής, του σεβασμού και της εκτιμήσεως του ενός προς τον άλλον. 

Ήδη από της αρχαιοτάτης εποχής οι κατοικήσαντες εις τον ευλογημένον αυτόν τόπον, παλαίοντες μεταξύ του καλού και του κακού, είχον διαγνώσει την υπερτέραν και αυτής της ζωής χαράν της φιλίας και της συγκροτούσης τον κόσμον φιλότητος. Διο και απεδέχθησαν προθύμως και διέσωσαν και διέδωσαν, με τους λόγους και τα έργα τους, με τα συγγράμματά τους, το χριστιανικόν κήρυγμα της αγάπης και της ειρήνης και της συνυπάρξεως και συνεργασίας με όλους τούς λαούς και απέρριψαν ως κίβδηλα τα κηρύγματα του μίσους και της βιαίας επικρατήσεως. Και εγίνοντο με την χάριν του Θεού φωτοδόται και εκπολιτισταί, και ως μικρά ζύμη επέδρων ευεργετικώς επί των ανθρωπίνων κοινωνιών, ως μαρτυρεί η ιστορία. Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον καυχάται δια τους Καππαδόκας, τους μικρούς μεν εις αριθμόν αλλά μεγάλους εις αισθήματα. Καυχάται δια τους αειμνήστους Καππαδόκας αλλά και δια σας, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα, τους απογόνους αυτών, δια την σταθεράν προσήλωσίν σας εις τας ευαγγελικάς αρχάς της αγάπης και της αδελφωσύνης προς όλους, ανεξαρτήτως πίστεως και εθνικότητος, διότι η στάσις σας αυτή είναι η μόνη η οποία δικαιώνει την ανθρωπίνην ιδιότητα. 

Η αγάπη μαλακώνει τας σκληράς καρδίας, συναδελφώνει τούς εχθρούς, ευρίσκει διεξόδους εις τα αδιέξοδα, φωτίζει τα σκότη των καρδιών, δίδει αξίαν εις την ζωήν, επιτυγχάνει τα ακατόρθωτα. Εκεί όπου η ισχύς αποτυγχάνει να επιβάλη το θέλημά της και προκαλεί το σφίγξιμον των χειρών εις γρόνθους, η αγάπη θερμαίνει την ατμόσφαιραν και μεταβάλλει τούς σφιγμένους γρόνθους εις ανοικτάς αγκάλας. 

Η Μήτηρ Εκκλησία αγάλλεται και χαίρει έχουσα τοιαύτα τέκνα. Αυτής της Μητρός σας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως τον θερμόν ασπασμόν και την ευχήν μεταφέρομεν εις υμάς τους ευλαβείς προσκυνητάς και αποστέλλομεν από εδώ προς πάντας τους όπου γης Καππαδόκας, από του πρεσβυτέρου μέχρι του τελευταίου παιδιού. 

Είναι ευχή ευπρόσδεκτος εις τον Θεόν, διότι προέρχεται από καρδιά όντως μητρική, καρδιά που ξεχειλίζει από αγάπην και ασπάζεται περιπαθώς τούς πάντας μέσα εις ένα αγκάλιασμα οικουμενικόν. Και ακόμα, η ευχή την οποίαν σας μεταφέρομεν από την βασιλίδα των πόλεων, είναι ευχή μητέρας πονεμένης, Εκκλησίας που βαστάζει εν τω σώματι αυτής τα στίγματα του Κυρίου, που φέρει τον ονειδισμόν του Χριστού, που χρειάζεται την αγάπην και την προσευχήν όλων σας. Ανοίξατε, λοιπόν, διάπλατα τας καρδίας σας προς την Μητέρα σας Εκκλησίαν και στηρίξατέ την, δια να συνεχίση την μαρτυρίαν και την αποστολήν της -αποστολήν χρήσιμον εις όλους, όντως οικουμενικήν. 

Και δεχθήτε ως αντίδωρον την ευλογίαν της του Θεού Σοφίας και της του Θεού Ειρήνης, καθώς επίσης και το φως το ανέσπερον και αναστάσιμον, το οποίον αιώνες τώρα μας έρχεται από την χώραν των ζώντων. 

Σας ομιλούμεν, λοιπόν, απόψε, εις τον χώρον αυτόν, μετά 90 χρόνια σιωπής, ο Πατριάρχης σας, δι' ορατών και αοράτων και λέγομεν επιγραμματικώς προς εαυτούς και αλλήλους: 

Ο Χριστός εν τω μέσω ημών! Η χάρις και η αγάπη Αυτού μετά πάντων. Χριστός Ανέστη!

Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Έμεινε ζωντανή η ρίζα του δένδρου που κάποιοι νόμισαν ότι "ετάφη" (ΦΩΤΟ)

June 10, 2013, 5:26 am

≫ Next: ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

≪ Previous: "Χριστός Ανέστη" στον Αξό της Καππαδοκίας ύστερα από 90 χρόνια

$

0

0

Καππαδοκία, ρεπορτάζ-φωτογραφίες τουΝίκου Μαγγίνα

Στη Νίγδη της Καππαδοκίας, στον ερειπωμένο Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τέλεσε, την Κυριακή, την Θεία Λειτουργία,πιάνοντας το νήμα της Ιστορίας από εκεί που κόπηκε πριν 90 χρόνια, όταν για λόγους ανεξάρτητους της θελήσεως τους, οι ρωμηοί κάτοικοι της περιοχής αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους, τις Εκκλησίες τους, την ευλογημένη, καρποφόρο και Αγιοτόκο Καππαδοκική γη η οποία, ωστόσο, μέσα της συνέχισε να «φιλοξενεί» τους κεκοιμημένους αδελφούς που παρέμειναν ως σιωπηλοί κάτοικοι και αόρατοι φύλακες της.

«Με νοσταλγίαν και συγκίνησιν επισκεπτόμεθα την πολύπαθον γην των πατέρων μας, την οποίαν, κρίμασιν οις οίδεν ο Κύριος, εκείνοι ηναγκάσθησαν να εγκαταλείψουν προ ενενήκοντα περίπου ετών, μεταφυτευθέντες εις τα πέρατα της γνωστής οικουμένης», είπε συγκινημένος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε:

«Την στιγμήν αυτήν, πατέρες και αδελφοί, ομιλεί Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ομιλεί η παράδοσις, οι λίθοι, ο ερειπωμένος αυτός Ναός του Τιμίου Προδρόμου, η στιγμή του παρελθόντος. Και Κύριος, "ο πάντα ειδώς και ερευνών καρδίας και νεφρούς" γνωρίζει πόσαι οιμωγαί και κραυγαί και απελπισία και απόγνωσις και αποκεφαλισμοί και βία και απαγωγαί, "θρήνος εν Ραμά", εις την Νίγδην των 35.000 τότε Ορθοδόξων ρωμηών κατοίκων ηκούσθησαν από προγόνους μας "με την ψυχήν στο στόμα". Ομιλεί η στιγμή του παρόντος, τα πνεύματα των πατέρων και αδελφών μας, των μαρτύρων και των ανωνύμων χριστιανών, που "άφησαν το βιος" και έφυγαν. Και όμως δεν έφυγαν. Μας κληροδότησαν αξίας και πολιτισμόν και επιτεύγματα πνευματικά φωτεινά, τα οποία δεν εκάλυψε χώμα και τάφος, σκότος βαθύ, αλλά κατηξίωσεν ο Όρθρος της Μιας των Σαββάτων, ο Όρθρος της Αναστάσεως. Και αυτήν την στιγμήν απολαμβάνομεν. Παρελθόν και παρόν και μέλλον, μήπως δεν συμποσούνται εις μίαν και μοναδικήν έννοιαν, την αιωνιότητα;». 

Προηγουμένως μίλησε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδος, Μάξιμος Χαρακόπουλος, ο οποίος συμμετείχε στο προσκύνημα του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας στην Αγιοτόκο Καππαδοκία. 

«Από τότε που ξανακούστηκε, μετά από πολλές δεκαετίες, χάρις στις άοκνες προσπάθειές σας, το «Φως ιλαρόν», στις εκκλησίες της Ανατολής, το δικό μας τάμα, το δικό μας «χατζηλίκι» είναι να λειτουργηθούμε στη γη των παππούδων μας. Είναι το καλύτερο μνημόσυνο στους πρόσφυγες που πεθάναν με τον πόνο του ξεριζωμού και τον καημό της επιστροφής στη γενέθλια γη. Στους πρόσφυγες που μας μεταλαμπάδευσαν την αγάπη στην ορθόδοξη εκκλησία και το Πατριαρχείο μας, που σε καιρούς χαλεπούς αναδείχθηκε σε κιβωτό διατήρησης της εθνικής συνείδησης και της ορθόδοξης πίστης των Ρωμιών της Ανατολής», είπε, μεταξύ άλλων, ο κ. Χαρακόπουλος. 

Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο συλλειτούργησανοι Μητροπολίτες Προικοννήσου Ιωσήφ και Ικονίου Θεόληπτος ενώ παρέστη συμπροσευχόμενος ο Μητροπολίτης Μπουένος Άιρες Ταράσιος. Επίσης παρέστησαν Άρχοντες του Οικουμενικού Θρόνου, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Καππαδοκικών Σωματείων Θεοφάνης Ισαακίδης, εκπρόσωποι Καππαδοκικών Σωματείων καθώς και προσκυνητές από διάφορες περιοχές της Ελλάδος. 

Aκολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου

Ιερώτατοι και αγαπητοί εν Χριστώ Αναστάντι αδελφοί, 

Εξοχώτατε κύριε Υπουργέ, 

Πατέρες, Αδελφοί και Τέκνα φιλάγια της Μητρός Εκκλησίας, ευλογημένοι προσκυνηταί της Αγιοτόκου γης της Καππαδοκίας, 

Χριστός Ανέστη! 

Κυριακή έκτη από του Πάσχα σήμερα και εορτάζομεν το θαύμα της θεραπείας του εκ γενετής Τυφλού από τον Αναστάντα Κύριον, ο Οποίος μας δίδει την ευλογίαν να επισκεπτώμεθα την Αγιοτόκον Καππαδοκίαν και να τελώμεν την Θείαν Λειτουργίαν εις την Νίγδην. Όπως κάθε φορά, τα τελευταία χρόνια, έτσι και εφέτος, το προσκύνημά μας αυτό γίνεται εντός της χαρμοσύνου περιόδου του Πεντηκοσταρίου, κατά την οποίαν "πάσα κτίσις αγάλλεται και χαίρει, ότι Χριστός Ανέστη και άδης εσκυλεύθη". 

Κατά την Κυριακήν αυτήν, ο Αναστάς Κύριος, θεανθρωπίνως, άλλοτε αοράτως, άλλοτε ορατώς, πάντοτε όμως με σπλάγχνα αφάτων οικτιρμών μας "καταξιώνει λαμπηδόνος θείας", αφού αγγίζει τις κόρες των οφθαλμών μας με τα πλαστουργά δάκτυλά Του και μας αξιώνει του υλικού, αλλά και του αοράτου ακτίστου φωτός, του αδύτου φωτός της Αναστάσεώς Του. 

Η θεραπεία του ποτε εκ γενετής Τυφλού δεν ήτο ασφαλώς μία σωματική μόνον θεραπεία. Ο Κύριος δεν εθαυματούργει και δεν εθεράπευε μόνον τα σωματικά πάθη των ανθρώπων. Εκείνο εις το οποίον εστόχευε πάντοτε ήτο και είναι η σωτηρία της ψυχής. Όπως εφάνη επί της γης διπλούς, δηλαδή τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, διπλάς και τας ιάσεις χορηγεί. Δεν διήνοιξε μόνον τα μάτια του τυφλού, αλλά και αυτά της ψυχής, και τον κατέστησε θεολόγον. 

Πάντοτε, δια να ενεργήση ο Θεός πρέπει να συντρέχη μία βασική προϋπόθεσις. Η προϋπόθεσις της ψυχικής ωφελείας του ανθρώπου. Ουδέν νόημα έχει η σωματική θεραπεία άνευ της ψυχικής ωφελείας, δηλαδή νόημα έχει η σύνολος θεραπεία, ψυχής και σώματος. Η ψυχή είναι το παν. Το σώμα, αργά η γρήγορα, θα καταστή γη και σποδός και θα επιστρέψη εις την γην εξ ης ελήφθη. Η αθάνατος ψυχή έχει αιωνίαν αξίαν και εκ της προσοχής και φροντίδος μας δι αὐτήν εξαρτάται το αιώνιον μέλλον. 

Δεν πρέπει, λοιπόν, να λησμονήται ότι κάθε στιγμή την οποίαν διερχόμεθα εις την ζωήν μας, είναι στιγμή χρόνου που μπορεί να μας φέρη εγγύτερον ή μακρύτερον του Χριστού. Και αναλόγως οφείλομεν να ενεργώμεν. 

Και ακριβώς και ημείς "παρερχόμενοι εν τη οδώ" της επιγείου ζωής, μίαν στιγμήν μοναδικήν ζώμεν σήμερον εδώ εις την Νίγδην. Αναπολούμεν το ένδοξον παρελθόν, το οποίον ημείς οι σύγχρονοι "ου κατείδομεν εν βίω", το γνωρίζομεν όμως από την ιστορίαν, την παράδοσιν και τα μνημεία. Ζώμεν της στιγμής το παρόν "δυνάμει του Σταυρού του Χριστού, στερεούμενοι την διάνοιαν" εις την Ανάστασιν. Και, τέλος, αποβλέπομεν προς την στιγμήν του μέλλοντος, με προσευχήν και δέησιν και λήθην και μνήμην και δοξολογίαν της οικονομίας του Κυρίου και των θαυμασίων Του, γνωρίζοντες Αυτόν "επί γης βαδίζοντα, σάρκα φορέσαντα, δια σπλάγχνα οικτιρμών" και με την εξής παράκλησιν ενώπιον της δωρεάς Του: "σαλευομένην την καρδίαν μας τοις κύμασι του βίου στερέωσον, εις λιμένα εύδιον καθοδηγών, ο Θεός". 

Αδελφοί και τέκνα ηγαπημένα εν Κυρίω, 

Χαιρόμεθα, διότι σήμερον συμπροσκυνηταί και συνοδοιπόροι μας εις την μυστικήν οδόν προς την φοβεράν Εμμαούς της Καππαδοκίας ευρίσκονται και εκπρόσωποι των ομίλων Καππαδοκών, γόνων των ιερών τούτων τόπων, με προεξάρχοντα τον Εξοχώτατον και φίλτατον Υπουργόν κ. Μάξιμον Χαρακόπουλον, και με νοσταλγίαν και συγκίνησιν επισκεπτόμεθα την πολύπαθον γην των πατέρων μας, την οποίαν, κρίμασιν οις οίδεν ο Κύριος, εκείνοι ηναγκάσθησαν να εγκαταλείψουν προ ενενήκοντα περίπου ετών, μεταφυτευθέντες εις τα πέρατα της γνωστής οικουμένης. Μεταξύ μας υπάρχουν και πολλοί Νιγδελήδες, απόγονοι των φιλοπροόδων εκείνων Ορθοδόξων, οι οποίοι διεκρίθησαν δια την αγάπην των εις τον Χριστόν και εις τα γράμματα, την ελληνικήν παιδείαν, συνεχίζοντες έκτοτε και μέχρι σήμερον την παιδείαν του Γένους με απαρχάς τους τρεις φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος, Βασίλειον τον Μέγαν, Γρηγόριον τον Θεολόγον και Ιωάννην τον Χρυσόστομον. 

Την στιγμήν αυτήν, πατέρες και αδελφοί, ομιλεί Γρηγόριος ο Θεολόγος. Ομιλεί η παράδοσις, οι λίθοι, ο ερειπωμένος αυτός Ναός του Τιμίου Προδρόμου, η στιγμή του παρελθόντος. Και Κύριος, "ο πάντα ειδώς και ερευνών καρδίας και νεφρούς" γνωρίζει πόσαι οιμωγαί και κραυγαί και απελπισία και απόγνωσις και αποκεφαλισμοί και βία και απαγωγαί, "θρήνος εν Ραμά", εις την Νίγδην των 35.000 τότε Ορθοδόξων ρωμηών κατοίκων ηκούσθησαν από προγόνους μας "με την ψυχήν στο στόμα". Ομιλεί η στιγμή του παρόντος, τα πνεύματα των πατέρων και αδελφών μας, των μαρτύρων και των ανωνύμων χριστιανών, που "άφησαν το βιος" και έφυγαν. Και όμως δεν έφυγαν. Μας κληροδότησαν αξίας και πολιτισμόν και επιτεύγματα πνευματικά φωτεινά, τα οποία δεν εκάλυψε χώμα και τάφος, σκότος βαθύ, αλλά κατηξίωσεν ο Όρθρος της Μιας των Σαββάτων, ο Όρθρος της Αναστάσεως. Και αυτήν την στιγμήν απολαμβάνομεν. Παρελθόν και παρόν και μέλλον, μήπως δεν συμποσούνται εις μίαν και μοναδικήν έννοιαν, την αιωνιότητα; 

Η παράδοσις, από την άλλην πλευράν, παιδείας και πολιτισμού των Καππαδοκών εσυνεχίσθη μέχρι τέλους, ιδιαιτέρως κατά τους τελευταίους αιώνας. Είναι γνωστοί οι Σύλλογοι των Καππαδοκών εις την Κωνσταντινούπολιν, οι οποίοι ανελάμβανον το οικονομικόν βάρος της λειτουργίας των σχολείων, προητοίμαζον δια του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως, του Συλλόγου "Ανατολή" και της "Καππαδοκικής Εκπαιδευτικής Αδελφότητος" και απέστελλον διδασκάλους, νηπιαγωγούς και σχολικά βιβλία. Οι Νιγδελήδες μάλιστα διέθετον εις την Πόλιν μεγάλην προσοδοφόρον περιουσίαν και εστήριζον τα επαρχιακά εδώ εκπαιδευτήρια. Και τοιουτοτρόπως προήλθε μία αμφίδρομος αδελφική σχέσις μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως και Καππαδοκίας. Η πρώτη, με τους λογίους και τους οικονομικούς παράγοντάς της είναι εστραμμένη προς την Ανατολήν, και η τελευταία προσβλέπει εις την Κωνσταντίνου Πόλιν δι ἐνίσχυσιν του αγώνος και της ροπής προς τα άνω δια να διατηρήση την ιδιαιτέραν θρησκευτικήν, εθνικήν, πολιτιστικήν και πνευματικήν ιδιοπροσωπίαν. 

Εις την ζωήν των Καππαδοκών, η Εκκλησία είναι πάντοτε το κέντρον.Προσεκτικός περιηγητής απλούς, και μάλιστα ο μελετητής και ο προσκυνητής, διαπιστώνει χαραγμένη εις τους τοίχους των ερειπίων των Ιερών Ναών την προσευχητική επίκλησιν "Κύριε, βοήθει". Και αυτό μαρτυρεί το υπεράνθρωπον, το θείον, της ψυχής του Καππαδόκου, όταν κατά κύματα εθραύοντο δια παντός εις τον αφρόν του βράχου της πίστεως αι επιδρομαί των διαφόρων κατακτητών. Ο ποιητής Ζήσιμος Λορεντζάτος, προλογίζων το έργον του ποιητού Γεωργίου Σεφέρη "Τρεις μέρες στα μοναστήρια της Καππαδοκίας" γράφει: "Μόλις πάει να κατακάτσει ο κουρνιαχτός, προβαίνει στο ορίζοντα και άλλο ασκέρι". Και τα ασκέρια ήλθον και παρήλθον. Οι κίνδυνοι τους οποίους εβίωναν καθημερινώς οι Καππαδόκαι τους έστρεφαν συνεχώς εις τον Αναστάντα Κύριον, την μόνην ασφαλή καταφυγήν και σωτηρίαν. Μεταξύ αυτών και ο τελευταίος Μητροπολίτης Ικονίου Προκόπιος Λαζαρίδης, τραγική μορφή του 1922, ο οποίος επάλαιψε δια την σωτηρίαν του λαού του και εμαρτύρησε δια το ήθος και φρόνημα και την πιστότητά του εις τον Οικουμενικόν Θρόνον, υπερβάς την πίεσιν των γνωστών τότε δυνατών "ευθυμικών" και μη. Τραγικές φιγούρες και μορφές, οι οποίες εφρόντιζαν όχι το "ευ ζην" αλλά το "κατά Χριστόν ζην". Και αυτή υπήρξεν η μοναδική αίσθησις ταυτότητος του Καππαδόκου, δεδομένου ότι η γλώσσα δεν απετέλει δι αὐτόν συνδετικόν κρίκον -ωμίλουν τα γνωστά καραμανλίδικα κυρίως-, ως συνέβαινε με ετέρους συμπαγείς χριστιανικούς πληθυσμούς. 

Η Καππαδοκία, αδελφοί, μας καλεί και σήμερον εις μίαν πνευματικήν πανδαισίαν η οποία μας τέρπει, κυρίως όμως μας καθιστά κοινωνούς μιας γνησίας πνευματικής παραδόσεως. Ο πλούτος των μνημείων, ο κόσμος της προγονικής μνήμης, προσδιοριστικός της πνευματικής ταυτότητος του Καππαδόκου, αποτελεί δια την Μητέρα Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως ανεκτίμητον πνευματικόν θησαυρόν, εις τον οποίον οφείλομεν χρεωστικώς να αναβαπτιζώμεθα και να θαλπώμεθα. Αι τοιχογραφίαι των Εκκλησιών, των Μονών, των κατακομβών μαρτυρούν την σύζευξιν πνεύματος και ύλης, βυζαντινής εικονογραφίας και δημοτικής τέχνης της καθ ἡμᾶς Ανατολής. 

Η ευλάβεια, εξ ετέρου, είναι βαθιά ριζωμένη εις την ψυχήν του Καππαδόκου. Το μαρτυρούν οι πολλοί και μεγάλοι άγιοι της γης αυτής.Οι Άγιοι Μάμας, Ιουλίττα, Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος, Ειρήνη Χρυσοβαλάντω, Ευψύχιος, Σώζων, Πέντε Μάρτυρες, Ευδόκιμος, Μελέτιος, Αρσένιος και ο οσιακώς εν Αγίω Όρει ασκήσας Γέρων Παΐσιος, και νέφος μέγα επωνύμων και ανωνύμων, οι οποίοι είλκυσαν το Πνεύμα του Θεού. Κατά τον αετόν της πνευματικής ζωής Άγιον Γρηγόριον τον Νύσσης, "η διανομή των βασιλικών χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος εντός της Εκκλησίας πραγματοποιείται δια των μυστηρίων". Και το μυστήριον είναι ως μυστήριον ανέκφραστον. Βιώνεται μόνον ως "ολόφωτος Χάρις", γινωσκομένη αλλ οὐκ επιγινωσκομένη, αλλά μυστικώς επισκεπτομένη τον πιστόν "εν τη κλάσει του Άρτου", δια να κατανοήση εκείνος αμέσως τον Κύριον και Θεόν του, τον οποίον πολλάκις μέσα εις την τύρβην της ζωής και την νομιζομένην ασφάλειάν του την ανθρωπίνην, που εις την ουσίαν είναι ανασφάλεια, Τον αγνοεί και ζητεί να Τον ψηλαφήση δια να Τον πιστεύση (Λορέντζος Μαβίλης). 

Αυτός ήταν ο άξων της ζωής των Καππαδοκών. Η μαρτυρία δια πάντων των στοιχείων της φύσεως και των επιτευγμάτων του ανθρωπίνου πνεύματος, είναι η διαρκής παρουσία του Θεού ως δημιουργού, συνεκτικού των στοιχείων και κυβερνήτου των πάντων. 

Αυτήν την στιγμήν μέσα εις το μυστήριον του Θεού ζώμεν σήμερον. Και εμπρός εις το Μυστήριον, όταν "ομιλή ο Θεός", κατά τον Καππαδόκην ποιητήν, "τα πάντα σωπαίνουν". Και σκέψεις και διαλογισμοί και προγραμματισμοί και ιστορία και μνήμη και χαρές και λύπη όλα είναι παρελθόν. Καππαδοκία, Τσεχία, Σλοβακία, Μιλάνο, Ναϊσός της Σερβίας, Ταλλίν, Καρελία, Θεσσαλονίκη, Άγιον Όρος, Ίμβρος... μερικοί σταθμοί της Πατριαρχικής πορείας προς τον κόσμον εφέτος. Πορεία μας εις την ιστορίαν... Βαρθολομαίος, Βασίλειος, Γεώργιος, Ιωάννης... πορεία δια της ιστορίας εις την αιωνιότητα. 

Η πατριά των πορευομένων πολυάριθμος και η επιβίβασις εις το πλοίον της διαπορθμεύσεως σταδιακή. Οι εντεύθεν του ισθμού εναγκαλίζονται τους ευτρεπιζομένους προς διαπόρθμευσιν. Είναι όντως εμπειρία συγκλονιστική η πρόγευσις και η γεύσις της αιωνιότητος. Συνηθισμένοι εις τα πεπερασμένα μεγέθη της χρονικότητος, χθες, σήμερον, αύριον, συνταρασσόμεθα ενώπιον των απείρων μεγεθών της αιωνιότητος. 

Πριν ενενήντα χρόνια, ανήκοντα εις την ιστορίαν και δι' άλλους, τους πολλούς, εις την αιωνιότητα, ωνειρεύθησαν οι πατέρες μας εις τα χώματα αυτά, ότι έσκαπτον κάποιοι, προσπαθούντες να εκριζώσουν ένα μεγάλο Δένδρον. Ξύπνησαν ριγώντες και αισθανόμενοι εις το βάθος της ψυχής των την ιδικήν τους φωνήν κραυγάζουσαν σιωπηρώς: "Μου κόβουνε τις ρίζες μου". 

Το Δένδρον εκείνο, κατά τους πολλούς, έπεσεν. Έγινε και αυτό γη και σποδός. Ενόμισαν και επιστεύσαμεν οι πολλοί ότι το "δένδρον ετάφη". Και ελησμονήθη ότι "αναστάς εκ του τάφου θεοπρεπώς, τους φθαρέντας συνήγειρεν" ο Κύριος.Και ελησμονήσαμεν, ότι εις την γην όμως έμεινεν η ζωντανή Ρίζα. Και δεν συνειδητοποιήσαμεν ποτέ την ζωντανήν Ρίζαν, η οποία παραμένει. Και όχι μόνον μένει εις τον τόπον της αλλά και μεταφυτεύεται. Και το εκεί υπάρχει και εδώ και αντιστρόφως. Και το τότε ενυπάρχει ήδη εις το νυν, και το νυν εις το αεί, και τα πάντα εις τους αιώνας των αιώνων. Από την πρώτην στιγμήν της δημιουργίας του σύμπαντος μέχρι της τελικής στιγμής της συντελείας του, τα πάντα είναι μία στιγμή, μία ροπή. Εντός αυτής της μοναδικής στιγμής, την οποίαν αισθανόμεθα ως έχουσαν μήκος εκατομμυρίων ετών φωτός, επαίχθη το δράμα της ιστορίας. Ήδη ζώμεν ενορατικώς τα έσχατα, τα μετά την συντέλειαν του κόσμου, τα οποία εν αναφορά προς την ζωήν της Αγίας Τριάδος, ταυτίζονται προς τα πρώτα. Η παρένθεσις της ιστορίας διευρύνει την άπειρον αγάπην της Αγίας Τριάδος προς τα κατ εἰκόνα και καθ ὁμοίωσιν Θεού πλασθέντα επί τω ευδαιμονήσαι ανθρώπινα όντα. 

Λοιπόν, σήμερον, εις την Καππαδοκίαν ζώμεν την στιγμήν, "μετεωριζόμεθα δόξαν άφραστον".Και καταργούνται χρονικαί και τοπικαί αποστάσεις και αγνοούνται ισθμοί και διαπορθμεύσεις και μεταστάσεις και χωρισμοί, "δια της αχράντου προσψαύσεως του Κυρίου, φωτίζοντος κατ ἄμφω και ημών τα όμματα των ψυχών", και μας γεμίζει μόνον η εκστατική εκείνη θεωρία της ασημαντότητος της ημετέρας ιστορίας ενώπιον της σημαντικωτάτης συμπαντικής πανηγύρως, των ψαλλόντων ενώπιον του Θρόνου του Αρνίου, ημών των περιλειπομένων εν μυστηρίοις και των προαπελθόντων πατέρων και αδελφών ημών των Καππαδοκών, των μαρτύρων και των Αγίων, των ψαλλόντων, λέγομεν, το "Άγιος, Άγιος, Άγιος, Κύριος Σαβαώθ". Αληθώς, "ούτος της ανθρωπίνης όρος ευδαιμονίας, η μακαριότης", κατά τον Καππαδόκην φωστήρα Γρηγόριον τον Θεολόγον. Αμήν.

Ακολουθεί η ομιλία του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Μάξιμου Χαρακόπουλου

Παναγιότατε πάτερ και δέσποτα, 

Με ιδιαίτερη συγκίνηση συμμετέχουμε και φέτος στο προσκύνημα της Καππαδοκίας παιδιά και εγγόνια των προσφύγων που ξεριζώθηκαν από τον ευλογημένο τούτο τόπο της Ανατολής.Και φέτος αξιωθήκαμε να λειτουργηθούμε στις εκκλησιές της αγιοτόκου Καππαδοκίας. Να βρεθούμε συνοδοιπόροι του Οικουμενικού Πατριάρχη, στην Καππαδοκία των μεγάλων πατέρων της εκκλησίας, από το Μέγα Βασίλειο μέχρι τον επίσκοπο Λαρίσης Άγιο Αχίλλειο, ταπεινοί προσκυνητές στην Καππαδοκία των Αγίων από τον Τροπαιοφόρο Γεώργιο από τα Ποτάμια μέχρι τον άγιο Αρσένιο από τα Φάρασα. Ακολουθούμε και φέτος τα βήματα του Πατριάρχη του Γένους στην Καππαδοκία του ορθόδοξου μοναχισμού που άνθισε στα διάσπαρτα πετροκομμένα μοναστήρια. Φορέας αυτής της μοναχικής παράδοσης της Καππαδοκίας και ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος που βρέφος 40 ημερών βρέθηκε πρόσφυγας στην Ελλάδα. 

Παναγιότατε, 

Από τότε που ξανακούστηκε, μετά από πολλές δεκαετίες, χάρις στις άοκνες προσπάθειές σας, το «Φως ιλαρόν», στις εκκλησίες της Ανατολής, το δικό μας τάμα, το δικό μας «χατζηλίκι» είναι να λειτουργηθούμε στη γη των παππούδων μας. Είναι το καλύτερο μνημόσυνο στους πρόσφυγες που πεθάναν με τον πόνο του ξεριζωμού και τον καημό της επιστροφής στη γενέθλια γη. Στους πρόσφυγες που μας μεταλαμπάδευσαν την αγάπη στην ορθόδοξη εκκλησία και το Πατριαρχείο μας, που σε καιρούς χαλεπούς αναδείχθηκε σε κιβωτό διατήρησης της εθνικής συνείδησης και της ορθόδοξης πίστης των Ρωμιών της Ανατολής. 

Πιστά τέκνα της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, οι Καππαδόκεςδιακρίθηκαν για το υψηλό θρησκευτικό τους φρόνημα, την ταπεινοφροσύνη, την ευσέβεια και την εγκράτειά τους. Πρώτοι στην άσκηση, στις νηστείες και τις αγρυπνίες. Η παρουσία του Θεού στη ζωή τους αδιάλειπτη και η επίκληση του διαρκής σε ότι και αν έκαναν. «Κύριε βοήθει τον δούλον σου» διαβάζουμε στα μοναστήρια και τις εκκλησίες. «Κύριε στερέωσον τον οίκον τούτο» η επιγραφή στο ραγισμένο υπέρθυρο σπιτιού στην Καρβάλη. Αλλά και τα λαϊκά τους αναγνώσματα κατά κανόνα είναι οι βίοι Αγίων με πιο διαδεδομένο τον Αλέξιο, τον άνθρωπο του Θεού, τα πάθη του οποίου περιγράφονται σε 250 στίχους που απαγγέλλονταν ή ψάλλονταν σε βραδινές συνάξεις, και πέρναγαν από στόμα σε στόμα στην προφορική παράδοση. Ακόμη και στους χορούς τους οι Καππαδόκες επικαλούνται την άνωθεν βοήθεια. «Κύριε ‘λέημον, Κύριε ‘λέησον» τραγουδούν στο χορό του «Έι Βασίλη», παραμονή της πρωτοχρονιάς. 

Θυμούμαι την προγιαγιά μου Τοξάνα, που έκλεισε τα μάτια της σε βαθύ γήρας στις αρχές του ‘80, να σταυροκοπιέται με κάθε αφορμή και να μας προτρέπει να κάνουμε το σταυρό μας όταν περνούμε μπροστά από την εκκλησιά ή όταν χτυπά η καμπάνα. Τα μόνα ρωμέικα που ήξερε ήταν το «πάτερ ημών» και το «Κύριε ελέησον». Στο διάβα των αιώνων πολλοί Ρωμιοί της Ανατολής έχασαν την ελληνική λαλιά όχι όμως την ελληνικότητά τους που την ταύτισαν με την πίστη τους. Όπως έχει επισημάνει ο Octave Merlier: «Πράγματι η γλώσσα ενδέχεται ενίοτε να εξαφανιστεί, αλλ’ οι τουρκόφωνοι Έλληνες καππαδοκικών τινών κοινοτήτων, ουδ’ επ’ ελάχιστον έπαυσαν, ως εκ τούτου να παραμένουν γνήσιοι Έλληνες. Και τότε η Εκκλησία διεφύλαξε τον Ελληνισμόν των. Εκεί όπου η γλώσσα είχε παραχωρήσει την θέσιν εις την τουρκικήν, ο Χριστιανισμός είχε γίνει η ζύμη του Ελληνισμού». 

Με την άδεια του Φαναρίου αναπτύχθηκε η λεγόμενη καραμανλήδικη φιλολογία, η γραφή της τουρκικής με ελληνικά γράμματα. Από τις 81 πόλεις, χωριά και οικισμούς που κατοικούσαν Έλληνες προ της Εξόδου, και τους οποίους κατέγραψε το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, οι 49 ήταν τουρκόφωνοι και μόνο 32 ελληνόφωνοι, που κατάφεραν να διατηρήσουν σε αυτές τις νησίδες ελληνισμού την ελληνική γλώσσα. Η απώλεια της ρωμέικης λαλιάς και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί πολλών Ελλαδιτών έκαναν ακόμη περισσότερο τραυματική την ενσωμάτωση των Καππαδοκών προσφύγων στην νεοελληνική πραγματικότητα. 

Φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από την πρώτη έκδοση, το 1953, του οδοιπορικού του νομπελίστα ποιητή Γεώργιου Σεφέρη «Τρεις μέρες στα μοναστήρια της Καππαδοκίας». Εντυπωσιασμένος ο Καππαδόκης στην καταγωγή ποιητής από την εικόνα της προδοσίας του Ιούδα στην Σκοτεινή Εκκλησία στα Κόραμα γράφει: «Δεν μπορώ να διώξω από τη μνήμη μου τα φοβερά αυτά μάτια, ίσως γιατί, την ώρα που τα κοίταζα, συλλογίστηκα πως την προδοσία θα την ονόμαζα σήμερα αδιαφορία». Ας μη γίνουμε, λοιπόν, «προδότες» αδιαφορώντας για την παρακαταθήκη των πατέρων μας, λησμονώντας την Καππαδοκία των Ρωμιών, τα ήθη και τις παραδόσεις μας. 

Παναγιότατε, 

Χάρη στις συντονισμένες σας προσπάθειες άνοιξαν και πάλι εκκλησίες στην Ανατολή και τον Πόντο και ξανακούστηκε το χριστιανικό μήνυμα της ελπίδας. Είθε επί των ημερών σας να αξιωθούμε να ζήσουμε και άλλα θαυμαστά. Άξιος! Πολλά τα έτη σας. 

Επιτρέψτε μου σε ανάμνηση του φετινού προσκυνήματος στην Καππαδοκία να σας προσφέρω ένα αντίγραφο δίσκου του 1720, από τη Μικρά Ασία, με αφιέρωση στον Άγιο Γεώργιο.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

June 10, 2013, 5:58 am

≫ Next: Ο κληρικός με τα μάτια ενός παιδιού, που έγινε Οικουμενικός Πατριάρχης

≪ Previous: Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Έμεινε ζωντανή η ρίζα του δένδρου που κάποιοι νόμισαν ότι "ετάφη" (ΦΩΤΟ)

$

0

0

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος άγει αύριο τα ονομαστήριά του, επί τη μνήμη των Αγίων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα.

Ο Πατριάρχης θα χοροστατήσει σήμερα κατά τον Εσπερινό της εορτής στην Ι. Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή (6.00 μ.μ.) και εν συνεχεία θα παραθέσει δεξίωση στον αύλειο χώρο της Μονής, όπου θα δεχθεί τις ευχές κλήρου και λαού. 

Αύριο το πρωί θα χοροστατήσει στην Θ. Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, συγχοροστατούντων Αρχιερέων του Θρόνου από την Πόλη και το εξωτερικό. 

Ο κληρικός με τα μάτια ενός παιδιού, που έγινε Οικουμενικός Πατριάρχης

June 10, 2013, 3:04 pm

≫ Next: ΑΠΟΨΕ "Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΣΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΑ

≪ Previous: ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

$

0

0

Του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου Φραγκουλάκη

Αννόβερο Γερμανίας

Σήμερα άγει τα ονομαστήριά του ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. Ο Πατριάρχης του Γένους. Ο Πατριάρχης μας. 

Οι ευχές μας προς την Παναγιότητά του εκπηγάζουν από τα βάθη της καρδιάς μας και κατευθύνονται ως προσευχή προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό, για να διατηρεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη μας ακμαίο και δυνατό στο τιμόνι της υπ’ ουρανόν Ορθοδοξίας, της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. 

Ως ελάχιστο αφιέρωμα στον Παναγιώτατο με την ευκαιρία της ονομαστικής του εορτής, ας σιωπήσω εγώ και ας αφήσω τον ίδιο να μας μιλήσει ως 14χρονο παιδί, μέσα από μια έκθεσή τουπου ως μαθητής της Δ΄ τάξης του Γυμνασιακού Τμήματος, στη Σχολή της έννοιας και της αγάπης του, την Θεολογική Σχολή της Χάλκης έγραψε κατά το σχολικό έτος 1954-1955, με τον τίτλο «Τα σημερινά καθήκοντα ενός μέλλοντος κληρικού». 

Μέσα από την έκθεσή του αυτή ο μικρός Δημήτριος Αρχοντώνης δίνει τα πρώτα δείγματα, για το πώς θα είναι ως κληρικός. Τις αρετές που περιγράφει φρόντισε να τις καλλιεργήσει στο έπακρον, αλλά και να αποκτήσει και άλλες τέτοιες, που να αναγάγουν την προσωπικότητα του σε κόσμημα ακριβό του Μαρτυρικού Οικουμενικού Θρόνου. 

Λέει λοιπόν: «Η ανθρωπότης, η οποία πλέει μέσα εις το πέλαγος του υλισμού, διά να σωθή έχει ανάγκην καθοδηγήσεως υπό μορφωμένων και αφοσιωμένων εις το καθήκον των κληρικών. Οι άνθρωποι ούτοι,οι οποίοι έχουν αφιερώσει τον εαυτόν των εις την διακονίαν του Θεού, δύνανται, με την βοήθειαν Αυτού, να σώσουν πολλούς από την καταστροφήν, να οδηγήσουν εις την σωτηρίαν εκείνους, οι οποίοι κινδυνεύουν να καταποντισθούν εις το πέλαγος της αμαρτίας∙ αρκεί να είναι αφωσιωμένοι εις Αυτόν και να εκτελούν με αυταπάρνησιν και αυτοθυσίαν την υψηλήν αποστολήν των. 

Και τώραθα προσπαθήσωμεν να εξετάσωμεν τα σπουδαία καθήκοντα ενός μέλλοντος Λευΐτου.Έκαστος μέλλων κληρικός ως πρώτιστον καθήκον έχει να συμπεριφέρηται Χριστιανικώς, εκτελών όλας τας εντολάς του Θεού. Να είναι φιλάνθρωπος, τίμιος, ευσεβής∙ να προσπαθή να ομοιάση προς τον Τελώνην και τον καλόν Σαμαρείτην και όχι προς τον Φαρισαίον, ούτε προς τον Λευΐτην εκείνον, ο οποίος παρήλθεν αμέριμνος από την πλευράν του ομοθρήσ κου του πληγωμένου. Να είναι συνετός και εγκρατής∙ να προσπαθή να διατηρήση την αγνότητα της ψυχής του μέχρι θανάτου. Διά των συμβουλών και του καλού του παραδείγματος να οδηγή πολλούς παρεκτρεπομένους εις την ευθείαν οδόν της αρετής. Πρέπει να τρέφη αγάπην χριστιανικήν προς όλους τους συνανθρώπους του και ιδιαιτέρως προς τους εχθρούς του∙ να λατρεύη τον μόνον αληθινόν Θεόν και να είναι ευσεβής απέναντί Του. Να εκκλησιάζεται τακτικότατα διά να τον μιμηθούν και άλλοι. Να σέβηται και να εκτιμά τους μεγαλυτέρους του, να αγαπά και να προστατεύη τους μικροτέρους του. Να μελετά την Αγίαν Γραφήν. Οφείλει να προστατεύη την θρησκείαν του από τους εχθρούς της και με κίνδυνον της ζωής του ακόμα. Άλλωστε η ζωή του είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν. 

Έχω αποφασίσει και προσπαθώ να εκτελώ όλα τα παραπάνω, επειδή είμαι κι εγώ εις εκ των μελλόντων λειτουργών του Υψίστου». 

Από το βιβλίο « Ότε ήμην παιδίον» (Εκδόσεις Καστανιώτη) 

Με πολύ σεβασμό και αγάπη ευχόμαστε να αξιωθεί ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ.κ. Βαρθολομαίος σύντομα να εορτάσει τα ονομαστήριά του στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, εν λειτουργία ούσης αυτής.

---

ΑΠΟΨΕ "Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΣΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΑ

June 11, 2013, 6:07 am

≫ Next: ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

≪ Previous: Ο κληρικός με τα μάτια ενός παιδιού, που έγινε Οικουμενικός Πατριάρχης

$

0

0

Σύνθεση: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας

Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Στo Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας 

Το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού συμπληρώνει 5 χρόνια λειτουργίας τον Σεπτέμβριο του 2013 και οργανώνει επιλεγμένες εκδηλώσεις υπέρ των σκοπών του Ιδρύματος. 

Η πρώτη εκδήλωση πραγματοποιείται σήμερα Τρίτη 11 Ιουνίου 2013 στις 8.30 μ.μ.,στο Αμφιθέατρο «Άγγελος Γουλανδρής» του Μουσείου Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας (Όθωνος 100, Κηφισιά) και το Καλλιτεχνικό Σύνολο Πολύτροπονπαρουσιάζει την παραγωγήΟ Καβάφης του Πατριάρχη. 

Πρόκειται για την παρουσίαση των ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη που ανθολόγησε ο μαθητής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Δημήτριος Αρχοντώνης,ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.Η νεανική αυτή ποιητική ανθολογία του Πατριάρχη εγκαινιάστηκε από τον ίδιο το 1954, και περιλαμβάνεται σ’ ένα τετράδιο με τον τίτλο Ποιήματα. 

Η εκδήλωση θα ανοίξει με σύντομη ομιλία από τον υπεύθυνο του ΣυνόλουΠολύτροπον, θεολόγο και μουσικό Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλο, ο οποίος θα αναφερθεί στην Καβαφική ανθολογία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, αλλά και στη σχέση του Καβάφη με την Κωνσταντινούπολη, με προβολή φωτεινών διαφανειών. 

Θα ακολουθήσει η παρουσίαση των ποιημάτων αυτών στη μελοποιημένη εκδοχή τους, κυρίως για φωνή και πιάνο, από σύγχρονους Έλληνες συνθέτες. 

Θερμοπύλες, Αντίοχου Ευαγγελάτου (1903-1981) 

Κεριά, Λεωνίδα Κανάρη (γενν. 1963) 

Τείχη, Λεωνίδα Κανάρη 

Απολείπειν ο θεός Αντώνιον, Λεωνίδα Κανάρη 

Απολείπειν ο θεός Αντώνιον, Γιώργου Κουρουπού (γενν. 1942) 

Che fece.... il gran rifiuto, Γιάννη Ιωαννίδη (γενν. 1930) 

Η Πόλις, Μίκη Θεοδωράκη (γενν. 1925) 

Χειρόγραφο του μαθητή Δημητρίου Αρχοντώνη (νυν Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου)

Επίσης, θα παρουσιαστούν: 

Προς το τέρμα, Μητροπολίτου Πέργης Ευαγγέλου, μουσική Κωνσταντίας Γουρζή (γενν. 1962) 

Μια νυξ εις το Καλιντέρι, Κ. Π. Καβάφη (πεζό, από τη σειρά Κρυμμένα) – Μουσική αφήγηση (μουσική Λεωνίδα Κανάρη – α΄ εκτέλεση) 

Το Νιχώρι, Κ. Π. Καβάφη, μουσική Φίλιππου Τσαλαχούρη (γενν. 1969) 

Οι συνθέσεις Τείχη και Μια νυξ εις το Καλιντέριτου Λ. Κανάρη και Το Νιχώριτου Φ. Τσαλαχούρη πραγματοποιήθηκαν ειδικά για την παραγωγή αυτή. 

Απαγγέλλει η Ιουλίτα Ηλιοπούλου 

Ερμηνεύουν οι μουσικοί: 

Δάφνη Πανουργιά, τραγούδι 

Παναγιώτης Ανδριόπουλος, τραγούδι

Νικόλ Καραλή, πιάνο 

Πέτρος Μπούρας, πιάνο 

Νίκος Σολωμός, βιολί 

Σωκράτης Κάνας, βιολοντσέλο 

ΗΠόλιςτου Καβάφη στα αραβικά σε μετάφραση και απαγγελία του Roni Bou Saba 

Το Νιχώρι του Καβάφη στα τουρκικά σε μετάφραση Ηρακλή Μήλλα και απαγγελία του τ. Προξένου στην Κωνσταντινούπολη Νικολάου Σαπουντζή. 

Σχεδιασμός – γενική επιμέλεια: Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος 

Το Νιχώρι του Καβάφη μελοποιείται για πρώτη φορά

Η εκδήλωση πραγματοποιείται ανήμερα των Ονομαστηρίων του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και με αφορμή το Έτος Καβάφη (2013)

Τα έσοδα από την εκδήλωση θα διατεθούν για την ενίσχυση των σκοπών του Ιδρύματος Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού. 

Την εκδήλωση υποστηρίζουν:Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, MEDASSET-Ελλάς, Όμιλος φίλων Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ και οι Φίλοι του Κτήματος Τατοΐου. 

Ιδιαίτερες ευχαριστίες, από το Ίδρυμα Κατακουζηνού, στους ακόλουθους για την αμέριστη υποστήριξή τους: 

• Αριστοτέλη Ζαμπέλη από το Μουσείο Γουλανδρή και σε όλο το προσωπικό του Μουσείου 

• Λίλη Βενιζέλου, Πρόεδρο του MEDASSET (Μεσογειακού Συνδέσμου για τη Σωτηρία των Θαλάσσιων Χελωνών) και στην κα Τζένη Ιωάννου 

• Καθηγητή Ορέστη Τσόλα, Πρόεδρο του Ομίλου φίλων του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ, καθώς και στη Γεωργία Κονείδου, Γενική Γραμματέα 

• Βασίλη Κουτσαβλή, Πρόεδρο του Συλλόγου των Φίλων Κτήματος Τατοΐου. 

Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται χάρη στην Ιουλίτα Ηλιοπούλου, στον Παναγιώτη Ανδριόπουλο, στους καλλιτέχνες και στους συμμετέχοντες του Συνόλου Πολύτροπονπου προσφέρονται αφιλοκερδώς.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

June 12, 2013, 12:18 am

≫ Next: ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

≪ Previous: ΑΠΟΨΕ "Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ ΣΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΑ

$

0

0

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

 Ἡ Ἐπέτειος τῶν Ὀνομαστηρίων τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου 

 Ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Ἀποστόλων Βαρθολομαίου καί Βαρνάβα, τῇ καί εὐσήμῳ ἡμέρᾳ τῶν σεπτῶν Πατριαρχικῶν Ὀνομαστηρίων, ἡ Α. Θ. Παναγιότης,ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησε κατά τόν Ἑσπερινόν τῆς ἑορτῆς, τήν Δευτέραν, 10ην Ἰουνίου, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ζωοδόχου Πηγῆς Βαλουκλῆ. 

Μετά τήν Ἀπόλυσιν, ὁ Πατριάρχης ἐτέλεσε Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Ἱερομονάχου Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανοῦ, τοῦ Ἰμβρίου, καί ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησε καταλλήλως. 

Ἐν συνεχείᾳ, παρετέθη δεξίωσις ἐν τῷ αὐλείῳ χώρῳ τῆς Μονῆς, καθ’ ἥν οἱ ἐνταῦθα καί οἱ παρεπιδημοῦντες Ἀρχιερεῖς, ὁ κλῆρος καί τό πλήρωμα, ὡς καί οἱ παρευρεθέντες ὅμιλοι προσκυνητῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ, ὑπέβαλον τῇ Α.Θ. Παναγιότητι ἑόρτια σέβη καί συγχαρητήρια. 

Τήν ἑπομένην, Τρίτην, 11ην ἰδίου, ὁ Πατριάρχης ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ,κατά τήν τελεσθεῖσαν Θείαν Λειτουργίαν ἐν πολυαρχιερατικῇ συγχοροστασίᾳ καί ἐν μέσῳ πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐντεῦθεν καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ. 

Μετά τῆς Α.Θ.Παναγιότητος συνεχοροστάτησανοἱ Σεβ. Ἱεράρχαι Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Γέρων Χαλκηδόνος κ. Ἀθανάσιος, Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Πέργης κ. Εὐάγγελος, Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίας, Θεοδωρουπόλεως κ. Γερμανός, Τρανουπόλεως κ. Γερμανός, Περγάμου κ. Ἰωάννης, Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος, Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Πισιδίας κ. Σωτήριος, Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Σασίμων κ. Γεννάδιος,Ἰκονίου κ. Θεόληπτος, Μπουένος Ἄϊρες κ. Ταράσιος, Ἀρκαλοχωρίου, Καστελίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέας, Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος, Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας κ. Παΐσιος, Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιος, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ, Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ. Ἰωάννης, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας καί Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς κ. Παντελεήμων. 

Ἐκκλησιάσθησανὁ Σεβ. Μητροπολίτης Tambov καί Raskazov κ. Θεοδόσιος, ἐκ τῆς Ἐκκλησίας Ρωσσίας, οἱ Πανιερ. Ἐπίσκοπος Μπάτσκας κ. Εἰρηναῖος, ἐκ τῆς Ἐκκλησίας Σερβίας, καί Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος, Ἐπίτροπος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐνταῦθα, οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Λαμψάκου κ. Μακάριος, Λεύκης κ. Εὐμένιος, Συνάδων κ. Διονύσιος, Ναζιανζοῦ κ. Θεοδώρητος, Μωκησσοῦ κ. Δημήτριος, Ἀβύδου κ. Κύριλλος καί Ζήλων κ. Σεβαστιανός, Κληρικοί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ καί ἐντεῦθεν, οἱ Ἐξοχ. κ. κ. Κωνσταντῖνος Τσιάρας, Ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, ἐκ μέρους τῆς Ἐντίμου Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, Πρέσβυς Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Αἰκατερίνης Βαρβαρήγου, Προξένου ἐν Ἀδριανουπόλει, Ἰωάννης Γεωργίου-Ἀμανατίδης, Βουλευτής Θεσσαλονίκης τοῦ Κόμματος ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ἐπί κεφαλῆς τριμελοῦς ἀντιπροσωπείας, καί κ. Ἀϊχάν Μεμέτ Καρά Γιουσούφ, Βουλευτής Νομοῦ Ροδόπης τοῦ ὡς ἄνω Κόμματος, ἡ Εὐγεν. κ. Κυριακή Παρασκευοπούλου, Πρόεδρος τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κράτους, μαθηταί ἐκ τῆς Πατριαρχικῆς Μεγάλης τοῦ Γένους Σχολῆς, ὡς καί ἄλλοι ἐπίσημοι. 

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, τήν Α. Θ. Παναγιότητα, τόν ἑορτάζοντα σεπτόν Προκαθήμενον, προσεφώνησεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος,ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Tambov καί Raskazov κ. Θεοδόσιος ἀνέγνωσε μήνυμα τοῦ Μακ. Πατριάρχου Μόσχας καί πάσης Ρωσσίας κ. Κυρίλλου καί ἐπέδωκε δῶρα τῆς Α. Μακαριότητος πρός τόν Παναγιώτατον, ἐκ μέρους δέ τοῦ Μακ. Πατριάρχου Σερβίας κ. Εἰρηναίου ὡμίλησεν ὁ Πανιερ. Ἐπίσκοπος Μπάτσκας κ. Εἰρηναῖος, ἐνῷ κατέκλεισεν ὁ Πατριάρχης, ψαλέντος ὑπό τῶν Πατριαρχικῶν Χορῶν τοῦ Πολυχρονισμοῦ Αὐτοῦ. 

Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Πατριάρχης ἐδέξατο ἐν τῷ Γραφείῳ Αὐτοῦ τήν ἐνταῦθα σεβασμίαν Ἱεραρχίανἐπιδώσασαν Αὐτῷ ἀναμνηστικόν δῶρον, εἶτα δέοἱ Κληρικοί καί λαϊκοί ὑπάλληλοι τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς ὑπέβαλον τά ἑόρτια σέβη αὐτῶν ἐν τῷ Πατριαρχικῷ Γραφείῳ, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανον, Πρωτοσυγκελλεύοντα, ὅστις καί προσεφώνησε τόν Πατριάρχην, ἀντιφωνήσαντα καταλλήλως. 

Τούς ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐλθόντας ἁγίους Ἀρχιερεῖς ὁ Πατριάρχης ἐδέχθη καί εἰς κατ᾿ ἰδίαν ἕκαστον ἀκρόασιν, μετά τῶν συνοδῶν αὐτῶν. 

Τήν μεσημβρίαν ἡ Α. Θ. Παναγιότης παρέθεσεν ἑόρτιον γεῦμα ἐν τῷ ἐν Πικριδίῳ ἑστιατορίῳ Halat, πρός τιμήν τῶν φιλοξενουμένων Αὐτῆς. 

Τό ἀπόγευμαὁ Ἐξοχ. κ. Κωνσταντῖνος Τσιάρας, Ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος,ἔσχε συνεργασίαν μετά τῆς Α.Θ.Παναγιότητος ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, ἐπί θεμάτων ἐκκλησιαστικοῦ ἐνδιαφέροντος.

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

June 13, 2013, 12:52 pm

≫ Next: ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΑΜΠΕΖΥ

≪ Previous: ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

$

0

0

φωτορεπορτάζ: Νικόλαος Μαγγίνας

Ο Πατριάρχης χοροστατεί στον Πατριαρχικό Ναό κατά την Θ. Λειτουργία την ημέρα των ονομαστηρίων Του. Την Ελληνική Κυβέρνηση εκπροσωπεί ο Υφυπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Τσιάρας

Παρέστησαν: ο Πρέσβυς Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, συνοδευόμενος από την σύζυγο του κυρία Αικατερίνη Βαρβαρήγου, Πρόξενο της Ελλάδος στην Αδριανούπολη, τριμελής Αντιπροσωπεία από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως της Ελλάδος, ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον βουλευτή Θεσσαλονίκης Γιάννη Αμανατίδη, ο βουλευτής Νομού Ροδόπης του ίδιου κόμματος κ. Αϊχάν Μεμέτ Καρά Γιουσούφ, η Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κράτους Κυριακή Παρασκευοπούλου, καθηγητές και μαθητές της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής και άλλων ομογενειακών σχολείων καθώς και πλήθος προσκυνητών.

Τον Πατριάρχη προσφώνησε ο Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος

Ο Μητροπολίτης Tambov και Raskazov Θεοδόσιος ανέγνωσε μήνυμα του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου και προσέφερε δώρα του Προκαθημένου της Ρωσικής Εκκλησίας προς τον Παναγιώτατο.

Εκ μέρους του Πατριάρχη Σερβίας Ειρηναίου μίλησε ο Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος

Περισσότερες φωτογραφίες στο προσωπικό ιστολόγιο του Νίκου Μαγγίνα Μεγάλη Εκκλησία

ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΑΜΠΕΖΥ

June 13, 2013, 1:09 pm

≫ Next: ΟΙ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΑΝΑΛΗΨΗ

≪ Previous: ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

$

0

0

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν: 

Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίαν, συνοδευόμενον ὑπό τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου Λαμψάκου κ. Μακαρίου καί τῶν Ἐντιμολ. κ. κ. Βλασίου Φειδᾶ, Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας, Κοσμήτορος τοῦ ἐν Σαμπεζύ Γενεύης Ἰνστιτούτου Μεταπτυχιακῶν Σπουδῶν Ὀρθοδόξου Θεολογίας, καί Κωνσταντίνου Δεληκωνσταντῆ, Ἄρχοντος Διδασκάλου τοῦ Γένους, Καθηγητοῦ ἐν αὐτῷ, ἐπί κεφαλῆς τῶν φοιτητῶν τοῦ ὡς ἄνω Ἰνστιτούτου.

ΟΙ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΑΝΑΛΗΨΗ

June 14, 2013, 8:23 am

≫ Next: Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΑΣΤΕΡΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟ

≪ Previous: ΣΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΑΜΠΕΖΥ

$

0

0

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Ποτηρά Φαναρίου

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί Εἰδήσεις 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησε: 

α) Ἐπί τῇ Ἀποδόσει τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, ὡς κατ᾿ ἔτος, ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίου Γεωργίου Ποτηρᾶ - Ἀντιφωνητοῦ Φαναρίου,κατά τήν τελεσθεῖσαν ἐν αὐτῷ Θείαν Λειτουργίαν, τήν Τετάρτην, 12ην Ἰουνίου. 

Ἐκκλησιάσθησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μπουένος Ἄϊρες κ. Ταράσιος καί πιστοί ἐντεῦθεν. Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῇ Κοινοτικῇ Αἰθούσῃ, καθ᾽ ἥν ὡμίλησαν ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Συνάδων κ. Διονύσιος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Φαναρίου-Κερατίου Κόλπου, καί ὁ Πατριάρχης, καί β) ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Θείας Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, ἐν τῷ φερωνύμῳ Ἱερῷ Ναῷ τῆς Κοινότητος Ὑψωμαθείων,κατά τήν τελεσθεῖσαν ἐν αὐτῷ Θείαν Λειτουργίαν, τήν Πέμπτην, 13ην ἰδίου. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίας καί Μπουένος Ἄϊρες κ. Ταράσιος, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Λαμψάκου κ. Μακάριος, ὅμιλος φοιτητῶν ἐκ τοῦ ἐν Η.Π.Α. Κολλεγίου Wheaton μετά Καθηγητῶν αὐτῶν καί πιστοί ἐντεῦθεν. 

Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὡμίλησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Μύρων κ. Χρυσόστομος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Ὑψωμαθείων, καί Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίας καί ὁ Πατριάρχης. 

Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῷ προαυλίῳ τοῦ Ναοῦ. 

* * * 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν: 

- Τόν Αἰδεσιμολ. Μ. Πρωτοπρεσβύτερον τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας κ. Γεώργιον Τσέτσην, ἐκ Γενεύης. 

- Τόν Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερον κ. Mark Arey, ἐκ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς. 

- Τόν Αἰδεσιμ. Πρεσβύτερον κ. Ἀριστείδην Γαρίκην, ἐκ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, μετά τῆς μητρός αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Ἀντωνίας, τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐλαβ. κ. Βασιλείας καί τοῦ τέκνου αὐτῶν Κωνσταντίνου. 

-Τούς Ὁσιολ. ΡΚαθολικούς Πρεσβυτέρους κ. Ioulian Pişta, ἐντεῦθεν, καί κ. Alfonso Sommut, ἐκ Μάλτας. 

- Τόν Ἐλλογ. κ. Robert Thurman, Καθηγητήν τοῦ ἐν Ἀμερικῇ Πανεπιστημίου Columbia. 

- Τόν Ἐντιμ. κ. Ἰωάννην Κουρτέσογλου μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Βιλντάν καί τῶν νεοφωτίστων τέκνων αὐτῶν Πολυχρόνη καί Ἀρέμιδος, ἐντεῦθεν. 

- Τόν Ἐντιμ. κ. Aret Çilingir, ἐντεῦθεν, ὑποβαλόντα τό προσκλητήριον τῶν ἐπικειμένων γάμων αὐτοῦ. * * * 

Ἐξεπροσωπήθη καταλλήλως κατά τήν τελεσθεῖσαν λειτουργίαν, ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου τῆς Παδούης, ἐν τῷ ἐν Σταυροδρομίῳ ὁμωνύμῳ ΡΚαθολικῷ Ναῷ, τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, 13ης ἰδίου.